SABIKALI (FRANCO) TAMAMLANDI

1.BÖLÜM: Yaşasın İtalya!

Multimedya : Daniella Lombardi

BÖLÜM İTHAFI : didimidi0102

Livorno Emniyet Binası/Toscana

"Amirim. Dün gece geç saatlerde batı sahilindeki bir depoda faili meçhul bir ceset daha bulundu."

Kır saçlı adam sandalyesinde geriye yaslanırken başını iki yana salladı. "Sakın söyleme. Elleri arkasından bağlanmış ve ağzına kırmızı bir mendil tıkılmış."

Daha genç olan meslektaşı başıyla onayladı. "Ve ölmeden önce bacaklarının kırıldığından emin olunmuş."

"Kahretsin." diyerek yerinden fırladı adam. Sakallı yüzünü ovalarken okkalı bir küfür daha savurdu. "Bu son üç ayda aynı şekilde işlenen beşinci cinayet."

"Ve hepsi de farklı birliklerin adamları. Sizce bunu kim yapıyor olabilir."

"Kimin yaptığını bilmiyorum ama ateşle oynadığı kesin."

"Sizce gerçekten o mu?"

"Belki o belki de onu taklit eden birileri. Tek bildiğim cinayetlerin yıllar evvel işlenenlerle benzerliği olması."

Genç polis ellerini deri ceketinin ceplerine sokarak maktulün olay yerindeki çekilmiş fotoğraflarına bir göz attı. Beton zeminde yatan adamın bacakları ters bir açıyla kıvrılmış, elleri bileklerini kesecek kadar setçe bağlanmıştı. Damarları çatlamış göz bebekleri sonuna kadar açıktı ve açık ağzından kırmızı bir bez parçasının köşesi görünüyordu.

"Sizce bu o mu? Bebek Yüz."

"Bunu başka yerde söylersen sana gülerler. Adam yıllardır hapiste."

"İyi ama siz demiştiniz ki?"

"Ne söylediğimi unut Costa. Bana kanıt bul. O olduğunu ispatla bende adamın sonsuza kadar o delikte kalmasını sağlayayım."

Genç polis düşünceli görünüyordu. "Bebek Yüz müstakbel bir mafya lideri için pek uygun bir isim gibi görünmüyor, siz ne dersiniz?"

"İsmin komikliği seni yanıltmasın. Göründüğünün aksine acımasız piçin tekidir."

"O halde neden kendine daha sert bir isim bulmamış?"

"Çünkü cani bir ruhun yanı sıra yakışıklı bir surata sahip. Ayrıca ilk cinayetini işlediğinde henüz sakalları bile çıkmamıştı. Düşmanlarına ondan zarar gelmeyeceklerine inandıkları anda saldırdığı için bu isimle anılıyor."

"Dosyasında yazana göre o zamanlar sadece bir çocukmuş."

"Çocuktu ama bu onu durdurmaya yetmedi. Tıpkı hala hapiste olmasının onu durdurmaya yetmeyeceği gibi." Kır saçlı adam pencereye döndü. Elleri ceplerinde limandaki hareketliliği izliyordu. Sabahın erken saatlerinde başlayan trafik akşamın geç saatlerine kadar sürerdi. Gemiler yanaşır, mallar boşaltılır ve yenileriyle doldurulurdu. Tıpkı bir arı kovanı gibiydi.

"Dışarıda olmasa da kendi dünyasının kurallarına uyulması gerektiğini herkese hatırlatıyor. Ailesine yakışanı yapıyor."

Genç polis huzursuz olmuş gibi yerinde kıpırdandı. Amiri olarak bu adama karşı gelmek istemiyordu ancak içindeki adalet duygusu onu yiyip bitiriyordu.

"Yapabileceğimiz bir şeyler olmalı efendim." dedi öfkeyle. Elleri ceplerinde şehri izleyen adamın camdaki yansımasına bakıyordu. Adamın yıllara meydan okuyan esmer yüzündeki çatık kaşları çaresizliğinin kanıtı gibi görünüyordu.