I AM NOT - SASUNARU -

Bölüm-17-

Arkadaşlar, şimdi böyle aradan kesit kesit vereceğim. Ne demek istediğimi okuyunca anlayacaksınız.

Bu arada şu fotoyu👆atmaya götüm yemiyor ama yine de koydum oraya, umarım ihlal yemeden ya da ben silmeden görmüşsünüzdür...

ƪ⁠(⁠‾⁠.⁠‾⁠"⁠)⁠┐

Naruto, eve getirttikleri özel hastane yatağında uzanmış, ikizlerin ona yavaş yavaş aktardığı çakra ile kendine gelmeye çalışıyordu.

Hamileliğin birinci ayını çoktan doldurmuştu ve bu çevresinin ona karşı daha fazla korumacı olmasını sağlamıştı. Her an onun çakrasını takip ediyorlar ve en ufak bir dalgalanmada yatağa yatırıp çakra için ikizleri ya da Hotaru'yu çağırıyorlardı.

Tabi, Naruto en sonunda bu kadar sıkıntıya katlanamayıp gizlice evden kaçmış ve tepedeki bir ağacın altına oturup sessizliğin tadını çıkarmıştı ama o zamana kadar normal olan, hiç sınıra düşmeyen çakrası bir anda taban yapmıştı.

Onu uzaktan takip eden Hotaru ise bunu fark edince hemen Sasuke'yi çağırmış ve Naruto'nun sağ salim eve getirilmesini sağlamıştı.

Naruto eve gelince bayılmak üzereydi ama ikizler hızlıca, telaş yapmadan müdahale edebilmişti. Sıra ise güzel bir azar çekmeye gelmişti. Naruto bunu fark edince karnını kapatıp camdan tarafa döndü. "Bu kadar yeterli çocuklar..."

"Naruto, ne olduğunun farkında mısın?" Tsunade konuşunca Naruto susmayı tercih etti ve bununla beraber Tsunade kaldığı yerden devam etti. "Bu şeyin etkileri erken başladı ve gün geçtikçe daha da artıyor."

"Şey mi?" Naruto Tsunade'nin hiç bir zaman bu hamileliğe iyi bakmadığını biliyordu, hatta ikizlere de iyi bakmıyordu. Elinde olsa onun aldırmaya çalışacağından emindi. 'Ya da sen abartıyorsun?' Hadi ama Kurama! İkimiz de farkındayız... Naruto yattığı yerden doğruldu ve Tsunade'ye döndü. "Bu konuşmayı yıllar evvel de yaptığımızı hatırlıyorum, Baa-chan."

Tsunade Naruto'ya yaklaşıp elini omzuna koydu. "Çok tehlikeli ve ben gerçekten endişeleniyorum... Orochimaru bana bir şeyler anlattı ve-"

Naruto omzundaki eli tuttu sıkıca. Hayır... "Ne saçmaladı?" Endişesine hakim olamıyordu ve diğerlerinin bunu fark etmesini istemiyordu. Kaşları istemsizce çatılmıştı ve o anda kendisine bağlı olan makineden ses gelmişti kalp ritminin hızlandığına dair. Naruto makinenin kendine bağlı olan kablolarını hızlıca söktü. "Sana sordum Baa-chan."

"Naruto... Bak, sen onu tembihlemişsin ama bana ne var ne yok hepsini anlattı. Zarar görmüş olabilirsin ve bu daha da tehlikeli yapıyor durumu."

Naruto omzunda tuttuğu eli bırakıp hızla ayağa kalktı ve odada ileri geri yürümeye başladı. Sinirliydi, haddinden fazla, oldukça fazla hem de. En sonunda durdu ve herkese tek tek baktı. "Biriniz bile ağzınızı kapalı tutamaz mısınız?! Hani size güveniyorum ki söylüyorum! Azıcık susacaksınız ya!... Orochimaru'yu öldürsen söylemez, sen söyledin değil mi Karin?!"

Ona dönmesiyle Karin kafasını eğdi. Kuzeni en çok ona güveniyordu oysaki. "Naruto... Ben özür dilerim. Köyde senin yanında ben olamayacağım için birine haber vermem gerekiyordu."

Naruto arkasını dönüp pencereye ilerledi ama aniden geri döndü. Gözleri kırmızıya dönmüştü. "Sasuke'ye de sen söyledin, değil mi?!" Karşısındaki sessiz kalınca Naruto gözlerini kapatıp elini yüzüne götürdü. "Asla söylemeyeceğine dair söz vermiştin, değil mi kuzen? Sen ne zamandır sözlerinden döner ya da bana ihanet eder oldun?"