I AM NOT - SASUNARU -

Bölüm-25-

🔝

Akaimo uyuduktan sonra zorla ikizleri de yatırdım. Neymiş onlar da büyümüşmüş, yetişkinlerin yanında oturabilirlermişmiş. He, tabi. Ben de izin verirdim ya zaten.

Bahçede oturan Karin ve Sasuke'nin yanına gittim. Açıkçası birazcık Karin'in gazabından korkuyordum, bu yüzden Sasuke'nin yanına oturdum. Kuzenimin yüzünde değişik bir ifade oluşmuş, sonra da kollarını önünde bağlayıp başını çevirmişti. "Karin?"

"Ben burada ne güne duruyorum acaba? İnsan gelir kuzeninin yanına oturur."

"Farkındaysan eşinin yanında oturuyor, sana gerek var mı?"

"Öncelikle daha nişanlısınız, ben daha Naruto'yu vermedim. İkincisi tek kuzeni ben olduğuma göre bana öncelik vermeli, senden daha çok bulabilir."

Sessizlik hakim olurken Karin ne dediğini hala fark etmemişti. Göz ucuyla Sasuke'ye baktım. Normalde olsa Karin'in sözlerini devam ettirirdim ama Sasuke zaten bana kırgın, daha fazla üstüne gidersem işler iyice karışır.

"Pardon..."

Karin en sonunda pes ederek buraya döndü. Masaya kollarını yaslarken meraklı bakışlarla bize bakıyordu. Konuşmak için doğrulduğum sırada Karin ayağa fırladı.

"Yoksa yine mi hamilesin! Sasuke seni öldüreceğim!"

Üstümüze gelen Karin'i ayağa kalkıp ani bir hareketle tutup olduğu yere sabitledim. "Karin saçmalama..." Fısıltı şeklinde konuştum. Sasuke zaten bundan da trip atıyordu bana, Karin de yangına körükle gider gibiydi.

"Minik bir kardeşimiz daha mı olacak?!"

Hızla o tarafa dönüp kapının yanından bizi dinleyen ikizlere baktım. "Menma! Size ne demiştim ben?!" Kawaki'yi önüne çekip arkasından konuşmaya başladı.

"Ama anne yanlışlıkla duyduk."

"O zaman yanlışlıkla da buraya mı geldiniz?"

"Ee..şey..."

"Hemen yatağa gidiyorsunuz. İki dakika sonra kontrole geleceğim. Eğer uyumamış olursanız ne yapacağımı biliyorsunuz."

"Hai..."

Mızıklana mızıklana eve girdiler. Yarın sizi öyle bir antrenmana sokacağım ki olduğunuz yerde uyuya kalacaksınız! 'Yarın Sasuke seni öyle bir şey yapacak ki yürüyemez duruma geleceksin.' Kurama... Kollarımda duran Karin'i sandalyeye bıraktım hızlıca. "Sen de bir rahat dur ya. Konuşmak istediğime pişman ediyorsun!"

"Tamam... Anlat o zaman da dinleyeyim."

Bu sefer Sasuke'nin yanına oturmak yerine karşılarına oturdum. "Hani şu bayıldığım günü hatırlıyor musun?"

"Hangisi? Şoktan mı, çakrasızlıktan mı?

"Şoktan..."

"Eee ne olmuş o güne?"

"O gün beni birileri genjutsuya soktu. Bizim bilmediğimiz birkaç ayrıntı gösterdi..."

Umursamaz tavırları ciddileşmeye başlamıştı. Yayılarak oturduğu sandalyede doğruldu ve anlat der gibi başını sallayınca devam ettim. "Şey varya..bilge kadın..hala yaşıyormuş..."

"Ne?!... Nasıl? Sen onu gözlerimin önünde öldürdün. Üstelik çakrası yok olmuştu."

Daha fazla devam etmeyip arkaya kısa bir bakış attı. İkizler aynı duvarın arkasında saklanıyordu. "Hemen geliyorum..." Kendimi ikizlerin arkasına ışınladım. Oldukları yerde titrerken bana döndüler. "Çocuklar..."