Oda Arkadaşım

24.

Peter, kırdığı aynaya bakıyordu. Eli ve ayakları kana bulanmıştı. "Peter" Rhino seslendi ama Peter duymamış gibiydi. Kırık aynadan kendi yansımasına bakıyordu.

Rhino, Peter'ı belinden tuttu ve ordan çıkardı. Yürüdükçe ayakları acıyordu Peter'ın. Rhino, onu kucağına aldı ve evden çıkıp karşı daireye geçti. Annesi evde kalıp banyoyu temizlemeye başladı.

Karşı daireye geçtiklerinde, uykulu olan Daniel geldi yanlarına. William uyuyordu.

Banyoya girdiler ve Peter'ı duşa kabine koyup onu yıkamaya başladı Rhino. Daniel neler olduğunu sorguluyordu. Rhino'nun kaş göz hareketleriyle ordan çıktı ve eşi uyanmasın diye onun yanına gitti.

Rhino, dikkatlice Peter'ı yıkıyordu. Peter da gözlerini ayrımadan ellerinden kanın akıp gitmesini izliyordu.

Bütün kanı temizledikten sonra suyu kapattı, bulduğu ilk havluyla Jisung'u sardı ve klozetin kapağını kapatıp oraya oturttu. Peter'ın ellerini tuttu, gözlerinin içine baktı. Peter hala ellerine bakıyordu.

"Sevgilim... Neden yaptın?"

Peter'dan cevap gelmiyordu. Minho ne yapacağını bilemedi, Peter'ın konuşturamıyordu. Kendisi de panik yapmıştı ama belli edemezdi. Eve gitmeye karar verdi ve Peter'ı yine kucağına alıp götürdü.

Bayan Lee camları toplamış, kan lekelerini siliyordu. Onun yanına uğramadan Peter'ı kendi odasına götürdü, üstünü değiştirip yatağa yatırdı. Elleri ve ayakları hala biraz biraz kanıyordu.

Kendisi gitmeden annesi pansuman eşyalarını getirdi ve kanayan yerlere batikon sürdü. Normalde acıması gerekirken Peter'da tepki yoktu, gözünü dahi kırpmamıştı.

Pansuman işi hallolunca Bayan Lee banyodaki temizliğine devam etti. Bi süre sonra yanına Rhino geldi, o sırada eşyaları topluyordu.

"Çok teşekkür ederim."

"Rica ederim, Peter uyudu mu?"

"Evet. Geç oldu, istersen burda kal."

"Gerek yok, şoför var zaten. Beni haberdar et, aklım kalır."

"Tamam, haberleşiriz. İyi geceler."

"İyi geceler."

Bayan Lee evden çıktı, Rhino da odasına gitti. Pijamalarını giyip Peter'ın yanına yattı. Yaralarına dikkat ederek sarıldı ve uyudu.

~

Bol kabuslu bi geceden sonra uyandı Peter, yine kabusla. 4'ten sonra saymayı bırakmıştı. Her uyandığında sırtında hissettiği ısıyla sakinleşti ve uykusuna devam etti.

Bu sefer uyandığında daha fazla uyuyamadı. Gözlerini kapattı ve Rhino'nun sıcaklığını hissetmeye devam etti. Eliyle Rhino'nun elini tutmak istedi, yapamadı. Eli acıyordu. Camı kırdığını anımsadı ve ayaklarındaki acıyı da hissetmeye başladı. Yaralı olmayan eliye tuttu Rhino'nun ellerini.

Evin kapısı açıldı, korkmaya başladı. Normalde olsa gidip bakardı ama şu an hem korkuyordu hem de ayakları yaralıydı, hareket ettirince bile acıyordu. William ve Daniel olduğunu ummaktan başka bir şey yapamadı.

Ayak sesleri onların olduğu odaya yaklaştı, kapı kolunun sesi geldi. Gözlerini kapatıp uyuma taklidi yaptı, kimin geldiğini de göremeyecekti.

Kapı açıldı ve derin bi nefes sesi geldi. "Uyuyorlarmış." Daniel'ın sesiydi. Artık gözlerini açabilirdi.

Açınca William'la gözleri kesişti, Peter'ın yanına geldi. "Peter, iyi misin?" Peter evet anlamında başını salladı. "Will, gidelim de Rhino uyanmasın. Cumartesi günleri uyumayı sever."