I AM NOT - SASUNARU -

Bölüm-15-

-------------------(⁠✯⁠ᴗ⁠✯⁠)------------------

Sıcak... Acaba öğlen mi oldu? Yoksa bu kadar sıcak olamaz... Kurama? Kurama'dan ses çıkmayınca hala uyuduğunu anladım. Eee... Neden bu kadar sıcak o zaman? Gözlerimi açmama rağmen siyah dışında bir şey görmüyordum ama bir koku hissettim. Burnuma ilişen bu koku birkaç gündür, her sabah uyandığımda aldığım kokuydu. Sasuke... Ben, seni her akşam yataktan kovmama rağmen niye her sabah birbirimize sarılmış halde uyanıyoruz? Geri çekilip kafamı kaldırdım ve uyuyan yüzüne baktım. Tamam, yakışıklı olabilirsin ama bu her zaman benim gibi daha yakışıklı birinin yanında yatabileceğin anlamına gelmez. 'Sasuke'nin seni yakışıklı olarak tanımladığını zannetmiyorum. Daha çok güzel, çekici gibi kavramları yakıştırıyor. Bence de öyle ama...' Moralimin içine etmek zorunda mısınız?! "Sasuke."

"Hm?" Kolları daha da sıkılaşmıştı. "Bırak beni, bugün çok işim var." Yanıt vermeyerek beni sinir etmeyi tercih etmişti. Ha, öyle yani... Kurama çakra toplamaya başla. 'Niye?' Sadece biraz ışınlanmaya ihtiyacım olacak... Çakranın çekilip toplanmaya başladığını hissetmemle biraz kuvvet uygulayarak Sasuke'yi yan çevirip üstüne oturdum. 'Naruto, kaşınıyorsun...' Şhh! Karışma... Kara gözleri sonunda açılmış, benim sırıtan yüzüme dikilmişti. "Naruto?"

"Sinir eden taraf her zaman sen olmayacaksın, değil mi?" Anlamadığını belirten yüz ifadesi yerimde hafif kıpırdanınca değişmiş, dudakları yukarıya doğru kıvrılmıştı. Bu ifadesi beni korkutacak derecede yiyecekmiş gibi bakıyordu. Kurama, biraz haklı olabilirsin... Eli hareket edip kalçama geldiğinde kolunu tutup iterek yüzüne doğru eğildim. Belki az daha eğilsem ateşli bir seksi başlatacak olmama rağmen ifademi bozmayarak dudağımı yaladım. Yakın halimizden dolayı dilim dudaklarını sıyırıp geçmişti. "Hayır, hayır Uchiha~ İstediğini kendi ellerimle vermeyeceğim~"

"Hey..." Konuşmam bittiğinde pencerenin önüne ışınlandım. Sasuke yatakta doğrulmuş, şaşkınlıkla ve biraz da sinirle bana bakıyordu. "Sonra görüşürüz!" Kendimi bu sefer de rastgele bir çatının üstünde buldum. Hey! Burası evden o kadar da uzak değil! Başka yer mi yoktu?! 'Naruto daha fazlası için çakra toplayamadım, kusura bakma!... Sasuke geliyor...' Arkama göz attığımda buraya doğru koşan Sasuke'yi görmemle ben de Hokage binasına doğru koşmaya başladım. Hayır! Bu sefer olmaz! Yürümek istiyorum! Çatılardan çatılara atlarken arada Sasuke'ye de bakıyordum. Gittikçe yaklaşıyor mu bana mı öyle geliyor?! 'Maalesef...'

"Ah Naruto! Niye böyle bir şeye kalkıştıysan..." Önümde uzun bir boşluk, ondan sonra da çatı vardı. Koşmaya ara vermeden zıpladım. 'Naruto! Sakın zıplama!' Ne? Bir anda ayaklarımın altındaki çakra yok olmuştu. Bu şimdi mi söylenir?! Hadi Naruto! Elimi öne doğru atıp son anda çatının kenarını yakaladım. Siktir! Çakra toplayamıyorum! Şimdi sırası mıydı bunun?! Elim kayarken bir anda Sasuke'nin boynuna sarılırken buldum kendimi. "Sasuke-"

"Aptal!" Ne kadar kızsa da haklıydı. Böyle bir şeyin eninde sonunda olacağı belli olmasına rağmen ben salak gibi çakra toplamaya çalışmış ve tetiklemiştim. "Üzgünüm..." Derin nefes verirken beni ayaklarımın üstüne bıraktı. "Ya yetişemeseydim, Naruto? O zaman ne olacaktı? Seni de, onu da kaybedebilirdim!"

"Ama yetiştin..." Yüzünü sıvazlarken bana arkasını döndü. "Naruto!" Karin'in sesiyle ben de arkamı döndüm. Hızla bana sarıldı. "Tanrım... Beni çok korkuttun, Naruto. Bir şey oldu zannettim." Kollarını çekip bana baktı, sonra da arkamdaki Sasuke'ye. "Aptal bir çocuk gibi olmayı kesersen rahat bir nefes alacağız... Ben seni öyle görünce kalp krizi geçiriyor gibi oldum, Sasuke'yi ne hale soktun kim bilir?"