"Öl, ölürsen geçer!"
-Hayır!
Burak bir anda beni bırakıp yüzüme baktı.
BURAK:
-Uyumak istermisin?
Kafamı olur anlamında salladım. Oda beni kalacağım odaya götürdü.
DURU:
-Burası senin odan ama....
BURAK:
-Ben aşağıda kalıcam . Bir sorun olursa oturma odasındayım. Beni uyandırmaktan sakın çekinme . Tamamı?
DURU:
-Tamam....
Işıkları kapadım. Tam uyicaktımki Burak odaya daldı.
BURAK:
-Duru, Herkes seni arıyor. Biraz daha bulamazlarsa polise gidiceklermiş. Söyliyimmi burda olduğunu?
DURU:
-Söyle ama gelmesinler . Olurmu?
BURAK:
-Emredersiniz komutanım....
Bana asker selamı yapıp odayı terk etti.
Aslında Burağında suçu vardı. Oda bana söylememişti ama nedensizcene ona kızamıyordum. Herkese bağırasım geliyordu ama yapamazdım . Çünkü bunun olma sebebi bendim . Kendi kararımla yapmıştım. En çok üzende oydu . Neden yapmıştım? Sadece Ateş sevmemiş beni diye kendimi atamam ,yapamam! Peki neden şuan Ateş bana iyi davranıyo? Kendini affettirmek içinmi? Gözlerim düşündükçe doluyordu.. Biliyorum ağlicaktım birazdan ama istemiyorum . Ağlamak istemiyorum......
"Ağlama!"
-Kes sesini!
"Üzüyorsun beni..."
-Üzül napim?
"Öyle deme ! Ben sana yardım etmeye çalışıyorum!"
-Etme....Bana ardım etme!
"Beni neden sevmiyorsun?"
-Çünkü senin yüzünden oldu bunlar!"
"Ama ben zaten senim....Yani kendinden nefretmi ediyorsun?"
-Evet.....
"Ama bak istediğin oldu..."
-Ne istedimki ben?
"Ateş artık seni seviyor!"
-Hayır sadece bana acıyor....
"Sevmedimi?"
-Hayır.....
"Olsun boşver...
-Ben Ateşden hoşlanmıyorum kiiii!
"Hayır seviyosun onu . Sadece kendine itiraf etmiyorsun.."
-Off ! Tamam artık sus yeter...
"Sana ne yapman gerektiğini söyliymmi?"
-Kendini öldür diyiceksin!
"....Evet"
-Neden kendimi öldürmemi istiyorsun?
"Acın azalır çünkü!"
-Hayır azalmaz....
"Tamam o zaman ! Başka bişey söyliyimmi?
-Söyle!...
"Kes!"
-Ne?
"Küçükkende yapıyordun yaaa!"
-Ne yapıyordum?
