"Bunu kendime yapamazdım.Böyle büyük bir günahı artık sırtlanamazdım." Biliyordu.Başka açıklaması olamazdı.Başka türlü bir açıklama yapamazdı.Ne kadar bu iki cümle canını yakmış olsada yanılmadı,yanılmamıştı. Mila Vedat'ın direkt gözleriyle kurduğu temastan rahatsız oldu.Akmak üzere olan göz yaşını görmemesi için gözlerini kaçırınca Vedat iç çekerek arabayı çalıştırdı. Sonunda söyledi.Vedat sonunda bencilliğini kabul etti.Mila bunu duymak istiyordu.Onu düşündüğü için değil,kendini düşündüğü için Mila'yı zorla hayatta tuttu.Asırlar süren bir yılı işkence içinde geçirtti ona. Mila çok geçmeden donuk gözlerle,çıktıkları asfalta bakmaya devam ederek konuştu. "Nereye gidiyoruz? Her yerde bulabilirler beni farkında mısın?" Köpek balıklarıyla dolu olan okyanusa kafesle daldığı için zarar görmemişti.Kafesi,bir yıl boyunca onu okyanusa iten Vedat olmuştu. Vedat tok ve kendinden emin bir sesle cevap verdi. "Sana yeni bir yaşam borçluyum ve emin ol bulamayacaklar." Şimdi ise Vedat onu denize atıyordu.En büyük tehdit,sığ görünmesine rağmen boyunu aşan suların olduğu denize... ... ➡️Serinin ikinci devam kitabı "Keşke Ölmüş Olsaydım"yayınlandı⬅️