Short Stories Compilation

PAGTINGIN

It's hard to say but those things and memories that we create are nothing to him, sino naman ako diba?

It seems like he doesn't want me in his life even the girl na kasama nya ngayon ay hindi na nya ako pinapalapit.

It really hurts na napapansin at nakikita mong Hindi ka nya kayang aalalahanin man lang.

It's just like you're useless to him.

Wala akong Ginawa kundi mahalin sya bilang kaibigan ko at bilang crush ko.

Pero bakit naman ganun? Ang sakit nyang mahalin bilang isang tao.

Tao din naman ako pero hindi ko gustong masaktan.

I wish, i was her, na tinatratong maayos at nag iisang babae sa buhay nya.

I remembered the time when he choose me as one of his friends and masaya ako na naging parte ako ng buhay nya but sadly hindi nya ako pinoprotektahan.

He used my weakness which is ang pagiging mabait, Ginamit nya iyon para sa sariling kalokohan nya.

I don't know what happened but one day, nag-iba sya sa akin, hinayaan nya akong mabully ng mga kaibigan nya at iniwanan nya akong mag-isa.

Hindi na sya yung kaibigan ko na nandyan palagi.

He change.

I Don't know what happen but nasasaktan ako everytime he look at me para bang hindi nya ako kilala at para bang nakagawa ako ng malaking kasalanan sa kanya.

FLASHBACKS

I'm one of the youth in our church and i know being a youth there's a lot of rules that you need to follow and one of that is rule of your feelings.

I didn't know but bigla nalang akong nagkaroon ng gusto o nararamdaman sa aking kaibigan na si Andrew, and i know na kaibigan lang ang tingin nya sa akin, 'cause the way he treated me talagang pangkaibigan lang.

Masama sigurong magkagusto sa kaibigan lamang ang turing sayo pero masakit din ang magiging sagot nito kapag umamin ako.

Ayokong umabot sa puntong lalalim pa ang aking nararamdaman sa kanya at Ayokong umabot din sa puntong kailangan nya akong iwasan para lamang mawala ang aking nararamdaman.

Days by days passed, pinipilit kong hindi Magpahalata sa kanya ng aking nararamdaman dahil napapansin kong may iba syang nagugustuhan.

"Be" Pagtawag ni Andrew sa akin

"Yes be?" Casual kong sagot

"Kilala mo yung babae na may Singkit na mga mata tapos pandak?"

"Oo, kaibigan ko sya ,bakit?"

"Tulungan mo naman ako be, matagal ko ng gusto sya, alam ko namang close kayo nyan, please" pagmamakaawa nito sa akin

Kahit na nasasaktan at Nag-aalangan ay umoo nalang ako.

That day, i ask Maxene in chat.

In The Chat:

Me: You're maxene, right? yung singkit sa kabilang section.

Maxene: Yup HAHAHAHA actually nakikita minsan sa campus but hindi kita makausap kasi yung mga kaibigan ko panay kulit sa akin

Me: Yeah, btw I'll tell you a secret.

Maxene: Hmm, what kind of secret is that?

Me: There's someone who likes you.

Maxene: Can i know him?

Me: It's a secret, you will know it soon.

And because of that conversation, dyan nagsimula ang aming pagkakaibigan.

Days, weeks, months passed nangyari ang plano ni Andrew, na maging mysterious stalker ni Maxene.

Habang tumatagal nagkakaroon na ng idea si Maxene kung sino nga ba ang mysterious stalker nya. Not until the day comes na nahuli ni Maxene si Andrew na naglalagay ng letter sa kanyang locker.

And that day, Maxene was so happy because she knows who's her secret admirer.

While me, I'm just here facing them with my fake smile even deep inside I'm already broken.

After that scene of them, umiwas na ako kay Andrew because i know my limitations but my feelings slowly falling deep kahit na masaya na sya sa iba.

Naiinggit ako, pero sino nga ba ako sa kanya? Isang kaibigan lamang.

Patuloy iyong nangyari at sa hindi inaasahang pangyayari ay hinarangan ako ng mga kaibigan ni Andrew at isa na dun si Lance at Kyle.

Naging kaibigan ko din sila pero hindi ko din alam simula noong naging sila Maxene At Andrew na ay hindi na nila ako nilalapitan or kinakausap man lang.

"Ellysa, halika sama ka muna sa amin" Halata sa tono ng pananalita nito ang pananakot

"Pasensya na pero hindi ako makakasama dahil may mga takdang aralin pa akong sasagutan"

Ngunit hindi ito nakinig.

"Kahit ngayon lang Ely"

"Pasensya na talaga Lance"

Tatalikod na sana ako ng may maramdaman akong basa mula sa aking ulo at ng hawakan ko ito ay nalaman kong isa itong itlog.

Hindi ko alam kung kanino ito nagmula, pero nalaman ko ang may kagagawan nito sa kanyang boses.

"Wala ka Ely napakabait mo naman kaya ka napapaikot ng karamihan HAHAHAHA" Boses ni Kyle

" H-huh? Anong sinasabi mo? Wala akong alam Kyle, naguguluhan ako" pagtataka ko

"Tss, napakainosente mo talaga Ellysamae HAHAHAHA" saad ni Kyle

"Teka, ano bang meron Kyle, naguguluhan ako"

"Tss, hindi na bale, masaya naman si Andrew kay Maxene HAHAHAHA"

"Alam ko yun kaya di na ako nangingialam sa kanila, alam kong masaya na sila" saad ko sa mababang tono

Akala ko ay may sasabihin pa sila pero tanging papaalis na hakbang nalang ang aking narinig.

Hindi ko din alam kung bakit nila nasabi iyon.

I was busy staring at my notebook ng may magtakip ng aking mata, pinipilit ko itong tanggalin pero sya na ang kusang nagtanggal nito.

At hindi nga ako nagkakamali, si Andrew ito at halatang masaya ito sa araw na ito.

"Hi Ellysa, kamusta?" pagtatanong nito sa akin

"Okay lang, ikaw ba?" balik kong Tanong dito

" Hmm, okay lang din"

"Nga pala, nasaan si maxene? Bakit hindi mo kasama?"

"Ah sya ba? Mamaya ko pa sya susunduin"

"Ah okay"

Kaya pala, pangtemporary lang ako.

Ang sakit na ganun lang pala ako sa kanya.

Di ko na ito pinansin at muli akong bumalik sa aking pag-aaral.

Nagpapapansin ito sa akin ngunit di ko ito pinapansin. Dumating na ang oras ng recess at napagdesisyunan ko ng umalis na sa room nila.

Yun ang huling pagkikita namin at Nabalitaan kong magkasama pa din hanggang ngayon sina Andrew At Maxene.

Alam kong ang pagtingin ko sa kanya ang nagsisilbing Ala-ala ko sa kanya.

Masaya na ako sa kung ano ako ngayon, kuntento sa lahat ng mga bagay at biyayang natatanggap.

Mahal, ikaw at ikaw pa din, hanggang sa muli nating pagkikita.

Paalam.

THE END.

THIS STORY WAS REQUESTED BY:
MAXENE PARAS
AND THIS STORY IS ALSO DEDICATED TO:
ELYSSAMAE DELOS SANTOS