I AM NOT - SASUNARU -

Bölüm-11-

Merhaba!!!

Bölümü oku, yorumyap!
-----------------(⁠●⁠'⁠3⁠)⁠♡⁠(⁠ε⁠'⁠●⁠)-----------------

"Naruto-san!!!"

"Anne!!!"

"Yine birilerini annelerinden ayırdın!!!"

Naruto beyninde yankılanan cümleler ile elindeki küçük bardaktan bir yudum daha aldı. O konuşmadan sonra kendine küçük bir şişe viski ve bardak alarak köyün uzak bir köşesine çekilmişti. Beyninde yankılanan şeyler belki içtiği viskinin etkisindendi ama yine de doğruydu. Küçükken ikizleri kendinden ayırmıştı. Şimdi de Mitsuki'yi annesinden ayırıyordu. Aklına bu sefer de Hotaru geldi.

"Naruto-sama beni bırakın! Annemi alın, lütfen!"

"Anne!!!"

"Herkesi annesinden ayırmışım..." Naruto dolan gözlerini sildi ve elindeki şişeyi uzağa fırlattı. Yarısı hala doluydu ama o kadarcıktan bile sarhoş olabilirdi. Birkaç el mührü yaptıktan sonra önünde dev bir çakra havuzu belirdi. Daha fazlasına dayanabilecek miyim bilmiyorum ama yapmak zorundayım! En azından bayılana kadar... Naruto havuzun köşesine oturdu ve kalan çakra kırıntılarını aktarmaya başladı. Kurama sen de uykuya dalmanın tam zamanını buldun!

Kurama çakrasının aşırı derecede fazla kısmını Naruto'nun kullanmasına izin verdiği için ve kalan küçük kısmını da bitirmemek için uykuya dalmıştı ve çakrası yenileninceye kadar -yaklaşık bir hafta- uyanmayacaktı. Naruto anlatacak birinin olmamasından dolayı yüklerinin altında kıvranıyordu. Karin sen zaten ayrı bir şeysin! Yanımda olman gereken zamanda eve gitmen gerektiğini söyleyip kaçtın!

Naruto akşama kadar kalan bütün çakrasını aktardı ve beynindeki düşünceler ile savaştı. Vücudu artık berbat durumdaydı. Kızarmayan yeri yoktu ve yine her yerine iğneler girip çıkıyordu. Düşüncelerini sonunda bir yere atabildiğinde çakra vermeyi kesmiş olduğunu fark etti. Hatta çakra çekmek için vücudunun istemsizce hareket ettiğini de fark etti. Hemen bağlantıyı kesti ve gözlerini açtı. Etrafın karanlık olmasına ek olarak bulanık görüyordu. Ya da göremiyordu?

Zorla ayağa kalktığında yalpalamaya başladı. Dizlerinin takati kalmadığı an da havuz yok oldu ve dizlerinin üzerine düştü. Sonra ise sola doğru devrildi. Derin derin nefes alıyordu ama nefesleri ciğerine ulaşmadan yok oluyordu. Gözleri zaten görmüyordu ama yine de açık tutmaya çalışıyordu. Bir anda birinin önüne atladığını hissedince kunaisini ona doğru uzattı. "Naruto-sama iyi misiniz?! Çakranız neredeyse yok olmuş durumda!" Hotaru... Naruto tanıdık sesten sonra elindeki kunainin yere düşmesine izin vermişti. Gözlerini artık açık tutmayı bırakmış, rahatlamasını sağlamıştı. "Naruto-sama! Uyanık kalın lütfen! Birileri buraya geliyor!"

"Naruto!!!" Sasuke sürekli olarak Naruto'yu kontrol etmişti ama kısa bir süre için ikizleri kontrol etmeye gidince onları kıramayıp biraz antrenman yapmışlardı. Ve antrenmana iyice odaklandıkları için saatin geç olduğunun farkında değillerdi. Sasuke fark ettiğinde aklına Naruto geldi ve ikizlere eve gitmelerini söyleyerek hızlıca uzaklaşmaya başladı. Naruto'nun çakrasını hissedemeyince geç kaldığını düşündü ve anlık sinir boşalması ile bağırdı. "Naruto!!!"

"Sasuke-san! Siz misiniz?!" Sasuke tanıdık gelen ses ile daha da hızlandı. Saniyeler içinde ateş böcekleri ile aydınlatılmış dev ağacın yanına geldi. Naruto; anbu maskesini kafasının sol tarafına kaydırmış, mor saçlı bir genç kızın bacağında yatıyordu. Sasuke, kızı umursamadan Naruto'yu kucağına aldı ve gitmek için hazırlandı. "Sasuke-san daha hızlı bir yöntem biliyorum, yardım etmeme izin verecek misiniz?" Sasuke Naruto'nun yüzüne baktı. Çakrasını sadece bu kadar yakından hissedebiliyordu. Kafasıyla onayladı. "Bana yakın durun lütfen."