I AM NOT - SASUNARU -

Bölüm-6-

Medya👌🏻

*_**_**_**_**_**_**_**_**_**_**_**_**_**_**_**_*

"Nereye gidiyorsunuz?"

"Patron?" Ne? Üçlü kıpırdamadan onları izliyordu. "Onları hafife almayın, Junko. Bir Uzumaki olmaları yanında güçlü bir klana varislik yapıyorlar. Babaları Nanadaime ile yarışır." İkizler şaşkınlıkla baktılar. Menma sinirlendi. Kendileri bile bilmezken bu adam nasıl bile bilir?! "Bize ölmeden önce söylemek ister misin?!" Adam alayla sırıttı. "Daha kim olduğunuzdan haberiniz yok! Ne o? Anneniz, size babanızın onu ortada bırakıp gittiğini anlatmadı mı?!" İkizler şaşkınlıkla baktılar. Bunca zamandır aradıkları babaları onları terk mi etmişti? "Sana neden inanalım?!"

"Vay vay vay! Akıllı kızmışsın. Duyduğuma göre Nanadaime seni evlat edinmeye hazırlanıyormuş." Menma'nın korktuğu başına gelmişti. Onunla kardeş damgası yemek... Adam birkaç adım atarak onlara yaklaştı. "Yine mi haberiniz yok? Bu söylediğimin yüzde yüz doğru olduğuna emin olabilirsiniz... Sizce babanız neden sizi hiç görmek istemedi?!... Neden mi?! Sizin dünyada olduğunuzdan haberi yok! Çünkü bir erkeğin hamile kalabileceğini bilmiyordu!" O ve üçlü hariç herkes şoka uğradı. "Patron, bu gerçek mi?"

"Elbette!" Kawaki düşündü. Annemle yarışıyorsa... Tek kişi... "Bu imkansız! O olamaz! Annemin en yakın arkadaşı o! En yakın arkadaşı ile... Hayır! Hayır!" Menma duyduğu cümleleri idrak etmeye çalışıyordu. Sasuke-san... Babam mı? "Siyah saçlar, büyük bir ego, ve ateş elementinde ustalaşmak, bunlar tam olarak bir Uchiha'yı tarif etmiyor mu?" Menma'nın elinden kunaisi düştü. Gerçek olamaz... Bunca zaman... "Menma, kendine gel!" Menma yere düşen kunaiyi geri aldı. "O zaman sen aylar önce annemin neden o kadar içli içli ağladığını da biliyorsundur?"

"Annenizin birden bire ortadan kaybolduğu günü mü diyorsunuz?... Çok basit. O gün babanıza karşı olan bütün duygularını yüzüne vurmuştu. Fark ettiyseniz babanız iki ay köye gelmedi." Babamıza karşı olan tüm duyguları mı? "Ne demek istiyorsun? Duyguları derken..." Adam alayla sırıttı. "Anneniz bir aptal olarak onu ortada bırakan adama aşık oldu! Yıllardır onun yüzünden acı çekiyor! Bence benden nefret etmek yerine babanızdan nefret etmelisiniz~" Menma kıvrandı. O adamı öldürmek için her şeyini feda edebilirdi. Annesine aptal diyen bir adamın yaşamaya hakkı yoktu. "Babanızdan hala nefret etmiyor musunuz?... Hah! Size söyleyeceğim şey nefretinizi sağlayacak! Babanız bundan on yıl önce Sakura ile çıkıyordu. O kızla çıktıkları ilk gün anneniz ile birlikte oldu. Sonunda da siz dünyaya geldiniz. Buna ne diyeceksiniz?!"

"Sa-Sakura teyze mi?... Ama annemle çok iyi anlaşıyorlar... Eğer öyle bir şey olsaydı, annem onunla görüşmemize izin vermezdi! Yalan söylüyorsun!" Menma elindeki kunaiyi adama doğru fırlattı. Adamın saniyesinde klonu ortaya çıkıp kunainin önüne geçti. "Peki, bana inanmıyor musunuz?... O zaman neden kız babanıza o kadar kötü bakıyor?" Kawaki durdu. Sasuke varken hiçbir zaman başkasına bakmamıştı ama Sakura Sasuke geldiği zaman oradan uzaklaşıyordu. "Sana inanmıyorum!! Teyzem onunla çıkmad-"

"Menma... Bu doğru. Hatırlasana! Sasuke-san geldiği zaman Sakura hep bahane üretip antrenmanı ortada bırakıp gidiyor!" Hayır... Bu doğru değil... Olmamalı... Menma olanca gücüyle yere vurdu. Derin bir çatlak oluşmuştu. Tabiri caizse hiçte küçük olmayan bir vadi. Bu sarsıntıyla bütün klonlar yok oldu. Menma hıncını alamamıştı. Bugün öğrendikleri ağır şeylerdi. Adam büyük bir kahkaha patlattı. "Sakin ol! Yoksa Sharinganını açacaksın!" Adam vadinin karşısından bağırdı. Sumire ikizlere bir şey olmadan önce Naruto'yu çağırması gerektiğini düşünüyordu. Kawaki'ye işaret verdi. Kawaki de on beş tane klon yaptı. Sumire görünmeyecek şekilde klonların arkasına geçti ve sessizce el mühürlerini yaptı. "Kuchiyose: Nue..." Chibi boyutlarda bir hayvan ortaya çıktı. "Emrindeyim."