Kimse Farkında Değil (Tokyo Revengers)

-22-

Yaklaşık 1 yıl sonra yaz tatili

Ran'ın Ağzından

💭: İzana neden böyle bir görev verdi ki. Hemde bir anda. Bu çok garip.

Bir yandan görevi düşünüyor, bir yandan da elimdeki fotoğrafa bakıyordum.

💭: Kim lan bu? İzana neden takip etmemizi ister ki. Hemde her dakika.

Elimde bir fotoğraf var. Bir de fotoğrafın sahibinin ismi.

💭: Selin Bayrak... Kimsin sen? Onun dikkatini nasıl çekebilirsin? O gittikten sonra kendini tamamen kapatmıştı.

Fotoğrafı katlayıp cebime koydum. Kızın oturduğu evin yanındaki sitenin basketbol sahasında yerde oturuyordum. Önce bir köpek sesi duydum. Sonra koşma sesleri, bir kaç dakika sonra biri kendini sahaya attı. Kapıyı kilitledi ve kendini yere attı.

💭: O kız Selin değil mi? İzana'nın takip edin dediği kız.

Selin: Allah'ım az daha ölüyordum.

Yerimden yavaşça kalktım ve ona seslendim.

Ran: Hey iyi misin?

Hemen ayağa kalktı. Bana bakıyordu, hatta daha doğrusu gözlerime. Onlara hipnoz olmuş gibi bakıyordu. Köpeğin havlama sesi ile kendine geldi.

Selin: E-Evet İyiyim sadece köpek beni kovalıyordu. Bu arada daha önce tanıştık mı?

Ran: Hayır sanmıyorum ben Haitani Ran.

Selin: Selin Bayrak. Yabancısın galiba.

Ran: Evet bana Ran diyebilirsin.

Selin: Peki Ran görüşürüz.

Ran: Dur nereye gidiyorsun?

💭: Sanırım onun hakkında bilgi almak için onunla yakınlaşmalıyım.

Ayça: M-Markete. Bir şey mi oldu?

Ran: Köpeği unuttun sanırım.

Selin: Ah... Evet köpek. Onu hallederim ben ya.

Ran: (tek kaşını kaldırır) Nasıl?

Selin: Ş-şeyle...

Ran: Markete kadar eşlik etmemi ister misin?

Selin: Hayır. Zahmet etmeyin. Ben giderim.

💭: Selinin tepkileri çok tatlı. Aynı Onun gibi.

Ran: Ne zahmeti ya. Ben de su alıcam zaten.

Beraber sahadan çıktık. Çıktığımız anda köpek bize doğru geldi. Selin hiç beklemediğim bir şey yaparak arkama geçti ve tişörtümü tuttu.

Ran: (gülerek) Böyle mi halledeceksin?

Selin: Dalga geçme lütfen. Gerçekten korkuyorum.

Köpeğe en sert bakışlarımdan birini attım. Köpekse korkarak kaçtı. Ayça'ya baktığımda gözlerini sıkıca yummuş ve tişörtüme yapışmıştı. Köpek uzaklaşınca gözlerini açtı ve tişörtümü bırakıp yanıma geldi.

Selin: Nasıl yaptın bunu? Banada öğret.

Ran: Ben yaparım hadi gidelim.

Yolda yanyana yürüyorduk. Kaldırım olmayan yeri çoktan geçmiştik.

Selin: Bana neden bu kadar iyi davranıyorsun?

Ran: Ben herkese karşı böyleyim. Sana özel değil.