Part 02

398 70 5
                                    


මොන තරම් ප්‍රශ්න එක්ක උනත් මම ජිවත් උනේ හරිම සැහැල්ලුවෙන්.මගේ ප්‍රශ්න කාටවත් කිව්වේ නෑ වගේම මගේ මුනේ තියන හිනාව නැති උනෙත් නෑ.මම හැම වෙලේම හිනා වෙලා හිටියා.හැබැයි මගේ ජිවිතේ මම ගැන දැනගෙන හිටියේ එකම එක්කෙනයි.

බිනා විතරයි...

ඇත්තම කිව්වොත් මට ආය යාලුවෝ නෑ.

..........................................................................................................................................................

අඩෝ ජනා.බලකො වෙලාව කීයද කියලා.අදත් ලෙකා දේසනේ දීල පටන් ගනියි.උබට නම් මොකද උබ මීටරේ හින්ද උබේ වැරදි පෙන්නේ නැනේ පොරට.මාව තමයි ඔය යකා අල්ලගන්නේ....

අද නම් මට මොකක් හරි කිව්වොත් අම්මපා හෙට ඉදන් මං උබ එනකම් මෙතන ලැගගෙන ඉන්නේ නෑ බන්...

බිනා හැමදාම ඕක කියලා තමයි දවස පටන් ගන්නේ.කොහොම කිව්වා උනත් බිනා මාව හලලා කවදාවත් ගියේ නෑ.

මම සුපුරුදු මගේ cute bunney හිනාව දාල shape එකේ පොර දිහා බැලුව.හරි ඔය තියෙන්නේ...පොර නිවුනා..

අනේ පලයන් බන් ජානෝ..ඔය හිනාවත් අරගෙන.තෝ ආය මට ඔය කට්ට කපටි බැල්මට් එක දැම්මොත් අම්මපා මම තෝව බලෙන් බැඳගෙන අපේ ගෙදර අරන් යනවා.

හරි හරි....Sorry මගේ වස්තුවේ...අද මගේ Bicycle එක කැඩුන බන් පත්තර ටික බෙදනකොට.ආය කවදාවත් පරක්කු වෙන්නේ නෑ.ප්‍රොමිස්...

අනේ උබේ සෝරිය තියල ඉදගනින්.ඕක කැඩුනේ නැති දවසක් කියපන්කො මට...

දැන් වත් යමන් ඉක්මනට.......

බිනා එහෙම කිව්වම මගේ අසරණකම ගැන මටම දුක හිතුනත් මම ඒක ඇගෙව්වේ නෑ.මොකද මම දන්නවා බිනා හිත හොද එකා වගේම උගේ කට හොද නෑ කියලත්.හැමදාම අපි දෙන්න උදේ පාන්දර ලෙකා ගෙන් බැනුම් ඇහුවේ පරක්කු උනා හින්දම නෙමේ.බිනාගේ කටේ පළල වැඩි හින්ද.

*********************************************

*********************************************

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Wrong numberWhere stories live. Discover now