If I Was To Love Again: SaiDa part 17
Sana: Tsk, nasan na ba yun?
Halos mabaliw na siya kakahanap ng susi na binigay sa kanya noon ni Meili.
Shye: Tita, what are you doing?
Sana: I'm looking for something, baby.
Shye: What is it?
Sana: A key.
Shye: A key?
Sana: Yes and it's very important.
Shye: How can you say that something is important, tita?Napahinto siya sa paghahanap dahil sa seryosong tanong nito. Tumingin siya sa bata at nakita kung gaano kainosente ang mukha nito.
Sana: Well, I think something is important if you are afraid to lose it. Just like the key I'm looking for.
Shye: Then, what is the key for?
Sana: A house key. Kapag nawala kasi ang susi, di tayo makakapasok sa bahay.
Shye: But our house is open, tita. No need to look for that.Ewan niya kung bakit siya natatawa. Napakainosente ng mukha nito, halatang curious sa lahat ng bagay.
Sana: Shye, it's not our house key. It's my uhmm... Friend's key.
Shye: Why do you have it?
Sana: Because... It was entrusted in me.
Shye: Then, why did you lose it?
Sana: I didn't lose it. I just... Misplaced it.
Shye: Then, your friend is important to you?
Sana: Uhm, yes. I guess.
Shye: I see, your friend is a lucky person tita. You're going crazy looking for that person's key.
Sana: Crazy? Grabe ka naman kay tita.
Shye: Mommy said that earlier. She said "she's crazy."Sinamaan niya ng tingin ang kapatid na tumatawa lang habang kumakain ng popcorn.
S's sister: Di ko naman alam na narinig nya pala usapan namin ni hubby. Totoo naman kasi, you're crazy over your ex's house key.
Sana: May sakit siya.
S's sister: Edi alagaan niya sarili niya. Inalagaan ka ba niya noong nagkakasakit ka? Tsk. That jerk didn't even visited you at the hospital. Hmp!Umirap nalang si Sana sa katotohanang narinig nya. May panahon pa ba siya para isipin ang nakaraan?
Nagpatuloy siya sa paghahanap at this time ay sa huling drawer na siya nangalkal.
Sana: Found it!
Kinuha niya iyon at napansin ang keychain na kasama. Napangiti nalang siya. Iyon ang unang regalo na binigay sa kanya noon ni Dahyun noong high schol sila.
Sana: Shye, listen to tita, okay? Minsan, ay mali. Madalas mas crazy si mommy mo kaysa sa akin.
Mahinang natawa ang asawa ng ate niya. Hinayaan niya ang tatlo sa bahay at umalis na. Inabot na siya ng gabi kakahanap sa susi.
Bumili siya ng lugaw sa labas ng apartment at dumiretso na ulit sa taas. Pagkatapat sa pinto ng bahay nila Dahyun at bumilis agad ang tibok ng puso niya.
Kinalma niya ang sarili at binuksan na ang pinto gamit ang susi. Nang ma-unlock iyon ay nasapo niya ang dibdib. Sobrang kinakabahan siya. Para siyang magnanakaw na ewan.
Dahan dahan pa siyang pumasok na akala mo ay first time makapasok sa bahay. Tulad ng bungad sa kanya noon, naroon ang chandelier.
Dederetso na sana siya sa kwarto nang mapansin ang nakahandusay na si Dahyun sa sahig malapit sa kusina.
Sana: DAHYUN!!!!!
Binaba niya agad ang hawak na paper bag ay tinakbo ang pagitan nila. Agad niyang ginising ang binata ngunit hindi ito nagigising. Chineck niya ang pulso, paghinga sa ilong at sa dibdib. Mabilis ang heartbeat nito.
Sana: Ang taas ng lagnat!
Nahihirapan man ay inakay niya ang maputlang Dahyun papunta sa sala dahil doon niya lang kayang suportahan ito.
Sana: anong bang pinaggagagawa mo Dahyun!
Kumuha siya ng basang tuwalya at hinugasan saka ipinunas sa mukha at mga braso nito.
Nalungkot siya sa maputla nitong mukha. Halata rin ang puyat dahil malalim ang ibabang parte ng mata nito. Hinaplos niya ang buhok nito at tinitigan.
Sana: Pasalamat ka, mabait ako.
Kinapa niya ang noo niya't noo nito para icheck kung normal na ang temperatura ngunit medyo mainit pa ito.
Iniwan niya ito at pumasok sa kwarto ni Dahyun para maghanap ng gamot. Sa mesa siya dumiretso at agad nakita ang nakapaperbag pang gamot.
Aalis na sana siya matapos kunin ang pakay nang makita niya ang isang nakataob na picture frame. Dahil naiintriga siya, kinuha niya iyon at tiningnan.
Napanganga siya nang makita niya ang picture niya kasama si Dahyun. It was a picture of them in their high school play.
The frame is clean, it means it was wiped and dusted off.
Sana: Bakit pa 'to nandito?
Iniwan niya muna iyon kahit nalilito siya. May pasyente pa siya sa sala.
Sana: Bakit iniwan nila si Dahyun kung ganto na kalala? Sana dinala nila sa ospital, tsk.
Kumuha na din siya ng tuwalya at malamig na tubig para punasan ang mukha nito.
Nang makalapit siya ay napansin niya na parang nananaginip ito dahil nakakunot ang noo at umiiling iling pa.
Sana: Dahyun?
Dahyun: No...Hinawakan niya ang kamay nito at tinitigan.
Dahyun: Please...
Sana: Dahyun? Gising...
Dahyun: Wag mo akong iwan...
Sana: Hindi ako aalis.
Dahyun: I'm sorry...Hindi niya alam kung gising pa ito o talagang nananaginip. Parang nakakusap niya ng matino.
Dahyun: Sana, wag mo akong iwan...
He's dreaming... She's sure of that. But why does he calls her name?
Sana: I'll stay of I have a reason to.
To be continued...

BINABASA MO ANG
If I Was To Love Again
Fanfiction[COMPLETED] "If I was to love again, it is the opposite of you."