"අනේ kuan ...යිබෝ ආවේ zhan එක්ක.."
"මෝ ...මෝ ...මොකක් කිව්ව...කව්රු එක්ක ආව කියලද කිව්වේ?අසනීප වෙලා හිටපු දවස් ටිකේ අඩුම ගානෙ මේ ගෙදරට වත් නාව එකා zhan එක්ක ආවා කිවවා."
*********************************************************************************
ඇයි මට එන්න බැරිද ගගා...kitchen එකට එක පාරටම කඩා වැදුන යිබෝ,
"මම මේ දවස්වල අසරණයන්ට පිහිට වෙනවනේ.අදත් එහෙම එකක් තමා උනේ.."
ඒ පිටිපස්සෙන්ම ආව zhan ට මේක ඇහුන වගේම එයාගේ ඇස් වලට කදුළු පිරුණා.. yibo ට පිටිපස්සෙන්ම එන zhan ව kuan දැක්කා වගේම එයාගේ ඇස් වලට කදුළු පිරුණ එකත් එයා දැක්කා.
"යිබෝ, zhan කියන්නේ අසරණයෙක් නෙමෙයි.එයාට මම,යන්ලි,බින් හැමෝම ඉන්නවා."
"ඉතින් තමන්ගේ කියලා කවුරුත් නෑ කියන්නේ අසරණයෙක් තමයි ගගා...."
යිබෝ තව මේ කියන්නේ zhan එයා පිටිපස්සේ ඉන්නවා කියලා නොදැකයි.
"kuan ගගා..මම යන්නද?මට දැන් හොදයි...හවස මට මග ඇරුන පාඩම් ටික බලාගන්න ඕනේ."
zhan ගේ කටහඩින් ගැස්සිලා බලපු යීබොට කරකියාගන්න බැරි උනා වගේම zhan යන්න හැදුව එකට නම් එයාට කේන්ති ගියා.
"තමුසෙට අඩියක් යාගන්න බෑ කලන්තේ දානවා.ඉන්නවා ඔහොම තව ටිකක්.පාඩම් ටික මෙහෙ ඉදල බලාගන්න පුළුවන්නේ.ඕනනම් මටත් කියලා දෙන්න පුළුවන්."
zhan කලේ එහෙම්ම බින් ට call එකක් ගත්ත එක.
"කොහෙද බම්ලෝ ඉන්නේ...මම මේ ආව එකා කොයි බලනවා.කොයි ලෝකෙද ගියේ...call එක ගත්ත ගමන් බින් කෑගහන්න ගත්තා."
"බිනා..මම මේ kuan ගගා ගේ ගෙදර ආවා..."
"හරි.මම එන්නම් ඔතෙන්ට එක්ක යන්න.මන් උබේ note ටික ලියල තියෙන්නේ.කියලා දෙන්නම් හවස.අපේ ගෙදර යන්."
"හරි එහෙනම්...."
zhan ෆොනේ එක තියද්දි යිබෝ ගේ මුණ කේන්තියෙන් රතු වෙලා තමයි තිබුනේ.
"kuan ගගා.බින් එනවා කිවවා.මම යන්නම්..එයා මට පාඩම් ටික කියලා දෙන්නම් කිවවා."
"zhan..ඒ උනාට මම නම් කියන්නේ ඉන්න කියලා.දැන් ඔයාට අඩුයිද?"
"දැන් අවුලක් නෑ ගගා.මට හොදයි.උදේ මම ටිකක් බයවුණා එකයි කලන්තේ ආවේ.ම්..වාහනයක් මගේ පැත්තට ආවා.ඒකට මන් බයවුණේ."
YOU ARE READING
Wrong number
Fanfictionඇත්තටම ඔයා වැරදුනු දුරකථන අංකයක් වගේ.අහම්බෙන් මගේ ජීවිතේට එක පාට්ටම ඇවිත් සිම් එකම ගලවල දල මගේ ජිවිතෙන් යන්නම ගියපු. ඔව්...මව් මගේ කතාව තාමත් ඔයාවම පතන.
