Vera odasının camından bahçede oturan Mila'yı izliyordu.Ama bu sefer Mila hiç iyi gözükmüyordu.Eğer on dakika önce gelse ağladığını göreceğini biliyordu.Gözleri kıpkırmızıydı ve başını ovuşturup duruyordu.
Emir Vera'nın yanına yaklaştı.
"Ne yapıyorsun canım?"
"Mila'yı seyrediyorum."
Emir'de cama yaslandı.
"Ağlamış mı?"
"Evet."
Mila tepkisizce hem başını bir eliyle ovmaya devam ediyor hem de donuk bakışlarını gözünü daldırdığı yerden hareket ettirmiyordu.
"Vera biz bence haddimizi aştık."
Vera kafasını onaylamak için hafifçe salladı ama cevaplamadı.
"Çok kötü bir zamanda çıkıştık."
"Yanında olmamız gerekirken karşı çıktık."
"Ben böyle bir baba olmak istemiyorum."
Emir,Mila'nın yanına gitmek için arkasına döndü.
"Dur gitme!"
"Ne oldu?"
"Çetin geldi."
...
Çok kötüyüm.Gerçekten çok kötüyüm.Başım çatlıyor,o kadar fazla ağrıyor ki kafama sıkmak istiyorum.Neler yapıyorum ben ya? Gerçekten terbiyesizim.Tekrar ağlamamalıyım!
Neden öyle davrandım? Neden çenemi tutmadım? Kimse bana bu kadar değer vermemişti.Kimse beni bu kadar sevmemişti.Neden insanları bu kadar sınıyorum? Belki de içten içe beni ne kadar sevdiklerini görmek istiyorum.
Hayır ya! Bunun bir açıklaması olamaz.Ben gerçekten terbiyesizim.Sırf oyun için adamı ayarttım,sırf kendi egomu tatmin etmek için.Dünyayı onun için yok edebileceğim kadının babasına ihanet ettim.En sevdiğim iki insana beni koruyamıyorsunuz dedim ama tek amaçları beni korumaktı.Ben gerçekten iğrencim!
"Mila!"
Yanıma oturan Çetin'e baktım.
"Duymadım geldiğini.Aldın mı dediğim şeyi?"
Çetin eczane poşetini çıkarttı.
"Teşekkür ederim."
İçinden hap kutusunu çıkartıp bir ağrı kesici attım.İkinciyi atmak içinde hapı ambalajından çıkarınca Çetin elimden aldı.
"Abartma!"
Çimenlere fırlattı.
"Beynim patlayacak Çetin.Bilgin var mı baş ağrısından ölen olmuş mu?"
"Hiç sanmıyorum.Zekan fazla gelmiştir."
"Serum falan mı taktırsam?"
"O kadar kötü müsün?"
"Kafama sıkacağım diyorum."
"Bekle biraz,ağrı kesici etkisini göstermezse gideriz."
Kafamı ovalamayı devam ettim.
"Buldun mu bir şey?"
Oflayarak geriye yaslandım.
"Buldum gibi ama bilmiyorum.Belki ilerlemez."
"Nasıl ya?"
"İşe yarar mı bilmiyorum."
"Mila sen gerçekten kötüsün."
"Hadi ya!"
"Fikrinin hep arkasında dururdun ve hayır desem bile dikine giderdin."
Ani bir hareketle doğrulup gülümseyerek Çetin'e baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölmek İçin Doğduk
Action"Bunu kendime yapamazdım.Böyle büyük bir günahı artık sırtlanamazdım." Biliyordu.Başka açıklaması olamazdı.Başka türlü bir açıklama yapamazdı.Ne kadar bu iki cümle canını yakmış olsada yanılmadı,yanılmamıştı. Mila Vedat'ın direkt gözleriyle kurduğu...
