Deniz Kıyısına Vuran Dalga (Düzenlenecektir)

Klasik bir günün sonu / XVIII.

Herkese merhaba, nasılsınız umarım iyisinizdir. Hepimizin Regaip kandili mübarek olsun 💕
Kitabımızın instagram hesabına beklerim @dkvd_wattpad

Keyifli okumalar dilerim.
Oy ve yorum yapmayı unutmayın
🤍

Aradan iki gün geçmişti, bu iki gün ise herzamanki gibiydi. Cesetleri bul onları torbaya koy ve bir ipucu bulmak için araştırmaya devam et, peki sonuç? Koskoca bir hiç! Fabrikanın her tarafına bakmamız bir ömür boyu sürerdi destek ekip gerekiyordu ama lanet olsun ki kimseye ulaşılamıyordu telsizler bile çalışmıyordu bir yolunu bulup buradan çıkmamız lazımdı ama bunca felaketin sorumlusunu da bulmalıydık, içeri girdiğimizde kapıyı tekrar kapatmıştık kimse anlamasın diye bazen gizli görevler çok zorlayıcı oluyordu sessiz sedasız arkanda hiçbir iz bırakmadan halletmek zorundasınız ve bu sessizlik ölümcül bir sessizlik oluyordu genellikle, eğer arkanda iz bırakırsan ucu sadece sana değil herkese dokunuyordu. Asker olduğumdan beri sayısız göreve çıktım fakat hiçbiri böyle değildi, bu çok farklı.
"Burada bir ceset daha var!"
Yıldız'ın yanına gelmiştik hızla.
"Bedeni sağ olan bir ceset görmeyeli uzun zaman olmuştu."
Buradaki çoğu ceset hemen hemen paramparça oluyordu hep, bu yüzdendir ki sağ bir ceset görünce şaşırıyorduk.
"Üçüncü sağ ceset torbanın üzerine not düşün."
"Siz burayı halledin ben etrafa bakmaya devam ediyorum."
Kürşat fabrikanın kasvetli koridorları arasında kaybolmuştu.
Birkaç dakika sonra işimiz bitmişti. Tekrar etrafa dağılıp etrafa bakmaya başladık.
Omzumu duvara yasladım burada neler oluyordu anlamakta zorluk çekiyordum.
Deniz Yüzbaşı da yanıma geldi öylece etrafa bakmaya başladık.
"Abi burada bir kol var acaba nereyi açıyor?"
"Kürşat salak mısın kolu çek de görelim."
Ben tam ağzımı itiraz etmek için açıyordum ki etrafa bir kırmızı ışık yayıldı, benim ve deniz yüzbaşının yaslandığı duvar gürültüyle bir anda Yok oldu.