Denemeden Bilemeyiz / XV.

8 2 0
                                    

Herkese merhaba arkadaşlar, nasılsınız umarım iyisinizdir. Size ufak bir haberim var, artık kitabımızın bir instagram hesabı var
'@dkvd_wattpad' 🎉

Keyifli okumalar dilerim, oy ve yorum yaparsanız sevinirim 🍀💙


Bir köşede saatlerce tüm hayatımı gözden geçirmiştim.
Ben Yüzbaşı Alyeska Özkaynak, üzüntüsünü mermi yakarak yaşayan alyeska, Şanlı Türk Bayrağının gölgesi altında cesurca savaşan alyeska, artık kendimi tanıyamıyorum ama biliyorum
ben bir savaşçıydım ve bana pes etmek yakışmazdı.
Hızla ayağa kalkıp diğerlerinin yanına gittim, Yüzbaşı hariç hepsini bir köşede otururken buldum. 
"Üzülmenin sırası değil! Hadi buradaki işimizi bitirelim ve defolup gidelim buradan!"
Halsizce baktılar bana, bu bakışlar altında ezildiğimi hissettim.
"Ama yapmayın böyle çabalamadan bilemeyiz en azından deneriz?"
Hiç kimseden tık çıkmadı, harika artık yarımdanda azım.
"Kadın Yüzbaşı haklı arkadaşlar denemeden bilemeyiz."
Arkamda deniz yüzbaşıyı görmemle gülümsedim en azından benim gibi düşünen biri var. Poyraz yerinden kalkıp yanıma geldi ve kolumdan tutup benide peşinden götürdü.
"Alyeska bak ben bütün sevdiklerimi kaybettim seni de kaybetmeyi göze alamam anla beni."
Poyraz'ın elini tutup kalbine götürdüm.
"Bak poyraz, tüm sevdiklerin burada yaşıyor kalbinde. Hem bizim mesleği biliyorsun her an her şey olabilir."
Derin bir nefes aldı.
"Biliyorum, ama burada bu şekilde.."
Sözün devamını getirememişti ama anlamıştım ben onu.
İçten bir şekilde sıkıca sarıldım ona, geçecek demek istedim ama geçmeyecekti, bitecek demek istedim ama bitmeyecekti, ne onu ne de kendimi kandırmaya gerek yoktu

Deniz Kıyısına Vuran Dalga (Düzenlenecektir)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin