I AM NOT - SASUNARU -

Bölüm-19-

(⁠ಠ⁠_⁠ಠ⁠)⁠━⁠☆ﾟ⁠.⁠*⁠･⁠｡ﾟ

...Naruto duyduğu seslerle uyanmış ve yatakta doğrulmuştu. Karşısında gördüğü kızıyla yüzünde gülümseme oluşurken elindeki kunainin üzerinden yere kan damladığını fark edince gülümsemesi solmuş ve kızının yüzündeki korkunç ifadeye bakmıştı. Tepki veremezken Sasuke'yi uyandırmak için yanına döndü ama gördüğü tek şey yanan bir cesetti. Boşalan yaşlarıyla bağırıp çağırmak istese de sesi çıkmıyordu. Kızına döndü yardım edeceğini düşünerek, oysaki kızı büyümüş karnına elindekinin ucunu bastırıyordu. Naruto kafasını hayır anlamında sallarken yerdeki yanan iki cesedi de görmüştü. Kızı korkunç ifadesine gülümseme ekleyerek elindekini sertçe bastırdı...

"Hayır!" Yerinden sıçrayarak uyanan Naruto, karnına giren sızıyla elini oraya bastırarak ayaklarını yataktan aşağıya sarkıttı. Arkasını döndüğünde Sasuke'nin gözlerini aralayıp ona baktığını görünce içi rahatlamıştı ama karnındaki sızılar bir sürü bıçağın girip çıkması gibi acı vermeye başladığında öne doğru hafifçe eğilip karnını sardı. Sorun yok... Sorun yok... Sadece rüya... Akan yaşları hızlandı ve acı dolu inlemeleri ağzından firar etti.

Bunu fark eden Sasuke hızla doğrulmuş ve elini karnına koymuştu. Çakrasını aktarmaya başladığında Naruto bir süre öyle durduktan sonra geriye doğru çekilip sırtını göğsüne yasladığında açıkta kalan omzu ve boynu arasına dudaklarını bastırdı. "Daha iyi misin?" Sasuke ona dönen Naruto'nun dudaklarına da öpücük kondurup rahatlamasına yardımcı oldu.

Naruto gözlerini kapatıp nefes verdi. "Evet..." Sadece rüya... Başka bir şey yok... 'Kabusların yine başladı. Bunun iyi bir şey için olduğunu sanmıyorum.' Yoruldum, kabuslardan da endişe etmekten de... Orochimaru onu bulamadığını söylüyor, sanki yer yarıldı da içine girdi... 'Sakin olup gelmesini beklemekten başka şansın yok.' Neyse, sana iyi geceler, benim uykum kaçtı. 'Uyu diyeceğim ama uyuyamayacaksın. O yüzden sana da iyi geceler...'

*FLASHBACK*

Naruto, heyecanla takip ediyordu Sumire'yi ve ikizleri, gözleri sürekli onlardaydı. Önüne gelen bütün rakiplerini tek tek elemiş, en sonunda da ellerinde iki parşömenle kuleye varmışlardı, Naruto onların ilk kutlayanı olarak karşılaşılarına çıkıp hepsini tek seferde kucağına aldı.

"Ben..nefes!"

Naruto gülerek yere bıraktı onları ve Konohamaru senseilerinin de onları kutlamasına izin verdi.

"Aferin çocuklar! Rakip sayısını oldukça azalttınız! Teke tek mücadelelerde çok az kişi ile savaşacaksınız ve bu sizin çakra seviyenizi ve gücünüzü koruyacak."

Duydukları sözlerle bütün yorgunluklarını üstlerinden atan üçlü heyecanlıydılar.

"Sağol Sensei! Birinci olacağımızdan emin olabilirsiniz!"

"Maalesef aranızdan biri seçilecek çocuklar, hepiniz birinci olamazsınız."

"Olsun! Sonuçta diğerlerine göre en güçlü takım bizimki! Her türlü İlkiz!"

Naruto kendi chuunin sınavları aklına geldiğinde onların bu ilişkisine hayran kalıyordu, aslında kardeş olmaları bunu etkiliyordu ama yine de bir bütün olabiliyorlardı.

"Benim evrak işlerim var, siz dinlenin."

"Hai! Görüşürüz evde o zaman!"

Naruto yavaş adımlarla kapıya ilerledi ve Konohamaru'nun ona seslenmesiyle durdu.