G Ü L C E

47.bölüm

7 ay sonra ;

Şu an Cenk abimin Asaf'ın ve Teo'nun sınav sonuçlarını bekliyorduk bilgisayar başında.
Sınavları çok iyi geçmişti ama yinede korku vardı içlerinde.
Sınav gününü hatırlıyorum da.
Üçününde aynı okula çıkmıştı.
Bizde kapıda beklemiştik onları Asaf ve abim çok iyi geçtiğini söylerken teo her zaman ki gibiydi.
'ablan star bebeğim' diye çıkmıştı içerden.

Bu yedi ay içinde Asaf'la git gide bağlanmıştık birbirimize ilişkimiz çok iyi gidiyordu.
Aileler zaten birbirini tanıyordu ama ilişkimiz sayesinde daha sık görüşmeye başlamışlardı.
Babam harika işler başarmıştı bu aralar adından çok bahsedilen mimardı.

Can abim pınar ablaya evlilik teklifi etmişti sonunda.
Tabi ki o da kabul etmişti.
Bu aralar düğün telaşımız vardı nişan istememişlerdi bizde saydı duymuştuk.
Yeni bir ev almak yerine pınar ablanın evinde yaşamaya karar vermişlerdi.
Tadilat yapılıyordu baştan sona.
O yüzden bizde kalıyordu o da.

Anıl'la o gün yaptığımız anlaşma sonucu araba benim olmuştu.
Didem ablayla konuşmuş açık açık anıl'ın dediklerini söylemiştim ve senden hoşlanıyor demeyi unutmamıştım.
Onunla da çok iyi anlaşmıştık Pınar ablada öyle.
Elti elti iyi geçiniyorlardı.
O günden sonra anıl'la yine kavga etmiştik.
Neden onun işine karışıp açık açık söylemişim Didem ablaya.
Oysa şu an benim sayemde sevgiliydiler.
O konuşmadan sonra Didem ablada çok düşnüp emin olmuş duygularına.
İlişkileri ciddiydi.
Ailenin tek kızıydı çok tatlı bir ailesi vardı tanışmıştık.

Anıl'la aramızda ki durumu da konuşmuştuk.
Yıllar sonra zaman ne getirirdi bilemeyiz ama şu an iki medeni insan gibi denk gelirsek konuşuyorduk.
Affetmemiştim, boşuna uğraşma demiştim.
Ciddi olduğumu görünce pes edip o da zamana bırakmıştı.

7 ay içinde en sevindiğim şey ise baran ve teo olmuştu.
Baran için zor olsada yönelimini kabullenmişti.
Ona olan aşkınıda kıskandığı zaman farketmişti.
Onlarda şu an bir ilişki içindeydi.
Teo her zaman ki Teo'ydu bizimle uğraşmadan duramıyordu.
Hele ki abim bir işi alamadığı zaman şey demişti 'aman koy göte gitsin barkıncım' demişti.
Babam uzaylı görmüş gibi olmuştu.
Aklıma geldikçe gülüyorum kendi kendime.

"açıklandı açıklandı" diye heyecanla bağırdı abim.

"bakın çabuk hangi üniversite" diye sordum.

Asaf bu heyecanıma gülüp öpücük kondurdu saçlarıma.
Ekrana baktığımda gözlerim doldu.
Abim gidecek miydi.

"dokuz Eylül mü" diye sordum.
Abim ve Teo aynı üniversitede kazanmıştı.
Korkak gözlerle Asaf'a baktım.
O da mı gidecekti.

"İstanbul teknik üniversitesi benim ki" diyip sarıldı.

"baltanem ama sen üzülürsen bir yıl daha beklerim gitmem" dedi.
Şaka mı yapıyordu hayalleri gerçek oluyordu benim için kalmazdı.
Hemen gidip sarıldım sıkıca.

"saçmalama abim hayallerin gerçek oluyor hem dört yıl nedir ki tatillerde var" dedim.
Arada bende giderdim zaten.

"Teo'm sende mi gidiyorsun" diyip onun yanına gittim ve sarıldım.
Baran'da üzgün duruyordu.

"Baran'ım sana emanet kız zilli o yellozları yaklaştırma kocama" dedi.
Bu çocuğu ne zaman ciddi görecektik biz.

"sus kız sensin zilli" diyip sevgilimin yanına yürüdüm.

"seneye bende gelirim hem" dedi Baran.

"kocacım gel bir öpeyim seni" diyip Baran'nın peşinde koşuyordu manyak.