Aclesarths Academy

Chapter 37

"You are not a wizard," I saw Dad. He's still young, para bang binalik ako sa mga panahon na estudyante pa lang siya.

"I am a wizard!" A boy said. Magkausap sila ng Daddy ko at hindi ko mawari kung sino ba itong kausap ni Daddy. Maputla ang kaniyang itsura, sobrang puti niya at mahaba ang mga pilik mata habang mamula-mula ang kaniyang labi.

"You were never a wizard, Lazarus. Look what you've done!" Napaigtad ako sa boses ni Dad. Lumingon ako sa paligid at ngayon ko lang nakita ang dating itsura ng Aclesarths, it's the same as now. May mga nabago lang na iba.

Nakita ko ang mga bakas ng dugo sa lapag at ang mga estudyante na wala nang malay, ang iba ay nakahilata at bukas pa ang mga mata.

Lazarus. It's him. He did this. My Dad said he's never a wizard so what is he? What kind of wizard is he? Is he even a wizard?

Why am I seeing this?

"I did this because they bullied me!" Galit ding sigaw ni Lazarus. He is fuming mad na para bang konting segundo na lang ay sasabog na siya sa galit.

"Hindi mo dapat ginawa ito, Lazarus! Hindi mo dapat sila pinatay!"

"Hindi mo alam ang nararamdaman ko, Loki. You would never understand me!"

"Loki," tumingin ako sa babaeng tumawag kay Dad and it's my Mom. "Tama na 'yan,"

"Lazarus! Where are you going?!" Sigaw din ng isa pang kasama ni Mom na kakarating lang kasama ang Mommy ni Sevi.

"Is Mist okay?" Dad asked.

Tumango ang lahat sa kaniya kaya nakahinga siya ng maluwag. "Head Master needs to know who he is,"

"He knows, Loki. Head Master hide it from us."

The vision went blur and that went me back to normal.

"What did you just let me saw?" I asked Lazarus who is now infront of me.

"Gusto kong malaman mo kung ano ang totoong ugali ng Tatay mo," sabi niya. Tumawa ito ng mahina hanggang sa lumakas na ang tawa niya.

"What are you?" I asked. "If you're not a wizard, what are you?"

"Hindi mo na kailangan malaman pa," tumalikod siya sa akin at gumawa siya ng portal.

"Saan ka pupunta?! Ibalik mo ako sa paaralan!" Sigaw ko ngunit hindi niya ako nilingon at pumasok na sa portal hanggang sa mawala ito.

How can I get out of this shit?! Damn, they're worrying now!

I don't have any strength now and I don't know why! Para bang inalis niya sa akin lahat ng kakayahan ko kaya kahit ngayon ay wala akong lakas para makaalis sa pagkakatali nito.

I give up, for how many tries I've tried to get out of this rope mas lalo lang humihigpit ito. I rested my head on the branch of the tree where I was tangled.

Now what, what would I do? Anybody? Are there any gods here that can help me get rid of this? Maybe, there's none. Ang tanga ko para maniwala roon. Tss.

Mom and Dad was one of the greatest wizards here tapos ako heto ngayon, simpleng tali lang ay hindi ko maalis. Gusto ko ring patunayan na kasing galing ako ng parents ko kasi ano pang silbi ng pagligtas nila sa akin kung wala naman akong silbi sa mga nangyayari ngayon.

Hindi ko alam kung ano na bang nangyayari sa paaralan o sa mga kaibigan, basta ang gusto ko lang ay safe sila. That's what I want, I hope they're safe.

I hope Head Master's now awake, I never wanted him to be not able to wake up because Head Master is one of the person that made me realize who I was, he made me discover what is my ability, who am I.