Kayıp

20 4 6
                                    

Oda da yalnız olmak beni korkutmaya başlamıştı. Dışarıdan bir kaç kişinin konuşma sesleri geliyodu. Galiba kapıda bazı adamlar vardı. Uyandığımdan beri odaya çok bakamamıştım. Yataktan kalkıp odayı gezmeye başladım. Küçük bir odaydı sadece bir yatak, bir masa, birde dolap vardı. Ve odanın içinde başka bir odaya açılan iki kapı vardı birisi kilitliydi açamadım. Diğeri ise banyoya ve tuvalete açılıyodu. Ben burda daha ne kadar kalıcaktım?

Masanın üzerinde bir kaç tane çikolata ve ona benzer şekerlemeler vardı. Bir anda odanın kapısı açıldı ve içeri Ateşi döverlerken yanlarında olan o pis adam vardı.

-Uyanmışsın?

DURU:

-Ben neden burdayım?? Benimle derdiniz ne?

Adam bana bakıp cebinden bir dal sigara çıkarıp yaktı.

-Hımmmm ... Şimdi ilk önce seninle bir derdimiz yok! Burda olmanın sebebi Ateş. Ateş'i Dövdüğümüz günü hatırlıyosun dem o gün ilk defa seni görmüştüm . Sence Ateşi sağ bırakıp hiç zorluk çıkarmadan sana vermemiz normalmiydi?

DURU:

-.....

Adam bu sefer yatağa oturup.

-Bu arada sana kendimi tanıtim . Ben Hasan ve şuan burda hayatta olmanın sebebiyim . Yani ben olmasam sen burda ölü olurdun!

DURU:

-Benimle bir derdiniz yoksa ben neden burdayım?

HASAN:

-Ateşle anlaşma yaptık. Ya kendisi ölücekti yada seni bize getiricekti! 

DURU:

-Şimdi Ateş kendisi için benimi yaktı?

HASAN:

-Aferim akıllı bir kızsın!

DURU:

-Peki şimdi bana nolucak??

HASAN:

-Korkma ya! Hiç bişey olmicak tabiiiii dediklerimi yaparsan olmicak. Yoksa .....

DURU:

-Yoksa ne?

HASAN:

-Neden şimdi söyliyimki? Eğer hata yaparsan öğrenirsin!

Sonra hasan arkasına dahi bakmadan çıktı.

Odada ne kadar süredir yalnızdım bilmiyorum ama Ateş başımı belaya sokmuştu ve artık dönüşüm yok gibiydi! Bir anda odaya Burak girdi!

BURAK:

-Açmısın?

DURU:

-Yemek yemicem! Aç değilim!

BURAK:

-Sana yardım etmemi istermisin?

DURU:

-Yardım edermisin?

BURAK:

(Gülümseyip) Tabiki de ! Bu pisliklerin elinde seni asla bırakmam!

DURU:

-Yalancı... Neden sana inanim ki? Sen onların adamısın!

BURAK:

-Bak ben bunların adamı falan değilim! Hem sen cidden Ateşin seni bu adamların eline öylece vereceğine inandınmı?

DURU:

-Verdi !Bak ben şuan onların elindeyim!

BURAK:

-Ahhhh!... Ateş senden çok bahsediyodu ama aptal olduğunu söylememişti!

DURU:

-....

BURAK:

-Şimdi küçük hanım Ateş dün gece bana senin buraya geliceğini söyledi ve sana üçüncü görevini söylememi istedi eğer görevi bitirirsen seni burdan alıp götürcek! Anladınmı?

DURU:

-Yani diyosunki burda olmanın sebebi üçüncü görev?

BURAK:

-Evet!!

DURU:

-Tamam ! Hadi napıcam?

BURAK:

-Burdan çıkana kadar bir takımız yani bende sana yardım edicem Şimdi görevini açıklıyorum.....

ATEŞİN AĞZIYLA 

Duru'yu onların eline verdikten sonra ben hiç aramamışlardı yada arkamdan adam göndermemişlerdi! Artık yapacağım tek şey Duru'nun görevi tamamlamasını beklemekti. Artık içimin rahat olması gerekiyodu çünkü biliyodum Duru bu görevide halledicekti . O çok mükemmel birisiydi bide beni hatırlasa ama unutmuş belli ama ben onu unutamadım! Hemde hiç işte aptal kız her kesi unutsaydı beni unutmasaydı nolurdu?Şuan bunları düşünemicek kadar yorgundum Burağı arayıp Durunun nasıl olduğunu sormalıydım. 

Telefon biraz bekleyip öyle açıldı!

BURAK:

-Oooo abicim sen ararmıydın ya?

ATEŞ:

-Duru nasıl?

BURAK:

-Nasıl olsun kız işte ! Kötü!

ATEŞ:

-.....Ağladımı?

BURAK:

-Yok lan ne ağlicak? Hem anlattım olayı gelip görevi yaptığında seni alıcak falan dedim tamam dedi!

ATEŞ:

-Eeee şuan napıyo?

BURAK:

-Valla en son beş dakika önce yanındaydım . Oturmuştu yatağa öyle duruyodu!

ATEŞ:

-Ona dikkat et bak bişey yapmasınlar!

BURAK:

-Elbette komutanım!

ATEŞ:

-Cıvıtma istersen!

Telefonu Burağın yüzüne kapatıp yatağa uzandım geç olmuştu uyumam lazımdı ama uykum gelmiyodu!

Hayat kısaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin