Aclesarths Academy

Chapter 30

"Anong nangyari?" I asked. Kakagising ko lang at nakita kong nandito ako sa clinic kasama ang mga kaibigan ko.

Aligaga rin sila at hindi alam ang gagawin. Natigil alng ito sa paglilibot libot sa clinic nang magising ako. Lumapit sa akin si Celes at kinamusta ako.

"Ayos ka lang? Anong nangyari? Hindi ka ba nasugatan? Nasaktan?" Sunod sunod niyang tanong.

"I-I'm fine..." Sabi ko at tuluyan nang naupo sa kama. "Si Head Master? Is he okay?"

"Head Master's missing. We need to find him." Sabi naman ni Ace kaya napalingon ako sa kaniya.

"Nawawala? Paanong..." Naalala ko nga palang nawalan ako ng malay dahil sa bwisit na Bruxa iyon! Makakatikim din siya sa akin, not now but soon!

"Let's go! We need to leave." Naiinip na sabi ni Karsh habang siya ay nasa may bintana.

"Diyan tayo dadaan?!" Gulat na tanong ni Persephone.

"Oo kaya dalian niyo na!" Tumalon si Karsh sa mataas na bintanang iyon. Halos third floor yata yung tinalon niya!

Umalis na ako sa pagkakahiga para tignan kung nakalanding ba ng maayos si Karsh. "He's fine, don't worry." Keanu said and smiled at me so I did the same.

"Tara dito, Danae." Achilles called and Persephone immediately went to him. Sabay silang tumalon din sa bintanang iyon at dinala sila ng hangin paibaba. Nalimutan kong may Aerokinesis pala si Achilles, kaya niyang mag kontrol ng hangin at iyon ang ikinahanga ko sa kaniya.

Ang galing talaga ng mga abilidad nila.

"Si Sevi? Nasaan?" I asked Ace. Kami na lang na dalawa ang natitira at hinihintay na kaming bumaba.

"We'll find him." He said kaya naguluhan ako. Find him? Nawawala rin ba siya. "He's not missing. We just need to find him, to inform him and also para sabay sabay tayong magtulungan sa paghanap sa Head Master."

I can saw the dark clouds na para bang may paparating na malakas na ulan o 'di kaya'y bagyo. Hindi ako sigurado. "The other students... It's dangerous if they'll be staying here."

"The Professors will be the one who'll take care of them. We just need to leave, tayo lang ang kayang humanap sa Head Master dahil may lakas tayo."

"O-okay." Pumwesto si Ace sa may hindi kalayuan na bintana at pinalapit niya ako sa kaniya kaya sinunod ko naman iyon. Hinawakan niya ang kanan kong braso at nagulat ako dahil isang pikit ko lang ay nasa ibaba na kami.

Did we just teleport through fire?!

I know Ace have this ability but I didn't see this coming! Ginulat niya ako roon, ah! "Sorry, nagulat ba kita?"

Definitely!

Dumaan kami sa gubat para makalabas sa akademia. Bakit nararamdaman ko na napapahamak ang paaralan namin? Lalo na rin dumidilim ang paligid at hindi iyon dahil sa palubog na ng araw, dahil iyon sa hindi ko malamang dahilan.

Hindi ko alam, masyadong magulo ang sitwasyon ngayon. Sana naman ay ayos lang sila, ang mga estudyante, mga professor, si Head Master. And also, Sevi. Wala pa siyang alam tungkol dito dahil umalis siya ng paaralan sa hindi malamang dahilan.

"Saan natin mahahanap si Sev?" Karsh asked nang sa kalagitnaan kami ng pagtakas sa paaralan.

"Hindi ko alam..." Sabi naman ni Ace. Hindi nila alam? Eh? Paano namin iyon mahahanap kung ni isa sa amin ay wala namang alam kung saang lupalop ba siya ng lugar pumunta?

"Possible places that Severus will might go?" Celes asked. Katabi niya si Keanu sa paglalakad, nakahawak ang kamay sa laylayan ng damit ni Celes. "Ano ba, Keanu? Huhubaran mo na ba ako?"

Mukhang mag aaway na naman ang dalawang ito ng wala sa oras. Lagi pa naman mainitin ang ulo ng aking kaibigan, buti at natitiis niya ang makulit na si Keanu.

"Sorry babe pero hindi ko iyon dito gagawin," sagot naman ni Keanu at may binulong kay Celes na agad lumayo ang kaibigan ko, nandidiri sa lalaki. "Joke lang! Hahaha."

"Naneto, umalis ka nga!" Naiinis na sabi ni Celes at lumayo sa kaniya.

Napapailing na lang ako sa dalawa at humarap kay Karsh at Ace. Bale napapagitnaan ako ng dalawa. Nasa unahan si Achilles at Persephone nasa may pangalawa si Celes at Keanu at nasa likod kaming tatlo.

"Hindi ko sure but let's try sa bahay ng kaniyang Lola." Sabi ni Ace.

"Where is that?"

"Hmm, I think if we'll use my power to teleport mas mapapadali. We just need chimney." Suhestiyon ni Ace.

Chimney? Saan naman kami makakahanap noon? Napakalayo pa namin sa mga bahay. At sigurado ako na sa mga bahay at tindahan lang ang mayroon noon.

"Wala tayong mahahanap na chimney sa gubat na ito Ace," Karsh said at tumango ako.

"I agree,"

"And that's the problem," nakangiwi niyang sabi.

"Paano kapag naglakad? Ilang oras ba?" Sigaw ni Aki, short for Achilles. Narinig niya yata yung usapan namin kaya nakisali siya.

"8-12 hours, siguro?" Napakamot pa siya sa kaniyang batok.

"Ano?! Ang layo naman! Baka hindi pa tayo nakakaabot doon ay gumuho na ang school!" Nagugulat kong sabi.

"Don't say that," Karsh said. "The Professors, they won't let them."

Yeah, alam ko naman. Lahat ng professor sa amin ay magagaling ngunit alam kong kapag nakaharap nila si Bruxa ay hindi ko na lang alam dahil nakayanan niyang talunin ang Head Master, paano pa kaya sila?

Nag aalala lang ako para sa kanila. Para na rin silang naging pangalawa kong magulang. Noong mga panahon na nawala ako, nasugatan ako, nawalan ng mahal sa buhay. Nandoon sila, they comforted me. Specially Professor Lucius, our Head Master.

"Let's just take a walk for a while, maybe we can find a house near here." Sabi naman ni Keanu. "At kung wala, lipad na lang tayo." Natatawang sabi niya ngunit walang nakitawa sa kaniya kaya lumingon siya sa amin and he zipped his mouth.

Keanu's the jolly guy in the group. Kapag seryoso ang lahat, bigla bigla na lang iyang mag jo-joke at pagsisisihan sa huli kapag walang nakisakay at nakitawa sa mga biro niya. And I like that about him, he can make the mood, our mood light kapag alam niyang seryoso at nabibigatan na ang loob namin.

At si Karsh naman, he's the guy na akala mo ay napakasungit na lalaki! Pero inside, he cares. He cares about us, sa lahat ng sa paligid niya. He's too soft but the aggressive one.

Hays, I can't believe that these four men, five exactly na magiging parte sila sa buhay ko. Ang poprotekta sa akin, sa amin. Tulungan kami lagi, and that's what friends do. They'll do everything just to protect and value our friendship.

I love them. I treasure them. I value them. That's all. And I hope that... that love, that friendship... will stay like this. Like it'll stay beyond forever.