Kimse Farkında Değil (Tokyo Revengers)

-11-

Odama gittim ve kendimi yatağa attım.

💭: Ben ne yapıyorum ya? Mikeyler ile takılmalıydım. Tamam hani haitaniler fena değil ama Mikeyler daha iyi gibi bir his var içimde. Neyse yarın onların gruba kayayım ben eve de giderim belki.

Bu düşünceler ile uykuya daldım. Uyandığımda ev sanki boş gibiydi. Odadan çıktım. Aşağı indim. Hala bir ses yada gürültü yoktu. Oturma odasına girdiğimde ise masada bir not gördüm.

Ayça
Bizim ufak bir işimiz çıktı. Yarın okuldan sonra eve anca geliriz. Kendine dikkat et. Ayrıca  notun altında bir miktar para bıraktık. İstediğin gibi harca.

Ayça: Yine kim bilir ne boklar yiyorlar. Neyse bunların işinden hayır  gelmez. Hiç bulaşmayalım. En azından para vermişler.

Masanın üzerindeki 500tlyi aldım.

Ayça: 1000 lira beklerdim aslında. Neyse buna şükür.

Üzerime bebek mavisi bir kazak ve ayağıma siyah bir eşofman giydim. Mutfağa gittim. Güzel bir kahvaltı yaptım ve evden çıktım. Nasıl gideceğimi düşünürken dün ilk sağa gittiğimizi hatırlayıp sağa döndüm ve yürümeye başladım. Önce yolu önüme çıkan birine sorarım diye rahattım ve etrafta hiç insan yoktu. Bir süre bana tanıdık gelen yerlerden falan yürüyerek okula varmaya çalıştım ama bir süre yürüdükten sonra kendimi tanımadığım bir yerde buldum. Artık tüm ümidim kesilmişti. Yavaşça duvara yaklaştım, sırtımı duvara yasladım. Sonra gözlerim dolduğunda kendimi samamen saldım ve olduğum yere çöktüm. Son bi umut ile bir insan geçmesi için dua ettim. Tam umudum tükendipinde tanıdık bir ses duydum.

Mikey: Ayça burada ne işin var? O orospu çocukları sana bir şey yapmadı demi.

O ses ile hemen ayağa fırladım ve ona sarıldım.

Ayça: (ağlayarak) Mikey... Gerçekten çok korktum. İyi ki geldin.

Hıçkırarak ağlıyordum. Mikey başta tepki vermedi ama sonra sıkı sıkı sarıldı.

Mikey: Artık ben buradayım. Seni koruyacağım merak etme.

Ağlamam azalınca biraz geri çekildim.

Mikey: Daha iyi misin?

Ayça: E-Evet...

Mikey: Burada ne işin var? Hem o iki kuyruğun nerde?

Ayça: İşleri varmış. Ben de  okula tek başıma geliyordum.

Mikey: Ciddi misin!? Bu çizgiyi aşar.

Ayça: Biz nerdeyiz?

Mikey: Okula yakın sayılabilecek bir yerde.

Ayça: Evin buralarda mı?

Mikey: Yok buraya bizimkiler ile buluşmaya geldim. Okula birlikte gideceğiz.

Ayça: Şey size katılmamda bir sakınca var mı?

Mikey: Yok ya ne sakıncası herkes çok sevinecek. Seninle tanışmak istiyorlardı.

Mikey'in kurduğu son cümle enerjimi toplamama neden oldu.

Mikey: Bu taraftan.

Böylece Mikey ile buluşma yerlerine geldik. Burası ilk gün gördüğüm migrosun otoparkıydı. Kurucu üyelerin hepsi buradaydı, sadece kazutora yoktu.

💭: Yok lan biri daha yok. Baji? O nerde lan

Draken: Oi Mikey yine geç kal-

Mikey: Benim suçum yok. Onun suçu.

Mikey beni gösteriyordu. Aslında haklıydı sanırım.

Ayça: Ben kaybolmuştum da Mikey beni buldu.