Örümcek İpi +18 ( DÜZENLENİYOR)

*Senli Uyku*

Evet... Merhabaallarr. Bölümü yetiştirmeye çalıştım. Tam yılbaşı saatinde atacaktım ama yetişmedi düzenleme derken. Aslında yarın izin günümde tam düzenleyip atacaktım. Ama bir arkadşınızın panomda yazdığından sonra durmadan dinlenmeden yazmaya karar verdim. 

Onu buradan öpüyorum. Hepinizi öpüyorum. Yeni yıl mantığından pek anlamam ama herkesin yeni yılı kutlu olsun. 

Bol bol yorum yapıyoruz bölüm sonunda. Şimdiden iyi okumalar.

🌙🌙🌙
Soğuk su her zerremizi etkisi altına alırken yukarı doğru çıkmaya uğraşan ayaklarımdan derman kesiliyordu. Gözlerim sımsıkı kapalıydı az sonra ne yaptığımın bilincine varacağını anladığı andan itibaren. Ellerim sımsıkı omuzlarına tutunmuş parmak uçlarım sımsıkı gömleğinin kenarlarından tutunmuştu. Ellerinin belime sarılıp bana daha da yakınlaştığını hissettim. Dudaklarımın üstünde olan dudaklarının baskısı artarken nefesimin artık yetmediğini anlıyordum. Nasıl oluyor bilmiyordum ama buz gibi suyun içinde en sıcak olan yer iki dudağımın arasında olan dudakları idi. 

Suyun yüzeyine çıktık, nefes almak için kafamı gökyüzüne kaldırdığımda gözlerimi hızlı hızlı kırpıştırdım. Kirpiklerimin arasından seri kayan damlalar göz yaşı değildi. Ellerimle destek verdiğimde hala güçsüz olan bedenimi bedenime yasladım.

" Sen yüzme bilmiyorsun" diyebildim sadece. Kolları bedenimi daha sıkı sardığında bunu bir evet kabul ettim. Suyun içinde ikimiz de buz kessek bile şuanda sesi çıkmıyordu kimsenin. Tepemizde uçuşan kimsesiz bir kaç kuş gördüm. Kimse yok der gibi ses çıkararak uçtular, bir süre onların kaybolmasını bekledim. Gözlerimi bir şeylerin üstünde tutabilmek için güzel bir bahane oluşturmuşlardı. Kafasından yeninden sızan kana bakarken kendime süre tanıdım. Ne yaptığımı tam idrak edemeden suratım kırmızıya çalmadan buradan çıkarmam gerekiyordu. 

" Bana tutun" dediğimde gözlerinin yarı baygına döndüğünü görmek endişelenmeme neden oldu. 

" Kurt" dedim sesimi hafif yüksek çıkararak. " Kurt bir şey söyle" dedim bana sımsıkı sarılı ellerine güvenmeyerek. 

" İyiyim" demesini beklerken moraran dudaklarından gözlerini açıp sadece bana bakmakla yetindi. Yutkundum. Parmak uçlarımdan başlayarak biriktirdiğim utanç yavaşça gün yüzüne çıkıyordu. 

" Çıkalım" dedi güçlü çıkarmaya çalıştığı sesi ile. 

Kafamı salladım hızlı hızlı, bakışlarının nereden olduğunu görmemiş gibi. Destek vermekte oldukça zorlanarak kıyıya çekmeye çalıştım. Arada sırada korku ile etrafa bakınıp hala burada olmalarından endişe duyuyordum. Yavaşça ayağım kuma değerken sevinçle yüzüne baktım. Bakışları o kadar sakindi ki direk gözlerimi kaçırmama neden oldu. Ayaklarım suya değip yürümeye başladığımda omzuma yaslı şekilde yürütmeye çalıştım. Kıyafetlerimiz suyu emdiğinden dolayı oldukça ağırlaşmış ve dışarıdaki soğuk havayla çarpışınca tüylerimizi diken etmişti. Üşüdüğümü belli etmemeye çalışsam da az sonra titremeye başlayacağımı kuruyan dudaklarımdan hissedebiliyordum. 

Ayaklarımız kumda belirgin izler bıraktı. Onun adımları sarsak şekilde ardımdan gelirken benimkilerde onun sayesinde düzensiz duruyordu. Yukarıda güneş olmasına rağmen cansız manken gibi bakmaktan öteye gidemedi. Kolumdan çıkıp kendine kumlara attığında korku ile yere kapaklandım. Dirseği ile gözlerini kapadığında elimle götürüp çektim. 

" İyi misin?" dedim çaresiz hissederek. Etrafa bakındığımda boyumuzu aşan denizin yarısını gölge altında bırakan önümüzde duran kayadan başka bir şey gözükmüyordu.