İlk bölümü hemen atayım dedim umarım hoşunuza gider.
Keyifli okumalar dilerim, oy ve yorum yaparsanız sevinirim :")
Hikayeme bir şans verdiğiniz için teşekkür ederim💙
"Bana bak, üsteğmenin birdaha sakın albay'ın emirlerine karşı gelme! En kısa sürede savunmanı da bekliyorum"
"Komutanım ama be-"
Murat üsteğmenin sözünü kesen poyraz'ın bağırmasıydı
"KOMUTANIM!"
"Poyraz ne oluyor ne bu gürültü!?"
"Komutanım.."
"Söylesene ne oldu?"
"O ölmüş Komutanım "
Ben alyeska, Yüzbaşı Alyeska Özkaynak 24 yaşında ömrünü mesleğine adamış biriyim. Daha önce hiç böyle hissetmemiştim. Kardeşim, derya'm ölmüş olabilirdi bizi bırakıp gitmiş olabilirdi.
Poyraz'dan haberi alır almaz Komutanın yanına gitmiştim fakat ne o ne de başka birisi en ufak bir şey bilmiyordu.
"Komutanım ne demek bilmiyoruz ya nasıl olabiliyor bu!?"
"Yüzbaşım sakin ol!"
"Komutanım kardeşim ya kardeşim nasıl sakin olayım?"
"Hem henüz kesin bir bilgi de yok cesetlerine bile ulaşamadık."
Derince oflayıp koltuğa oturdum. Poyraz da buradaydı koltuğa oturmuş sessiz sessiz ağlıyordu. Kapı tıklatıldığında hepimiz oraya baktık mustafa teğmen girdi içeri.
"Komutanım Mehmet Komutanım sizi çağırıyor"
"Tamamdır mustafa gidebilirsin"
Mustafa gidince komutanda çıktı ardından.
Poyraz derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.
"Bizden her ne saklamaya çalıştıysa sonunu getirdi."
"Poyraz oğlum yapma böyle ne olur, güçlü olmamız lazım. Bak bana bende zor duruyorum zaten."
Poyraz kalkıp yanıma geldi kafasını omzuma koydu ve öylece ağlamaya devam etti. Derya ve Poyraz sevgiliydi çok güzel giden bir ilişkileri vardı. Poyraz çok eskiden beridir arkadaşımdı birbirimize her zaman kol kanat gerdik zor zamanlarda asla bırakmadık birbirimizi.
Hangar da oturmuş öylece boşluğa bakıyordum eve gidemezdim annemlere nasıl söylerdim böyle bir şeyi, 'kardeşim derya ölmüş olabilir anne, ama hemen korkmayın henüz kesin değil' mi? Bir kez daha düşündüm deryayı, onun o melek yüzünü.. çok özlemiştim onu en son kavga etmiştik onu son bir kez göremeden gitti..
"Derya'm affettim ben seni bir daha hiç kızmayacağım sana söz veriyorum yeterki iyi ol."
Göz yaşlarım usul usul yanağıma doğru akmaya başladı
"Alyeska ağlıyor musun sen?"
Gelen sesle irkildim ayağa kalkıp göz yaşlarımı sildim hemen
"Hayır Komutanım"
Komutan yavaş yavaş yanıma gelip elini omzuma koydu destek olmak istercesine.
"Yüzbaşım önemli bir konu var gel benimle"
"Emredersiniz Komutanım"
Komutanla beraber harekat merkezine merkezine girdik Poyraz ve tanımadığım birkaç kişi vardı. Herkes oturuyordu bende boş bulduğum sandalyelerin birine oturdum. Komutan her şeyi açıklayıp bizden onay aldıktan sonra hazırlanıp helikoptere binmiştik. Komutanlar fabrikaya göndermek için ufak bir tim oluşturmuştu. 3 asker 2 kimyager ve 1 doktordan oluşuyordu bu ufak tim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deniz Kıyısına Vuran Dalga (Düzenlenecektir)
Mystery / Thriller(Kurguda mantık hataları bulunmaktadır, final olduktan sonra düzenlenecektir.) "Bir üflemeye bakıyordu tüm acil durum ışıklarının sönmesi.." "Buraya sevdiklerimizi kurtarmaya gelmiştik ama şimdi kendimizi kurtarmaya çalışıyorduk " "Kazanmayı umduğum...
