Aclesarths Academy

Chapter 27

"Mommy! Daddy!" I cried, I was calling their names because all I can see is them suffering and fighting for their lives. There's someone hurting them, both of them are using their abilities to fight him. "Mommy!"

"Let's go, Eilonwy! It's dangerous here!" Tita Fleur said. Ngunit, nagpupumiglas ako sa akap niya at pinipilit na makalapit kila Mom at Dad na nakikipaglaban sa kaniya.

Biglang naglaho ang kalaban nila at kasabay noon ang pagtalsik ng Mama at Papa ko kaya napasinghap ako sa nakita ko.

Even Tita Fleur and Tito Arthur, natigil sila. "Nerys..." Mom called. That was her nickname for me. She always call me Nerys and it really was so beautiful to hear.

"Take care of yourself, I love you..." She said and both of them vanished from my eyes.

"Mom! Dad!" Nagising ako. Panaginip lang pala 'yon... I get off my bed and went to our kitchen para uminom ng tubig.

Alas dos pa lang ng mag uumaga kaya madilim pa sa labas. Celes and Persephone were sleeping well, I can hear Persephone's little snores.

Bumalik ako sa higaan ko at sinandal muna sa pader ang likod at kinumutan ang sarili hanggang baywang. Ngayong nagising ako, hindi na ako agad nito makakatulog.

Maybe, I'll just wait till the sun comes up and baka makatulog din ako sa paghihintay. Sumilip ako sa bintana at kita roon ang field at ang napakalaking buwan.

Did you know na rito sa mundong ito ay posibleng magkasabay ang buwan at ang araw. It's really impossible, right? But, I can prove that since I saw it.

Natigil ako sa paglilibot ng tingin sa labas ng makita ko si Professor Eldon na naglalakad at may dalang lampara. For his usual clothes, long black dress for men na pang sorcerer, makapal iyon.

I was curious where he was going and why is he up in 2, in the morning. I decided to put on my sweater and came out.

I followed him as he walked into the hidden place of the school. Hindi ko alam ang lugar na ito basta ngayon ay para nasa basement kami.

Bumaba siya sa isang hagdan ay sumunod ako, nagtago muna ako sa gilid ng hagdan hanggang sa makita kong buksan nuya ang isang kwarto.

May tagong kwarto pala rito? At, anong laman nito kung ganoon?

He opened the room and my eyes widened as I saw the girl who committed suicide the other day. What the fucking hell?

Why is he hiding the corpse of the girl? Anong ginagawa niya?

Pumasok siya sa kwarto at iniwan na nakabukas ito kaya kita ko kung ano man ang gagawin niya.

He took something out and it's a syringe. Kinuhaan niya ng dugo ang corpse ng babae. Bakit? Anong gagawin niya?

Bakit nandito ito at hindi sa libingan?

Nagmadali akong mauna sa pag alis nang makita kong papaalis na rin ito. Bumalik ako sa dorm at humiga ulit sa kama, iniisip ang nangyari.

Professor Eldon, is he the one who killed that girl?

Dahil sa mga binabagabag na isip ay hindi ako nakatulog hanggang sa sumikat na ang araw.

"Eilonwy? Didn't you sleep?" Celes asked. Nauna siyang magising at kita niya naman akong gising na. "You have eyebags."

Dali-dali kong hinawakan ang baba ng mata ko at tumingin sa salamin. Meron nga! Dahil ito kanina! Hindi man lang ako pinatulog!

Nauna akong pumasok sa banyo at naligo na. Pagkatapos ay sumunod sa akin si Celes, gising na rin si Persephone kahit siya ay tinanong kung natulog daw ba ako.