Sex Lessons ft my doctor

17: Het ongeluk

"Lena"

Ik duik ervan af, ik neem een salto maar wanneer ik al klaar ben met de salto, ben ik nog niet in het water.

Ik ga verder in de salto en..

PLONS

Ik beland vol op mijn buik.

Het ging super snel.

Ik probeer naar boven te zwemmen maar het lukt niet, mijn longen doen te veel pijn waardoor ik denk ik niet zou kunnen ademen als ik boven ben.

Ik voel me steeds lichter worden in me hoofd en val langzaam weg.

De laatste seconden dat ik er was voelde ik me omhoog worden getrokken maar al snel word het zwart voor mijn ogen.

"Nick"

Ik zie Lena op de hoge duikplank staan, ik hoop dat dat goed gaat.

Ik kijk haar aan, wanneer ze naar mij kijkt lijkt ze heel chagrijnig te kijken..

Hoe ga ik het ooit goed maken met haar.

Ze neemt de seconden om te springen, en dan.

Dan schrik ik fk erg, ze doet ineens een salto, ze  zit toch niet op turnen ofzo??

Ze maakt haar salto te snel, dus ze draait door en beland op haar buik in het water.

Ik wacht tot ze boven komt maar dat gebeurd niet.

Ik raak in paniek, ik weet niet of ik iemand op kan halen vanuit het water.

Ik spring het water in zonder na te denken.

Ik grijp haar vast en trek haar mee naar boven, ze lijkt al bewusteloos te zijn.

Ik leg haar bij haar zus op de kant, ja ze is zeker bewusteloos.

'OMG LENA, LENA BEN JE ER NOG??!' roept haar zus.

'Rustig Mirte, ze is bewusteloos.' Zeg ik rustig.

'Rustig??? Bewusteloos???  ze moet zo snel mogelijk naar een ziekenhuis, bel 112 iemand!'

Ik ren naar onze zit plekken en grijp mijn telefoon uit mijn tas.

Terwijl ik terug ren bel ik 112.

Ik leg ze uit wat er is gebeurd en ze komen zo snel mogelijk.

Wanneer ik bij Mirte ben kijkt ze me verbaasd aan maar al snel kijkt ze weer naar Lena.

Nu staan er hier super veel mensen.

'Ik heb 112 gebeld,' roep ik tussen het lawaai door.

'Dankje!' Roept Mirte terug.

Lena word nu op een bankje gelegd door de badmeesters en juffen, die niet heel goed hun werk doen, I mean ik heb haar naar boven gehaald en hun niet.

Iedereen staat er omheen de drukte is niet te doen.

Dan komen mensen van de ambulance eraan, ze tillen haar snel mee en wikkelen haar om een warmte deken.

Blijkbaar mochten ze de brancard meenemen het zwembad in en word ze er meteen opgelegd.

Alles gaat super snel en voor ik het weet is ze het zwembad uit.

Niemand mocht mee,  zelfs haar zus niet omdat zij natuurlijk haar dan eerst moest omkleden en dat duurde te lang.

Mirte loopt weg, waarschijnlijk naar de kleed hokjes en ik ga bij me vrienden zitten.

"Lena"
Ik word wakker, mijn ogen doe ik nog niet open maar ik ben wel wakker.

Ik voel me erg licht in mijn hoofd..

En ik heb geen idee wat er is gebeurd en waar ik ben. Het enige wat ik me nog herinner is dat ik van een duikplank afsprong. Maar dat ging gewoon goed, toch?

Ik open langzaam mijn ogen.

Het gaat moeilijk want er is vel licht maar het lukt me wel.

Ik zie mijn moeder zitten en mijn vader en zus. Verder is er niemand in deze kamer.

'W-wat is er aan de hand?' Krijg ik moeizaam uit mijn mond.

'Ah Lena lieverd je bent wakker!' Roept mijn moeder.

Mijn vader geeft me een aai over mijn wang en mijn zus roept: 'omg Lena alles oké?'

'J-ja maar wat is er ge-gebeurd?' Vraag ik.

'Je bent van de duikplank afgesprongen met een salto, toen was je blijkbaar bewusteloos in het water en heeft Nick je eruit gered, toen werd je meegenomen door de ambulance, als Nick er niet was was het heel anders afgelopen want de badmeesters en juffen deden niks.'

Nick heeft me gewoon gered? Wauw.

'Kunnen jullie misschien even de kamer verlaten? Ik moet Lena alleen spreken.'

Hoor ik een bekende stem zeggen.

'Tuurlijk dokter,' zegt mijn vader.

Iedereen verlaat de kamer en dan komt iemand de kamer binnen.

Sander.

Tuurlijk wat dom van mij, Sander die werkt op een zondag, ugh.

'Hoi Lena, alles oké?' Hij klinkt veel zakelijker dan normaal.

'Uhm ja alles oké, ben alleen een beetje licht in me hoofd maar voor de rest niet.'

'Top, kan je me uitleggen wat er is gebeurd?'

'Heeft mijn familie dat nog niet gezegd dan?'

'Lena, ik wil graag even van jouw horen wat er is gebeurd,' hij grijnst niet eens.

'Oh uh nou ik weet dat dus niet meer, het enige wat ik me kan herinneren is dat ik op een duikplank stond,' Zeg ik een beetje ongemakkelijk.

'Oké,' is het enige wat hij zegt.

'Voel je je echt prima?' Vraagt hij dan voor de zekerheid.

'Uhm ja eigenlijk wel, hoezo?' Vraag ik verbaasd.

'Nou omdat,'
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hey Hey, ik post laatste tijd wat langere hoofdstukken en wat meer:)) dusss waarschijnlijk komt er vandaag nog een hoofdstuk but i'm not sure.

Bedankt voor alle reads nog een keer want het gaat best wel snelll😚

Lyyy