Short Stories Compilation

SAAN NGA BA TAYO NAGSIMULA?

Kay sarap pa ring balikan ang ating nakaraan, pero ang aking punto lamang ay 'Saan nga ba tayo nagsimula?'

Loren was my best friend way back when we we're in highschool days. Naging highschool sweet heart kami but in a low-key way.

Noong una ay napakatahimik at hindi siya palakibo pero mas nakilala ko pa siya dahil sa isang beses itong umiyak dahil sa kaniyang problema.

---FLASHBACK---

Habang naglalakad sa hallway ng aming school ay napadako ang aking tingin sa isang bench.

At may nakaupong isang babae na tila ito'y umiiyak dahil sa galaw ng kaniyang balikat.

Hindi ko alam pero dinala ako ng aking mga paa sa pwesto kung saan tahimik na umiiyak ang isang babae.

"Pwedeng umupo?" Pagtatanong ko sa kaniya

Ngunit Wala akong nakuhang sagot kaya umupo na lamang ako.

Umiiyak pa rin ito at tila hindi nararamdaman ang aking presensya.

Hindi pa rin ito tumitigil sa pag-iyak kaya wala akong pagdadalawang-isip na niyakap ito.

'Bakit ganito ang tibok ang aking puso? Tila tuwang-tuwa na nakita ko siya' tanong sa aking isipan

Nahinto ito sa pag-iyak at humarap sa akin.

"Sino ka? Bakit niyakap mo Ako?" Pagtatanong nito sa akin

"I'm Khyrus, and you are?"

"Loren."

"Hmm, nice name, may I ask you?"

"Sagutin mo muna ang tanong ko, bakit mo ako niyakap?" Walang emosyong tanong nito sa akin

"A-ah kasi nakita kitang umiiyak and I'm always hug those people who always cry" nakangiting sagot ko

Pero tinalikuran na lamang ako nito.

"Ano bang problema at umiiyak ka?"

"Gusto mong malaman?"

Tumango ako kaya nagkwento na ito sa akin.

"I have a boy best friend and he's name is Earl, he's nice and caring at all the time not until he changed, he always says that I'm not perfect girl best friend for him and his words always broke my heart" mahabang pagpapaliwanag nito sa akin

"Hmm, and then? You like him? Because you say that he broke your heart in his nonsense words, I am right?"

"Yes, I like him since the first time I laid my eyes on him but I think I need to move on HAHAHAHA nasasaktan na ako ng sobra"

Muli itong umiyak at Wala akong pasabing niyakap ito para maramdaman niya na nandito lamang ako sa tabi niya.

Nagsimula ang panibagong araw ay patuloy niyang kinakalimutan ang mga salitang nagpasakit sa kaniya.

Siya ang nakasama ko sa araw-araw na ginawa ng diyos hanggang sa dumating ang araw na hindi ko inaasahan.

'Nahulog na ang puso ko sa kaniya'

Nakakatawang pakinggan pero 'yun ang nararamdaman ko.

Ilang beses kong pinag-isipan kung aamin ba ako o hindi pero sa huli mas pinili kong umamin dahil baka sakaling mabawasan itong nararamdaman ko.

Sinundo ko siya ng araw na 'yun sa kanilang bahay at habang papunta na kami sa aming eskwelahan ay bigla itong nagtanong sa akin.

"Khyrus, paano kung may gusto ako sa'yo?"

"Edi may gusto rin Ako sa'yo" swabe kong sagot

"HAHAHAHA ang corny natin" sambit Niya

"Anong corny? Walang corny sa atin,totoo itong nararamdaman ko"

"Gusto kita, Loren, sana maintindihan mo ako"

"Gusto din kita, Khyrus"

---END OF FLASHBACK---

Lahat lamang ng mga 'yan ay tanging ala-ala na lamang dahil hindi lahat ay permanente sa ating buhay.

Loren leave me because of some reason and now, I'm just here, malayong nakatanaw sa kanila habang sila ay masayang magkasama.