akgün.korall: Bilerek mi yapıyorsun tüm bunları yoksa hepsi birer tesadüf mü?
akgün.korall: Neler çeviriyorsun bilmiyorum ama bir dahaki sefere bu kadar hoş karşılamayacağımı bil.
alminaa_vural: Hoş karşıladığın tavrın bu mu?
alminaa_vural: Eh soray...
Stresten olmalıydı ki, dişlerimi dudaklarıma geçirip kemiriyordum. Dirseklerimi masanın üzerine koyduğumda, yüzümü ellerimle kapatmıştım. Duyduklarına veya söylenilen her şeye inanan bir insan değildim. Ancak, devlet sırrı gibi o kızlar arasında ne bağlantısını olduğunu söylememekle ısrarcı olduğu aklıma geldiği için, inanmak taraftarına doğru gidip geliyordum. Başıma giren keskin ağrıyla ellerimi yüzümden çekip parmaklarımı şakaklarıma basıtırp ovalamaya başladım.
"Doğru muymuş?" dedi hemen çaprazımda oturan Burçak.
"Bilemiyorum, bu kendini devlet sırrı gibi saklayan şahısın, yalan söyleyip söylemediğini nasıl anlayacağım onu da bilmiyorum." Kısa bir an sessizlik oldu. Bundan bir saat önce koridorda bana atılan mesajı okuyup yerimde dona kalmıştım. Burçak bendeki garipliği sezdiği için yanıma gelmişti ve açık kalan telefon ekranındaki yazıları okumuştu. Daha sonradan dışarıya çıkıp hava almak adına çardağa oturup, bu kişinin kim olduğuna dair oturup beynimizi yakmıştık. Ama ne yazık ki tek bir cevaba bile ulaşamamıştık.
"Şimdi ne olacak. Var mı bir fikrin?" diye sorduğunda, parmaklarımı şakaklarımdan çekmiştim. Dirseğimi tekrardan masaya yasladığımda çenemi avucuma bastırmıştım. Sıkıntıyla verdiğim nefesle ofladım.
"Sadece doğru mu yoksa yanlış mı olduğunu tek bir yolla netleştirebiliriz." dedim kendimden emin bir sesle.
Gözlerim, Burçak'ın olduğu tarafa kaydığında bana göz kırpıp kafasını salladı. "Ali'nin söyleyeceğini umuyorum." Ellerini masanın üzerinde birleştirirken kendini öne doğru eğdi. "Peki," dedi ve gözlerini benden çekip başka bir tarafta gezdirdi, bir kaç saniye sonra tekrardan bana döndü. "Ona söyleyecek misin?"
