İlk defa böyle bişey yaşadım . Bu çok değişikdi ve garip bir his veriyodu. İlk defa çocukluk arkadaşlarım tarafından terkedilmiş gibi hissediyodum nedenleri ise erkeklerdi erkekler çin arklarım beni orada yalnız başıma bıraktılar.
Eve gitmek istemiyordum sadece gezmek yada bir parkta oturmak istiyodum. En yakın parkta oturmaya karar verdim bende oraya varınca çimenlere oturdum hava soğukdu ama kimin umrunda ben burda şaşkınlıktan geberiyodum soğuk derime işlemeden geçiyodu sanki sadece canım acıyodu. Sonra bir ses duydum tiz küçük sakin tatlı bir ses . Kafamı kaldırdım ve sesin geldiği yöne baktım.
TİZ SESLİ ÇOCUK:
-Abla hava çok soğuk neden burdasın?
DURU:
-Neden soruyosun?
TİZ SESLİ ÇOCUK:
-Abla ben çok üşüyorum o yüzden eve gidicem al eldivenlerimi üşüme daha fazla.
DURU:
-Hayır teşekkür ederim . Senin ellerin üşür sen tak.
TİZ SESLİ ÇOCUK:
-Abla bu benim değilki bunu birisi sana vermem için gönderdi.
Sonra bişey dememe izin vermeden ordan koşarak gittiii . Şaşkınlığımın üstüne bir şaşkınlık daha eklenmişti eldivenleri verip neden koştuki ve kim gönderdi eldivenleri birisini görürüm belki diyip etrafa baktığımda kimse yoktu , hemde kimse . Korkmaya başlamıştım o yüzden eve gitmeye karar verdim ama önce sıcak bişeyler içmek için cafeye uğricaktım.
Üşümeye başlamıştım iyice ve üstümde kıpkısa bir kıyafet olunca insanların aptal gömüş gibi bakışlarını aldırış etmeden ilerliyodum . O kadar üşüdimki cafeye uğramaktan vaz geçmiştim . Eve vardığımda iliklerime kadar donuyodum . Annem kapıyı açıp öcü görmüş gibi bana bakmaya başladı.
ANNEM:
-Kızım bu hal neeee !!! Gir içeri çabuk sen donmuşsunnn!!
DURU:
-Annee donuyorumm ilk bi giyinim anlatıcam.
ANNEM:
-Tamam kızım hadi hemen değiş.
