Acıyla yere düştüğümde kalkamayacağımı anladım çünkü çok sert vurmuştu. Karnım müthiş bir sancı ile baş başa kalırken bir anda yanıma gelip art arda tekmelerini karnıma savurmaya başladı. Acıdan olsa gerek en ufak bir tepki bile veremiyordum.
Daha s...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İlk dansımızı yapmak için piste ilerlediğimizde herkesin gözü bizde olduğundan yüzümü normalleştirmeye çalışıyordum.
Piste geçtiğimizde biraz gerilmiştim çünkü hâliyle daha önce hiç dans etmemiştim. Sadece izlemekten ibaretti bildiklerim.
Karşıma geçip ellerini belime yerleştirdiğinde ister istemez kasıldım, ve o bunu fark ettiğinde sırıttı. "Kollarını boynuma dola." Bir an kendime geldiğimde dediğini yaptım. Yavaşça sallanarak dans etmeye başladığımızda bakışlarını tekrar gözlerime indirdi.
O bu yaptığından hiç utanmadan gözlerime bakarken ben ondan başka her şeye bakıyordum.
"Yüzüme bakacak mısın artık?" Dedi bıkkınlıkla.
Gözlerimi devirerek ona çevirdim bakışlarımı. "Oldu mu?" Dedim tersleyerek.
Onun burada ne işi olduğunu şuan soramazdım çünkü kendimi tutabileceğimi sanmıyordum.
"Olmadı, bak dudaklarıma." Dediğinde gözlerimi irileştirdim.
"Ne kadar fesatsın, böyle gül diyecektim." Dediğinde kaşlarım havalandı.
"Fesat düşündüğümü de nereden çıkardın?" Afalladı, ama hemen bozunutuya vermedi.
"Kaşlarını çattın."
"Çatmadım!" Dedim sinirle.
"Çatıyorsun." Dedi sakin bir tavırla.
"Ne bakıyorsun!?" Dedim kaşlarımı ima ederek.
İğrenircesine yüzümde dolandı bakışları, "Dünyadaki son kadın olsan dönüp kaşlarına bile bakmam."
"Ay kıçım, ay nolur peşimden koş Alp!" Onun ismini ilk kez telefuz ettiğimde tuhafıma gitmişti.
"Alptekin." Dedi ismini öğretmek istercesine.
"Alp."Dedim yine bakışlarımı misafirlere gezdirerek.
Derin bir nefes aldım. "Senin burada ne işin var?"
"Oradan bakınca ne işim varmış gibi görünüyor?" Dediğinde sinirden dişlerimi sıkmaya başladım.
Yine de sustum ve bizi dikkatle izleyen ailelere sahte gülücükler gönderdim. Çene kaslarım artık ağrımaya başlamıştı ve ben bu durumdan son derece huzursuzdum.
Piste bir kaç çiftler de geldiğinde biz tekrar yerimize geçtik.
Yapacak bir şey olmadığından sadece etrafa bakıyordum.
Bir kaç dakika sonra yanımdaki, isminin Alptekin olduğunu daha beş dakika önce öğrendiğim müktakbel eşim (!) Sandalyesinden kalktı ve kendinden emin adımlarla salonun çıkışına gitmeye başladı.
