6.

251 28 22
                                        

Şarkının sözlerini anlayan Rhino, oda arkadaşının sağlığından endişe duydu ve içeri girdi. Peter, yatakta yatıyordu. Gözleri kapalıydı ama göz kapakları hareket ediyordu. Çok terlemişti.

Rhino, Peter'ın yanına yanaştı ve elini tuttu. "Peter?!" Nefes nefese bi şekilde uyandı Peter. Rhino, Peter'a sarıldı ve sırtını sıvazladı. Konuşma gereği duymadı. Odada hatta evde Peter'ın nefes alışveriş sesi yankılanıyor gibiydi.

Peter da sarıldı Rhino'ya "Ölmedin... Yanımdasın..." Rhino şaşırdı. Ne ölmesi? Aylardır hasta bile olmamıştı. Peter'ın kabus gördüğünü anımsayınca jeton düştü. Öldüğünü görmüştü... ve o şarkıyı mı söylemişti?

"Öldüğünü gördüm Rhino! Çok korktum! Beni bırakıp gittin sandım!"

"Sakin ol... Bırakmadım seni, bırakmayacağım da. Korkma."

~

Sabah Rhino uyandı ve yan koltukta uyuyan Peter'a baktı. Gece elini yüzünü yıkayıp soğuk su içirmişti. Sonra da uyumamıştı Peter. Rhino da uykum yok bahanesini uydurup yanında durdu sevdiğinin. Sevdiğinin...

Üstündeki pikeye sıkıca sarıldı Peter. Üşüdüğünü düşünen Rhino, kendi pikesini de Peter'ın üstüne örttü. Isındığını belli eden bi mırıltı çıkarttı Peter. Bu Rhino'yu gülümsetmişti.

Saat 10'a gelmek üzereydi. Peter'ın da birazdan uyanacağını düşünerek kahvaltı hazırlamaya başladı. Kahveleri koyarken Peter mutfağa girmişti. "Günaydın." Geceye kıyasla, neşeli görünmek istemişti Rhino. Peter'ı mutlu etmek istiyordu. Arkadaşlarının olmadığı bu 1 hafta içinde zorlanacağını da pek düşünmüyordu. Zaman her şeyi gösterecekti.

"Günaydın." Hem konuşmadan hem de konuşurken esneyen Peter'a baktı Rhino, ona kahve kupalarından birini uzattı.

"Uyan artık uykucu. Daha uyusan 12'de anca uyanırsın."

"Düşüncesi bile çok güzel."

"Olmaz öyle. Ayılman lazım, daha yürüyüşe çıkıcaz."

"Nerden çıktı yürüyüş?"

"Her zaman vardı ama sen uyuduğun için kaçırıyordun. Normalde 1 saat önce yürüyüşten dönmüş olurdum ama uyudum. Bu yüzden birlikte gidicez."

"Başıma iş açıyorsun Rhino."

~

Kahvaltıdan sonra yürüyüş yaptılar, sonra da kafeye gidip oturdular.

"Sen bunu her hafta nasıl yapıyorsun?"

"Lewis ve Chris her gün yapıyorlar."

"Onlar normal, spor da yapıyorlar. Özellikle Lewis'in spor salonundan çıktığını düşünmüyorum."

"Zaten evinin de spor salonundan bi farkı yok."

Sabahtan beri mutluydu Peter. Rhino'nun uğraşları işe yarıyordu. Rhino da farketmişti bunu. Peter mutluyken o da mutluydu.

Kahveleri bitirince eve gittiler. Salonda oturuyorlardı.

"Rhino, sana bir şey söylemem lazım."

"Dinliyorum?"

"Geçen hafta Will'le damatlığını aldığımız gün mağazada birileriyle karşılaştık."

"Kim?"

"Robert ve... Jacob... Will söyleme demişti ama bilmen gerekir diye düşündüm... İyi misin?"

"İyiyim, sorun yok. Bana söylediğin için de teşekkür ederim."

Oda ArkadaşımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin