*Zorunluluk gerektiren Duygular*

693 54 166
                                    

Eveet ben geldiimm. Hoş geldim. Sizi beklettim kusura bakmayın ama bayağı bir uzun bölüm oldu yaz yaz bitmedi kaç sayfaya eşit bilmiyorum. Bölümü yazarken bir de unutup geri bile döndüm. o kadar diyeyim.

Evet arkadaşlar planımız var. Sıralama almak için bol bol yorum atıyoruz. Amaç kitlelere ulaşalım. Farkındasınız ağır bir kurgu emek veriliyor ama malesefki okunma sayısı çok az. O yüzden bir şeyler yapmam gerekiyor.

Ne yapıyoruz bölüm sonu bol bol yorum atıyoruz ve oy veriyoruz. Şimdiden iyi okumalar.

⭐⭐⭐

3 dakika bilmem kaç saniye... dört dakika çok saniye... Bilmem kaç dakikalar sonra bakışlarımı yavaşça çekip sahanın belirsiz yerinde gezdirdim gözlerimi. Kızlar fısıldaşarak yanımda başlayan bir ilişkinin kutlamasını yapar gibi konuşuyorlardı. Giray sessiz kalırken ayağa kalktığım anda yalpalarsam beni tutması için dua ettim. Kafamı tekrar onun olduğu yere çevirdiğim zaman orada durduğunu ona bakarak heyecanlı heyecanlı bir şey anlatan kıza bakmadığını gördüm. Kız eliyle omzuna vurduğunda hafifçe bakışları ona dönse de silik bir bakış olmaktan öteye gitmedi.

Yanımdan ses geldiğini hayal meyal hatırlıyorum. Beni uyandırmak için defalarca tekrar edildi belkide. En sonunda yanımda birinin dikildiğini elini uzattığını bana gördüm. 

"Şifa İyi misin?" demişti bana. Kötü olduğumu hissettiği anda beni buradan kaçırmak için elini uzatan kişi Giraydı. Bir ona baktım bir de bana uzatılan sahibin eli Giray'a. Tuttum elini. Elim parmak aralarından geçtiğin de şaşırsa da beni kaldırdı. koltukların arasındaki boşluklardan geçerken ne olursa olsun bakışlarının bende olduğunu biliyordum. Uzun yolu geçip merdivenleri tırmanmaya başladık. Giray'ın terleyen elleri normalde benim ellerimin yerinde olacakken ellerim buz gibiydi. Buna şaşırdığını da hissediyordum. 

Spor salonunun kapısı kapandığı gibi elimi elinden kurtarıp göğsüme sıkıca doladım. Hızlı hızlı koridoru ilerlerken arkamdan geldi. Merdivenleri inip kapıdan çıktım. Dikkati maça yönelmiş olan okulun bahçesi oldukça sakin duruyordu. Giray yanıma yetiştiğinde omzumdan tutup durdurdu. Karşıma geçtiğinde kızaran bakışlarımı kaçırdım.

" Bir sorun mu var?" dedi. Ona bakmadan kafamı iki yana salladım.

" O zaman neden yüzüme bakmıyorsun" dediğinde kafamı kaldırıp suratına baktım. Gözlerimdeki kırgınlığın görülmediğini umarken gördüğünü çoktan anlamıştım.

" Gitmek istiyorum" dedim kafamı iki yana sallayarak. " Sıkıldım. Gitmek istiyorum" Ağlayacak gibi olduğumu anladığında ne yapacağını bilemez halde kalakaldı. 

Bana yaklaşıp yaklaşmama arasında kalırken " Onu hatırladın" diye sorduğunda gözümden bir damla yaş süzüldü.

O hayatımdan çıkmayacaktı. Yanağımdaki yaşı hızlıca sildiğimde burnumu dikleşirdim. Derin nefes solurken yan tarafta kalan okul kapısından yanında o kızla çıktığını gördüm. Bakışlarımız denk düşmeden Giray'a baktım.

" Beni buradan götürür müsün?" dediğimde halimden emin olmak ister gibi bakıp kafasını salladı. Bakışları elime düştü ama bu sefer tutmasını istemeyerek yanında yürüdüm. Otoparka gidip arabanın kapısını açıp bindim. Ön koltuğa geçtiğimde kafamı kaldırsam onu göreceğimi bilirken bunu yapmadım. Telefonumun çalma kaygısı içime düşerken cebimden çıkartıp direk kapattım. Giray ne yaptığımı görse de yola devam etti. Saçlarımı arkaya alıp geriye doğru yaslanıp camdan dışarıyı izlemeye başladım. Nereye gittiğimizi bilmiyordum. Daha çok o bana düşünmem için zaman veriyor gibiydi. Görüntüler gözümün önünden bir bir geçerken alnımı kaç kez ovuşturduğumu sayamadım. Her defasında parmak uçlarında yükselmesini geri parmak uçlarında inmesini gülümseyerek parmakları ile öptüğü yerdeki ruj izini silmeye çalışmasını...

Örümcek İpi +18 ( DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin