SABIKALI (FRANCO) TAMAMLANDI

4.BÖLÜM: De Lucalar

Multimedya : Franco De Luca

BÖLÜM İTHAFI: eminenaz61

Keşke kendi tavsiyesine uyabilseydi.

O zaman gökyüzüne yükselen ağaçların ve kalın duvarların arkasında saklanan ve bir hapishaneyi andıran villanın kapısında olmaktansa otelin bahçesiyle ilgileniyor olurdu. Sara denen şu kız... eğer onu bu kadar etkilemeseydi.

Evi daha görmemişti bile ancak şimdiden içinin ürperdiğini hissediyordu. Kim yaşıyordu burada Tanrı aşkına? Kont Drakula mı?

"Buraya asla gelmemeliydim." diye mırıldandı kendi kendine, demir kapının oymalarına bakarken.

Fakat bunu söylemek için artık çok geçti. Çoktan kucağında kocaman bir hediye paketiyle o lanet olası zile basmıştı bile.

Kapının üstündeki kameralar mekanik bir hareketle dönerek tıpkı uzun menzilli bir tüfek gibi ona çevrilince irkildi. Tam göğüslerinin üzerinde iki kırmızı nokta belirmişti. Lanet olsun. Eğer şimdiye dek korkmadıysa işte bu, onu kemiklerine kadar titretmişti.

"Merhaba!" Daniella zorlukla tebessüm ederek boştaki eliyle kameralara el salladı. "Ben, Nonna'nın," başını salladı. "yani Bayan De Luca'nın doğum günü partisi için gelmiştim. İsmim Daniella Lombardi." Karşılık beklediğinden değildi tabii. Yine de, "Beni buraya torunu Sara davet etti." diye peşinden ekledi.

Kapının kilitleri birkaç dakika sonra tıpkı bir kasa mekanizması gibi dönmeye başladığında topuklarının üzerinde dönüp koşmamak için iradesini son kırıntısına kadar kullanmıştı.

"Tanrı aşkına Fabio!" Daniella adamı görünce rahat bir nefes koyuverdi.

"Bayan Lombardi?"

"Vampirlerin gündüz ortalıkta dolaşmadığını bilmem gerekirdi."

"Efendim?"

"Unut gitsin. Saçmalıyorum."

Genç adam koyu renk takım elbisesinin içinde oldukça yakışıklı ve fit görünüyordu. Şaşkın ve memnun olmayan bir ifadeyle ona bakarken Daniella sıcak bir karşılama bekleyerek aptallık ettiğini düşündü.

"Neden beni ilk defa görmüş gibi bakıyorsun?"

"Sadece şaşkınım. Geleceğinizi hiç düşünmemiştim."

"Geldim ve farkındaysan hâlâ içeri davet edilmedim."

"İçeri mi girmek istiyorsunuz?"

"Bu ne saçma bir soru böyle. Elbette içeri girmek istiyorum."

"Kusura bakmayın." Adam başını salladı. "Sadece fikrimi söylüyordum."

"Güzel. Fikrini kendine sakla. Şimdi, ben vazgeçmeden çekil önümden." Daniella adamı geçmeye kalkışınca Fabio onu durdurdu.

"Önce o kutuda ne olduğunu öğrenmem gerekiyor."

"Sara'nın büyükannesi için küçük bir hediye. Amma meraklısın."

"Bu benim işim. Görmeme izin verir misiniz? Sonra da üzerinizi aramam gerekecek."

"Sen ciddi misin?" Daniella sinirle gülerken yeniden adamın yanından geçmeye çalıştı, fakat Fabio bir duvar gibi önünde dikildiğinden bu hamlesi de başarısızlıkla sonuçlandı.

"Gerçekten ciddisin."

"Üzgünüm." İşin tuhaf yanı gerçekten öyle görünmesiydi.

"Ne yani, içeriye elimde bir bombayla filan mı gireceğimi sanıyorsun?"