Short Stories Compilation

IF YOU NEED ME

(P.S: EXPECT SOME GRAMMATICAL ERRORS)

FLASHBACK

"Please don't leave me Jud!" Hagulgol ko habang sya ay nag-iimpake ng kanyang mga gamit

"Just Leave Mel! I don't want to see your Face again! I'm good to my new wife now!" Galit nyang sagot sakin habang isinasara ang kanyang maleta na pinaglalagyan ng kanyang gamit

"Please Jud, oo nagtaksil ka pero please wag kang umalis!"

"I don't care for you anymore Mel! Just let me go! Ginamit lang kita! Ginamit kita kasi wala akong mapaglaruan!"

"Oo, nandun na tayo sa ginamit mo ko! Pero may narinig ka ba na salita galing sakin?! Wala diba?! Wala! Kasi kahit na saktan mo ko ng paulit-ulit wala na durog na durog na ko Jud!"

Pero hindi ako nito pinakinggan hanggang sa umalis nalang ito sa aking harapan. Tanging pag-iyak at paghagulgol nalang ang kaya kong gawin nung mga oras na yun.

END OF FLASHBACK

Hanggang ngayon ay sariwa pa rin sakin ang mga nangyari simula ng magkahiwalay kami ni Jud. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nakakalimutan ang lahat ng mga sakit na ibinigay nya sakin.

Sakit na hanggang ngayon ay wala pa ring gamot. Hanggang ngayon ay tila isang bangungot na panaginip sakin. Pero bakit ganun? Durog na durog na ko pero sya pa rin ang mahal ko.

Pero nagbago ang aking nararamdaman na sakit ng dumating sa buhay ko si Jenard. Sya yung taong bumuo ng puso kong durog. Nagmahal ng totoo sakin. Minahal nya ko ng hindi tumitingin sa iba.

Sa kanya ko yun naramdaman. Sa kanya ko naramdaman ang pagmamahal na matagal ko ng gustong maramdaman dati pa.

Simula ng masaktan ako, sya ang nasa tabi ko. Sya yung taong naghilom ng aking sugat. Sugat na hindi ko ninais na mangyari sakin. Pero nawala ang sugat na iyon ng hilumin ulit ito ng taong nagmahal at nag-alaga sakin ng totoo.

FAST FORWARD

Nakatingin lang ako sa view ng balcony ng maalala ko si Jud. Bumalik sakin lahat ng mga alaalang gusto ko ng ibaon sa limot. Pero papaano? Paano ko makakalimutan kung palagi syang tumatakbo sa aking isipan?

Magulo pero naiintindihan ko ang takbo ng kanyang isipan. Gusto ko syang kalimutan sa paraang walang masasaktan.

Makalipas ang ilang minuto ay dumating na si Jenard.

"Hey babe, what's wrong?" He suddenly ask

"Nothing babe,I just want to forget something"

"It's all about your past babe?" He knows what's all about to my past

"i just want to forget it but how?"

"Use me then babe, I'll try to heal you" He answered with a smile

I just replied a small smile to him. Pero nagdadalawang isip ako kung bakit kailangang sabihin nya pa yun. I can't do that. I can't use him for my own sake. Should i move on from Jud? Should i forget about the pain that he gave to me.

After a weeks of healing myself ay natutunan ko rin na mahalin si Jenard kahit na minsan ay gusto ko na syang sapakin dahil sa mga kalokohan nya. May mga oras rin na seryoso sya.

Habang tumatagal mas lalo kong nalalaman na kaya ko palang mahalin si Jenard even it is hard from the start.

Alam nya kung lutang ba ko, kung malungkot o masaya ba ko. Habang tumatagal ang pagmamahalan namin ay mas lalo na ring tumitibay.

Nakalimutan ko na rin si Jud. Basta nagising nalang ako ng isang araw na nawala na lahat ng nararamdaman ko para kay Jud. Wala na lahat ng mga sakit na Kailangan kong mawala para gumaling lamang ako.