EFULİM+18

15.Bölüm

Elisa Ve Evrim

Alpaslan hastaneden çıkalı iki gün oldu. Durumu iyiye gidiyordu odamda hazırlanıyordum birden kapı açıldı.
"Elisa bende geliyorum" dedi evrim şaşkın bir şekilde evrime baktım
"Alpaslan abinin yanına" başını kaşıyıp sözüne devam etti
"Geçmiş olsuna" gülümsedim ikimiz de biliyorduk Alpaslan için oraya gitmek istemediğini savaşa takmıştı kafaya
"Vazgeçmeyeceksin değil mi ?" Diye sordum evrim olumsuz şekilde başını salladı
"Peki hazirlan da gidelim" dedim evrim sevinçli bir şekilde odadan çıktı annemler dün akşam teyzemle birlikte memleketine gitmişlerdi bu benim işime gelmişti evrimin okula olduğu için bizi goturmemislerdi.

Evrimle birlikte taksiye binip alpaslanlara gittik. Kapıyı çaldığım alev sevinçli bir şekilde bana sarıldı ayrıldığımız da şaşkın bir şekilde evrime baktı
"İkizim evrim" dedim alev kocaman bir şekilde gülümsedi evrime sarıldı
"Hosgeldin" desi evrim karşılık verdi
"Hosbulduk" dedi içeriye geçtik evrim etrafı inceliyordu anladım savaşı aradigina boğazımı temizledim aleve döndüm
"Emreyle savaş nerede?" Diye sordum evrim gözlerimin içine bakti gülümsedim
"Birsz işleri varmis" dedi alev mutfaktan sevgi abla çıktı elinde tepsi vardı
"Hosgeldiniz kızlar" dedi bana baktı sonra evrime baktı biraz şaşırdı
"İkizim sevgi abla" dedim gülümsedim
"Hosgeldin kızım" dedi evrime evrim başını salladı gözüm elimdeki tepsiye kaydı
"O nereye sevgi abla"
"Alpaslana" tepsiye baktığım da mercimek çorbası vardı aklımda aslında ona sebzeli çorba yapmaktı
"Sevgi abla ben yaparım çorbayı sen goturme" dedim sevgi ablanın gözlerini kocaman oldu
"Ama"
"Sen bana güven siz evrimle kaynasirsiniz" dedim aslında bunu söylediğim de korktum çünkü sevgi abla dobra bir kadındı sen kimsin derse birsey diyemezdim ama korktuğum gibi olmadı kabul etti

Hemen sebze çorbasını yapıp yukarıya çıktım kapıyı çaldım kalbim heyecandan atıyordu iki gündür doğru düzgün görmemiştim gel komutuyla içeriye girdim Alpaslan üstü çıplak yatakta oturuyordu beni görünce güzel yüzünde bir gülümseme oluştu yanına gittim tepsiyi sehpaya koydum
"Nasılsın?" Diye sordum Alpaslan elimden tutup yanına çekti belimden tuttu
"Seni gördüm daha iyi oldum" konuşurken nefesi dudaklarıma çarpıyordu bakışlarım dudaklarına kaydı Hemen kendimi toparladım o mavi gözlerine baktım
"Sana çorba getirdim" deyip tepsiyi kucağıma aldım Alpaslan çorbayı görünce yüzünü burusturdu
"Ben bunu içmem" çocuk gibi mızmızlanmaya başladı bu beni gülümsetti
"Hayır içeceksin" kaşığı ağzına doğru götürdüm yüzünü öbür tarafa çevirdi
"Anne elisa beni öldürüyor!" Diye bağırdı kahkaha attım
"Aşkım abartma istersen" Alpaslan gözlerimin içine bakti dona kaldı ne dediğimi yeni fark etmiştim ama pişman değildim
"Aşkım mi?" Diye sordu gülümsedim olumlu anlamda başımı salladım
"Senin o aşkım diyen ağzını yerim" dedi kızarmaya başladım bakışlarımı kaçırdım
"Kacirma o bakışlarını efulim,elinde zehir olsa içerim" bu adam beni kalpten götürecekti gerçekten Alpaslan kaşığı elimden aldı çorbayı içmeye başladı.

Evrim'den
Aleve mutfakta yardım ediyordum çok sevmiştim alevi sevimli bir kızdı savaş daha eve gelmemişti beni görünce yüzündeki ifadeyi görmek istiyordum umarım çok kızmaz aman banane ben eniştemi görmeye geldim sonuçta değil mi? Kapı çaldı büyük ihtimalle savaşlar gelmişti kalbim deli gibi atıyordu ellerim titredi içimden sakın ol evrim birsey olmayacak dedim.

Mutfağa ilk giren Emreydi emre önce aleve baktı sonra bana baktı
"Ooo kimler gelmiş" dedi gözlerimi devirdim aslında Emreyi seviyorum ama arkadaşımı red ettiği için kızgınım ona
"Hosgeldiniz" dedi alev sessiz bir şekilde aleve baktığım da yüzü düşmüştü emreye bakmadan konuşuyordu aralarında birsey olmuş belli elisadan öğrenirdim nasıl olsa içeriye savaş girince titremem daha da arttı gözlerimi ondan ayırmadım gerçekten yakışıklı biriydi Alpaslan abiye benziyordu beni görünce kaşlarını çattı anlamıştı benim olduğumu alevi sevgi abla çağırınca yanımda ayrılmak zorunda kaldı emre de onunla birlikte çıkmıştı savaşla birlikte kaldım kaşları hâlâ çatıkdı üstüme doğru yürüdü geri ⏮ cekiliyordum
"Senin ne işin var burada?" Sesi sert cikmisti avcumun içleri terlemisti çaktırmadan üstüme sildim
"Sana gelmedim" dedim savaş tek kaşını kaldırdı çok karizmatik bir çocuktu ya
"Alpaslan abiyi duydum ona geldim" dedim savaş hiç inanmışa benzemiyordu elleriyle yüzünü sıvazladı derin bir nefes aldı işaret parmağını bana salladı
"Bak kızım benden uzak dur sen benim tipim değilsin aileme de yaranmak için çırpınma" dedi kalbim kırılmıştı gözlerim dolmuştu peki anlayışlı beklemiyordum ama kalbimi kırmasına gerek yoktu sinirlendim
"Sen kimsin de sana yaranayım"
"Bağırma lan bana!" Diye bağırdı göz yaşlarım akmamasi için kendimi sıkıyordum kalbim gerçekten kırılmıştı sesimizi duyan sevgi abla kapıdan bize seslendi
"Noluyor burada" ikimiz de sevgi ablaya baktık kaslari catikdi
"Birsey yok anne" dedi savaş,mutfaktan çıktı bende öyle arkasında baka kalmıştım hemen izin isteyip lavaboya gittim gelmek isteyen göz yaşlarımı saldım ve kendime bir söz verdim eğer bende evrimsem köpek gibi kosturacaktım savaşı peşimde

Elisa'dan
Dün gece geç olduğu için sevgi abla bizi salmamıştı bu da alpaslanın işine geldi çünkü bütün gece ahtapot gibi sarıldı bana şikayetçi değildim aksine onunla uyuyamı çok sevdim bütün gece kulağıma güzel şeyler fısıldadı

*****
Hazırlandıktan sonra alpaslanı uyandırıp aşağıya indik
"Günaydın millet" dedi Alpaslan herkesle günaydınlaştiktan sonra yerimize oturdum alevle evrimin yüzü asıktı diğer tarafa baktığım da savaşla evrenin yüzü de asıktı evrimi dürttüm
"Ne oldu?" Telaşlı bir şekilde sordum
"Sonra anlatırım" deyip geçiştirdi beni fazla uzatmadim uzatırsam sinirlenecekti çayım dan bir yudum aldım
"Ee elisa ne zaman istemeye gelelim" ağzımdaki çay boğazımda kaldı herkes kikirdadi alpaslana baktığım da egleniyordu kendime geldikten sonra sordum
"Anlamadım sevgi abla" Sevgi abla kocaman şekilde gülümsedi
"Alpaslanla senin işi uzatmayalım diyorum" kızarmıstim başımı yere egdim göz ucuyla alpaslana baktığım da bana bakıp gülümsüyordu
"Anne daha erken" Sevgi abla konuşacak gibi oldu sonra vazgeçti.

*****
Kahvaltıdan sonra herkes bir tarafa dağıldı bende hava almak için balkona çıktım şuan mutluydum aileme nasıl soylecrktim alpaslanı annem tamam da ya babam onun mafya olduğunu anlarsa bende çok isterdim alpaslanla evlenmek çocuklarımız olmasını hayalini ederken bile içimde kelebekler uçuşuyordu arkamdan biri sarılınca sıçradım
"Benim güzel sevgilim ne düşünüyor?" Bu adamı gerçekten seviyorum başını boynuma gömüp kokumu içine çekti
"Seni"dedim güldüm alpaslan mavi gözlerini dikti
"Ben buradayım yavrum düşünme" dedim başımı omzuna yasladım saçlarımı sevdi saçlarımın sevilmesi çok hoşuma gidiyordu Alpaslan da bunu biliyordu
"Küçük bir kaçamak yapalım mı?" Diye sordu meraklı bir şekilde Alpaslana baktım
"Ne?"
"Sahile falan ineriz güzelim çok sıkıldım" küçük çocuk gibi şikayetler de bulunuyordu bana bu da benim hoşuma gidiyordu açıkçası güldüm
"Yapalım" dedim alnımdan öptü

Sevgi ablaya haber verdikten sonra dışarıya çıktık alpaslanla arabaya bindik Alpaslan elimi tuttu araba sürüyordu
"Aşkım elimi bırak istersen" Alpaslan gülümsedi
"Bu eli ömür boyu bırakmaya niyetim yok güzelim" dedi kalbim yerinden çıkacak dur be adam omuzuna yaslandim sahile doğru gidiyorduk

Sahile geldiğimiz de bir banklardan birine oturup denizi izliyorduk alpaslanın omzuna yaslandim o da kolunu omzuma koydu denizi izlemeye başladık uzun süre konuşmadık ikimiz de sessizliği bozan Alpaslan oldu
"Evlenmek istemiyor musun benimle?" Şaşkın bir şekilde alpaslanla baktım
"O da nereden çıktı"
"Bilmiyorum öyle hissettim" elimi alpaslanın yüzüne koydum
"Çok istiyorum hatta çocuklarımız olsun bile istiyorum" dedim
"O zaman çocuk çalışmasına başlayalım" dedi gülerek şakacı bir şekilde kızdım
"Alpaslan"
"Tamam tamam kızma benim minik kedim" güldüm alnını alnıma dayadı gözlerini kapattı
"Elisa ben ilk defa birini bu kadar çok istiyorum" iç çektim sözüne devam etti
"Herseyi seninle yapmak istiyorum efulim" dedi
"Bende sevgilim" dedim Alpaslan gülümsedi bende gülümsedim
"Seni öpebilir miyim" kikirdadim olumlu anlamda başımı salladım gözlerimi kapatıp alpaslanın öpmesini bekledim Alpaslan tam öpecekken biri adımı seslendi gözlerimi açtım bu sesi tanıyorum bu ses hayır hayır o olmasın hersey güzelken bitmesin lütfen Alpaslan çoktan arkama bakıp kaşları çatmıstı korkudan elim titriyordu arkama döndüğüm de evet oydu hayır alpaslanı şimdi kaybedemem olmaz ferit yanımıza geldi çoktan ayağa kalkmıştık
"Merhaba elisa" dedi pişkin bir şekilde Alpaslan kaşlarını çatık bir şekilde hem ferite hem bana bakıyordu. Alpaslanı kaybetmek istemiyorum bu neden simdi geldi ki hem beni nasıl buldu yıllar önce beni terk edip amerikaya gitmemiş miydi şimdi gelmiş hayatımı mahvediyor asıl olaylar şimdi başlıyordu

Oy veren herkese teşekkür ederim:) :)

Oy vermeyi unutmayın:) :)