Konnichiwa!!!
♏♏♏♏♏♏♏♏👈ME
"Tutamadım kendimi." Ne dedi o... Hamile kalabilir miyim yani? 'Miyim fazla. İkizlere kardeş geliyor Naruto.' Gömleğin iki yakasından tutup üstüne çıktığımda sıkıca tutmuş, çoktan kırmızıya dönmüş gözlerimle, sinirle ona bakıyordum. "Ne demek kendimi tutamadım?! O kadar süre beni delirtmek için dişini sıkıp iki dakika mı sıkamadın?!" Sessizce bana bakıyordu. 'Naruto biraz sakin mi olsan?' Nasıl sakin olayım ya?! Hokage'yim ben! Hadi ikizlerde Karin'in yanında kalabildim ama şimdi ne yapacağım?! 'Shikamaru ile konuş artık. O bir çözüm bulacaktır. Hem köyün de öğrenme zamanı gelmedi mi?' Hayır...
Sasuke'nin üstünden kalkıp yanına oturdum. İş işten geçti artık. Ne desem boş. Ağrıyan belim pek umrumda olmadan bacaklarımı kendime doğru çekip kollarımı sardım. Sasuke de doğrulup arkama geçti ve çenesini omzuma yasladı. "Yanında olacağım..." Çenem titrerken gözlerim bana inat yaşarıyordu. Kolumu gevşetip yakasından tuttum ve hafif ona doğru döndüm. "Eğer bir daha köyden çıkarsan, ki buna cesaret edebileceğini zannetmiyorum, beni unut."
"Emredersiniz..." Yakasını bıraktığım sırada çıplak olduğumu hatırlamam ve Sasuke'nin de arkamda olduğunu hissetmem dünü hatırlamama olanak sağladı tekrar. Birkaç dakika sessizce, aynı şekilde bekledikten sonra Sasuke koluma elini koyup aşağı yukarı hareket ettirmeye başladı, kısacası okşuyordu. 'Naruto, vücudun daha fazlasına dayanamayabilir. Yani normalde olsa dayanır ama bu şekilde fazla acıya dayanamazsın. Sana yardım etmeyeceğimi söyledim ayrıca.' Sanki ben bilmiyorum... "Hayır. Bana giysilerimi veriyorsun, giyinip hemen yola çıkıyoruz. Bence hakkını bitirdin, iki günlük kira parası da umrumda değil."
"Zorlarsam kabul eder misin?" Sakinim... Sakinim... Dünyada savaş çıkabilir ama Sasuke'nin beni becermek istemesine sakinim ben... "Sasuke, sus." Eli durup kolumu tutunca ona döndüm ama yatağa yatırıp dudaklarıma yapışmasıyla neye uğradığımı şaşırdım. Bacağımı tutup büktüğünde eli kayıp kalçamı bulmuş ve avuçlamıştı. Pislik!... Sen öyle yaparsan ben de böyle yaparım. Ayağımı hızla karnına geçirdiğimde sadece yatakta gerilemiş ve aramızda az bir mesafe oluşmuştu. Doğrulup ağzımın kenarını elimin tersiyle silerken gözlerimi, sırıtarak bana bakan Sasuke'den ayırmıyordum. "Bana giysilerimi mi getiriyorsun, yoksa başka giysiler mi buluyorsun, bilmem ama bul!"
"Nasıl istersen..." Gözleriyle beni süzdüğünü fark etmemle bacaklarımı kendime doğru çektim. "Sasuke!" Ayağa kalkıp tekli koltuğa ilerleyince yataktaki ince örtüyü üstüme çektim. Piç! Aaa! Naruto, kendine hakim ol... 'Egoist'e kızıp bana patlamazsın, değil mi?' Kapa çeneni!!!... Elinde giysilerimle yanıma gelip oturunca gözüm önü açık kalan gömleğine kaydı. Sıcak mı oldu? Elinden giysilerimi alıp kısa kolu hemen üstüme geçirdim. Sakin ol Naruto... Sorun yok... "Banyo?"
"Banyonu ben yaptırdım, gece." Sıcak!!! Üstümden çekilen örtüyle bacaklarımı kendime çekmeye çalışırken üstüme çıkmıştı bile. "Sasuke! Ne yapıyorsun ya?!" Üstüme doğru eğildi tekrar dudağını dişlerken. "Naruto, kendimi zor tutuyorum... Gitmeden önce, bir kaç tur daha tadına baksam?" Bakma bana öyle... Kendimi güvende hissetmiyorum bunun yanında!!! 'Sasuke'yi kabul edeceksen önce şunu söylemek isterim, geri dönüşte ışınlanacak kadar çakranı kullanamazsın ve şimdi yürüyebileceğinden bile şüpheliyim zaten, seni taşımak zorunda kalır.' Kabul etmicem tabiki!!! "Hayır, belki sonra düşünürüm ama şimdi değil."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I AM NOT - SASUNARU -
FanfictionEğer Naruto'nun hokage olabilmesi için evlenmesi gerekseydi? . . "Lânet olsun! Sana ve sana olan aşkıma! Lânet olsun!" . . Hokage olmak için evlilik kuralının açığını arayan Naruto; gelecekte 4 çocuğa sahip olacağını, sevdiğiyle de evleneceğini nası...