Sürünün Lupası (TAMAMLANDI)

Hain

Sürünün içinde hain olduğunu öğrenince çok üzülmüştüm. Hangi kansız kurt, kendi sürüsünü satardı ki? Bu durumu aklım bir türlü almıyordu. Bir de haini nasıl ortaya çıkartacağımla ilgili bir mesele vardı. Bunun için de bir çözüm yolu bulmak zorundaydım ama şu an için aklıma hiçbir şey gelmiyordu.

"Size daha önce bahsetmediğim bir yeteneğim var."

Ortamın sessizliğini bozan cümlenin sahibi Doğu'dan başkası değildi.

"Neymiş bu yetenek?" diye merakla sordum.

"Karşımdakinin yalan söyleyip söylemediğini anlayabiliyorum."

Böyle bir yetenek haini ortaya çıkartmada işime yarayabilirdi.

Doğu konuşmasına devam etti. "Bütün sürü şu anda burada. Herkes sırayla karşıma geçsin, ben hain değilim, desin. Yalan söyleyen böylece ortaya çıkacaktır."

Bu güzel bir fikir olduğu için hemen kabul ettim.

Doğu'nun önerisi üzerine alanın ortasına bir masa ve iki sandalye koyduk ve sürüyü karşısında tek sıra halinde olacak şekilde dizdik. Doğu masanın arkasında oturuyor, karşısına oturan da onun yeşil gözlerinin içine bakarak "Ben hain değilim," diyordu.

Ben de masanın yanında ayakta duruyor, Doğu'nun yeteneğinin işe yarayıp yaramayacağını görmek için sabırsızlıkla bekliyordum.

İlk elli kurt arasında hain olmadığı kısa süre içinde belli oldu. Sıra ikinci elliye geldiğinde, sırada duran kızlardan birinin kurt formuna geçerek kaçmaya çalıştığını fark ettim. Ben de hemen dönüşerek hainin peşine düştüm.

Kurt bütün gücünü kullanarak kaçmaya çalışıyordu ama bu çabası bir işe yaramayacak, sadece yorulduğuyla kalacaktı. Arkamdaki seslerden yardım etmek için omegaların da beni takip ettiğini anladım. Şu anda beş kişilik bir grup haini yakalamak için benimle birlikte koşuyordu.

Yere doğru uzanan sık ağaç dalları kurdun kaçışını zorlaştırıyordu. Onun pençeleriyle dalları parçalayarak açtığı yoldan, ben ve omegalarım rahatlıkla ilerliyorduk.

Sonunda beklenen oldu ve hain kurdun kürkü, ağaç dallarına ve dikenli çalılara takılarak onu kıpırdayamaz hale getirdi.

Hain kurt çalılardan kurtulmak için insan formuna geçerek zaman kaybettiğinden, aramızdaki mesafenin çabuk bir şekilde kapanmasına neden oldu. Hepimiz insan formuna geçerek hainin etrafını çevirdik.

Kız perişan durumdaydı. Saçları dallara takılmış, teni dikenli çalılarla çizilerek kanamaya başlamıştı. Yirmili yaşlarda, uzun siyah saçlı, ela gözlü, güzel bir kızdı. Yüzüne baktığımda yakalandığı için göz bebeklerinin korkudan irileştiğini, vücudunun ise istemsizce titrediğini fark ettim. Kendi hatası yüzünden dün yırtıcı bir avcıyken, bugün tuzağa düşerek av oldu.

Omegalarıma dönerek, "Onu toplandığımız alana götürün, herkesin önünde sorgulayacağım," diye emir verdim.

🐺🐺🐺🐺🐺🐺

Hain kurt tüm sürünün karşısında, ayakta bekliyordu. Yanında ise kaçmasını önlemek için iki omega nöbet tutuyordu.

Kızın uzun saçları dallara takıldığından birbirine girmiş, yakalandığında başına gelecekleri tahmin ettiği için de gözleri ağlamaktan şişmişti ama yine de böyle bir konuda taviz veremezdim. Sürü kanununa göre hainliğin cezası ölümdü. Kendi halkına ihanet edenin bu dünyada yaşamaya hakkı yoktu.

Karşısına geçtim ve onu çatılmış kaşlarımla baştan ayağa süzmeye başladım. Kız, yüzümdeki acımasız ifadeden dolayı korkmuş olacak ki, daha fazla titremeye başladı.

"Sürüne nasıl ihanet edersin? Avcılara burada yaşadığımızı niye söyledin? Biz insanlara kimliğimizi belli etmeden gizli saklı yaşamaya çalışırken, sen bizim şekil değiştirerek kurda dönüştüğümüzü söyleyerek bizi nasıl tehlikeye atarsın?"

Arka arkaya sıraladığım sorular hainin kamburunu çıkartarak, iyice sinip küçülmesine neden oldu.

"Lupam ben..." diye dudaklarından titrek bir ses çıktı.

"Sen ne? Hainliğinin nasıl bir açıklaması olacak bunu merakla bekliyorum."

"İstemeden oldu. Yemin ederim bilerek söylemedim."

"Anlat seni dinliyoruz."

"Geçen akşam iş çıkışı bir bara uğrayıp bir şeyler içmek istedim." Hıçkırarak konuşmasına devam etti.

"O gece içkiyi fazla kaçırdığım için bana yakınlık gösteren bir adamın ilgisini karşılıksız bırakmadım. Adam çok yakışıklıydı ve bana karşı çok sıcak davranıyordu. Beni çok beğendiğini ve sevgili olmak istediğini söyledi. Ona inandım. İçkinin etkisiyle düşünmeden yaşadığım ormanı ve kurda dönüştüğümü söyledim. Geceyi onunla beraber geçirdiğimiz yatakta uyandığımda, yanımda yoktu. Akşamki konuşmalarımı da hayal meyal hatırlıyordum. Bir rüya gördüğüme kendimi inandırdım. Yemin ederim onun bir avcı olduğunu bilmiyordum. Başımdan geçenleri gelip size anlatmak istedim ama vereceğiniz tepkiden çok korktum."

Kız sözlerini bitirince başını öne eğerek ağlamasına devam etti.

İçime derin bir nefes çekerek konuşmaya başladım. "Yaşadıklarını gelip bana daha önce anlatsaydın, şu an bu durumda olmazdık. Dün gece beş kişiyi öldürdük ama adamın bizim varlığımızdan daha kimlere bahsettiğini bilmiyoruz. Artık sürüyü avlamak için bıkmadan, usanmadan gelmeye devam edeceklerdir. Senin hatan yüzünden hepimiz tehlike altındayız. Bunun bir cezası olacak biliyorsun."

Başını havaya kaldırmadan sorumu cevapladı. "Biliyorum lupam."

Hemen sağ elimi dönüştürerek kurt pençesine çevirdim. Ani bir hareketle kızın göğüs kafesini yardım ve atan kalbi avuçladım. Damarlarıyla birlikte kalbini göğüs kafesinden çekip çıkarttım. Dışarı çıkan kalp elimde atmaya hala devam ediyordu. Kız kafasını kaldırdı ve kocaman açılmış gözleriyle elimdeki kalbine baktı. Arkaya doğru devrilerek yere düşmesi, saniyeler içinde gerçekleşti.

Alandaki bütün sesler kesilmiş, herkes yerinde donup kalmıştı. Anlaşılan kimse kıza karşı bu kadar acımasız olabileceğimi düşünmemişti. Kanlı kalbi havaya kaldırdım, böylece herkesin daha iyi görmesini sağladım. Eş adaylarım da benden böyle acımasız bir hareket beklemiyor olacak ki, onların şaşkınlığı da diğerlerinden farklı değildi.

"Kurt kanununa göre sürüye ihanet edenin cezası ölümdür. Elimdeki kalbe bakın, bu anı beyninize kazıyarak, hiç unutmamanızı istiyorum. Lupanız olarak, sizin canınızı kendi canımın önüne koyarak, ölümüne korurum. İstemeden de olsa sürüsüne ihanet edenin kalbini de, pençelerimle söker alırım."