I AM NOT - SASUNARU -

Bölüm-1-

Merhaba arkadaşlar!

Bölümü biraz geç attığımın farkındayım.

Ama siz de beni makul görün. Annem bu hafta sırf gececiydi ve benim sadece gece yazacak vaktim oluyordu. O zaman da uyuya kalıyordum.

Umarım affedilirim.

Hadi size iyi okumalar okur-chanlar~

_________________╏ " ⊚ ͟ʖ ⊚ " ╏_________________

Naruto elinde valiziyle çıkışa doğru gidiyordu. Hiçbir şey olmamış gibi. Onu görenler selam veriyordu. Sonuçta hayatlarını o kurtarmıştı. Çıkışa geldiğinde özel görevden dönen Shikamaru'yu gördü. Shikamaru yanına geldi. "Naruto, nereye gidiyorsun?" Naruto gülümsedi ve "Kısa bir tatile çıkıyorum. Bir kahraman da yorulabilir. Değil mi?" dedi.

"Diğerleriyle vedalaşmadan mı gidiyorsun?" Naruto düşünüyor gibi yaptı. "Bilmem. Onları oyalamak istemem." Shikamaru alnına vurdu. "Bu oyalamak gibi bir şey değil. Biraz beklersen Kiba buraya gelecek. Akamaru ile herkese haber veririz." Naruto kafasını salladı ve valizini yere bıraktı. "Ayrıca yüzüne ne oldu?"

"Ah- o mu? Önemli bir şey değil. Sadece Sakura-chan'ı biraz kızdırmış olabilirim." Shikamaru Sakura'nın yaptığını anlamıştı ama sebebini merak ediyordu. Naruto Kiba gelinceye kadar kapıdaki görevliler ile vedalaştı. Onlarla yakın sayılırdı. Onunla küçükken anlaşan nadir insanlardan biriydiler. Kısa bir süre sonra Kiba geldi ve valizi görünce merakla sordu. "Kim, nereye gidiyor?"

"Ben küçük bir tatile çıkıyorum." Kiba Naruto'ya sarıldı. "Ben de istiyorumm!" Naruto güldü ve Kiba'dan kurtuldu. "Kiba Akamaru diğerlerine haber versin. Bu aptal kimseyle vedalaşmadan gidiyordu az daha." Kiba Akamaru'ya gitmesini söyledi ve Akamaru koşarak uzaklaştı. Kiba Naruto'ya bir daha sarıldı. "Kiba yeterli! Kemiklerim!" Shikamaru gülüp kenardaki banka oturdu. Kiba da arkasından gitti. Naruto ise valizini alarak karşılarına oturdu. Diğerleri gelene kadar şakalaşıp eğlendiler.

"Geliyorlar." İlk önce Lee koşarak Naruto'ya sarıldı. "Naruto-kun hemen geri gel! Sensiz buralarda eğlence olmayacak." Sonra sırayla herkesle vedalaştı. "Naruto, bu tatil senin için iyi olacaktır. Rahatlamak için iyi bir yol." Naruto sessizce kendine fısıldadı. "Kaçıyorum. Nasıl rahat olabilirim?"

"Bir şey mi dedin?" Naruto gülümseyip kafasını iki yana salladı. "İno, Sakura nerede? Naruto ile vedalaşmayacak mı?" Naruto korkuyla gözlerini açtı. Onunla karşılaşmak istediğinden emin değildi. "Bilmiyorum. Ona söyledim ama belki gelemem, dedi." Naruto kafasını kaldırıp tanıdığı çakranın geldiği tarafa doğru baktı. Yakındı. "Ben artık yola çıksam iyi olur. Size mutlaka mektup yazacağım."

Naruto arkasını döndü ve kapıya doğru hızlı adımlarla yürümeye başladı. Tam kapıdan çıkarken durduruldu. "Benimle vedalaşmadan mı gidiyorsun?" Yutkundu. Arkasını dönmeye korkuyordu. Göreceği yüze hazır değildi. Diğerleri ne olup bittiğinden hebersiz oldukları için sadece arkada bekliyorlardı. "Sakura-chan..." Naruto arkasını döndü ve ona baktı. "Özür dilerim, Naruto..." Sakura kollarını iki yana açtı ve Naruto'nun gelmesini bekledi. Naruto valizi bıraktı ve yavaş adımlarla Sakura'ya gitti. Ona sarıldı. "Asıl ben özür dilerim. Sana bunu yapmamalıydım."

"Bilerek yapmadın. Ayrıca senin sayende onu sevmediğimi anladım. Teşekkür ederim." Naruto buna şaşırmıştı. Ayrıldı ve ellerini onun omzuna koydu. "Ne? Emin misin Sakura-chan?" Sakura gülümsedi. "Sadece küçük bir hevesmiş." Naruto bir an kahkaha atacak gibi hissetti. Bu kadar mutlu olduğunu hatırlamıyordu. Ellerini çekti ve kocaman bir gülümseme sundu. "Görüşürüz, Sakura-chan." Sakura aklına gelen şeyle onu kolundan tuttu. "Bekle!"