EFULİM+18

27.Bölüm

Hamileliğimin ikinci haftasındaydım Alpaslan baba olacağı için çok mutluydu bana daha çok ilgi gösteriyordu geceleri yanımda kalıp elini karnıma koyup onu seviyordu konuşuyordu ailemin haberi yoktu olsa zaten kıyamet kopardı ama ben ne alpaslandan ne de bebegimizden kopmaya niyetim yoktu Alpaslan ile bugün kahvaltıya gidecektim rahat birseyler giyip mutfağa gittim annem kahvaltı yapıyordu ailemle eskisi gibi samimi değildik bu durum beni çok üzüyordu
"Anne ben dışarıya çıkıyorum" dedim annem bana döndü
"Peki" dedi konuşmamak için arkasını döndü birsey demeden çıktım ilerde alpaslanın arabasi duruyordu sevinçle yanına gittim arabaya bindim yanağından öptüm
"Bu kadar mı?" Diye sordu tek kaşımı kaldırdım
"Ne olacak" ensemden tutup dudaklarımdan öptü sesli bir şekilde nefes aldım
"Bunu bekliyordum" dedi o çok sevdiğim gülümsemesini yollayarak şakasına omzuna vurdum gözleri karnıma gitti elini karnıma koydu
"Babacığım nasılsın" gulumseyerek onu seyrediyordum bebegimizle konuşması hoşuma gidiyordu ona tekrar tekrar aşık oluyordum

******
Deniz kenarında bir restorana gelmiştik manzaraya hayranlıkla bakıyordum Alpaslan alnımdan öptü
"Beğendin mi?" Gözlerimi alpaslana diktim
"Evet çok güzel" dedim Alpaslan kikirdadi beni bir masaya oturttu
"Canın ne istiyorsa onu yiyelim" Aslında pek birsey yiyesim gelmiyordu Alpaslan sanki bunu anlamı gibi elimi tuttu
"Sakın bir şey yemeyeceğim deme senin ve bebeğimizin sağlığı önemli" tartışmaya girmedim olumlu anlamda başımı salladım tartışma çıkarsam eninde sonunda Alpaslan kazanacaktı

Kahvaltılar serildi o sırada garson kız içeceklerimizi getiriyordu miza baktığım da gerçekten güzeldi gözlerini alpaslandan ayirmiyordu kaşlarım istemsizce çatıldı benim yanımda benim sevgilime bakmam gömleğinin bir kaç düğmesi axikti gogusleri gözüküyordu alpaslana baktığım da gözlerini benden ayirmiyordu kız içeceğimi önüme koydu alpaslanın ağzına kadar eğildi göğüslerini gösterme cabasindaydi gözlerimi alpaslandan ayırmadım o da benden ayırmadı kıza pas vermeyince kız gitmişti sinirim tepemdeydi kız gittiğinde Alpaslan rahatlamisti iç çekti
"Neden bakmadın?" Diye sordum sinirle alpaslanla anlamamazlıktan geldi
"Ne"
"Kız bakman için ağzına kadar girdi gogusleri gösteriyordu ben bile baktım" dedim çekinmeden bakmamasi daha iyidi yoksa alpaslanın ölümü elimden olurdu eğildi elimi yanağıma koydu
"Benim dünyalar güzeli sevgilim varken neden başkasına bakayım" yumuşamaya başladım hayır hayır elisa yumusama hormonlarım zaten tavandı
"Ne oldu?" Diye sordu Alpaslan panikle gözlerim dolu dolu ona baktım
"Sen beni sevmiyorsun" dedim Alpaslan bıkkınlikla yüzünü sivazladi
"Başladı mesayi saatimiz" diye mırıldandı
"Al işte sevmiyorsun!" Diye bağırdım Alpaslan kalkıp yanima geldi alnımı dudaklarımı yanağımı öptü
"Seni çok seviyorum" dedi gözlerimdeki yaslari sildi
"Sen bu dünyadaki en kıymetlimsin" dedi içim sevinçle dönüyordu beni sevdiğini biliyordum ama hormonlarim yüzünden böyle Alpaslan elini karnıma koydu
"Bu uzaklıkta en kıymetlim,çünkü ikimizden bir parça" dedi mideme kramplar girdi heyecandan biraz daha yaklaştı
"Böyle dusunceleri kafandan at" dedi baş parmağıyla yüzümü sevdi
"Seni her evrende seviyorum hangi yerde olursan ol gelir bulurum" dedi dudaklarıma küçük öpücük bıraktı
"Beni bırakma Alpaslan"
"Asla" dedi sözüne devam etti
"Sen benim nefesimsin insan nefes almadan yaşayamaz" bu sefer mutluluktan ağladım
"Yine ne oldu"
"Mutluluktan" dedim Alpaslan sarildi kokumu içine çekti
"Ağlama dayanamam" dedi olumlu anlamda başımı salladım

******
Alpaslanla kumarhaneye gittik odada hesap işleri yapıyordu bende kucağında oturuyordum
"Aşkım dizin agriyacak koltuğa otururum" dedim Alpaslan olumsuz şekilde başını salladı
"Ağrımaz" başını kaldırmadan hesap işleri yapıyordu sözüne devam etti
"Ağırırsa söylerim" sinirlendim alpaslani ittim kalkmak istedim ama belimdeki elini daha sıkı tuttu başını kaldırıp şok içinde bana baktı
"Demek şişmanım" Alpaslan neye uğradığını şaşırdı
"Öyle birsey demedim"
"Ağırirsa söylerim dedin" dedim sinirle Alpaslan içini çekti
"Hayatim sen dedin ya ağriyacak diye ondan dedim" Aslında alpaslanin söyleşisinde birsey yoktu kendi kendime sinirleniyorum ve yanımdaki herkesi darliyordum Alpaslan bildiği için beni alttan alıyordu tabi ki haklı olduğu için sesimi çıkarmadım
"Şimdide susuyorsun" utandım basimi egdim Alpaslan elini çeneme koyup kaldırdı
"Eğme şu başını bende dahil olmak üzere hiç kimseye Eğme" dedi olumlu anlamda başımı salladım
"Özür dilerim" gülümsedi
"Ee böyle affedemem" dedi dudaklarıma yaklaştı
"Bir kere öpersen belki" güldüm
"Sen iste yeterki" alpaslana doğru eğildim dudaklarimizin kavuşmasına az bir mesafe vardı tam öpecekken o sırada kapı açıldı
"Alp-" poyrazdi gelen biz sadece alpaslanla bakışmaya devam ettik ppyrazin gözleri bizi bulunca
"Vıyy" dedi gülmemek için zor tuttum
"Vıy mi?" Deşik Alpaslanla aynı anda
"Neyse siz işinize devam edin bir kaç saate gelirim" dedi biz cevap vermeden kapıyı kapatıp gitti gülmek için tuttuğum kahkahayı saldım deli gibi guluyordum
"İçine ettin Poyraz içine" desi ben gülmeye devam ediyordum
"Neye gülüyorsun"
"Komik" dedim Alpaslan beni kendie doğru çekti
"Hıı öyle mi" dedi olumlu anlamda başımı salladım
"Affetmedim daha nerede benim öpücüğüm" gülümsedim alpaslanın dudaklarına yapıştım bana şifa olan dudaklarını kana kana içtim