Kimse Farkında Değil (Tokyo Revengers)

-20-

Ben şok siz şok yeni bölüm geldi

______________________________________________

İzana: LAN AÇSANIZA!

💭: Ha!? İzana neden burda?

Eğildiğim yerden kalktım ve İzanaya ne oluyor bakışı attım. Kafasını iki yana salladı.

Ayça: Yaren çıkarın bizi.

Duru: LAN SENİN ORDA NE İŞİN VAR!?

Ayça: Bana yan odadaki çorapları al dedin ya.

Duru: Diğer taraftaki demiştim...

Ayça: Neyse tamam açın kapıyı.

Zeynep: Eeee... Onu yapamayız.

Ayça: Nedenmiş?

Zeynep: Ş-şeyy

Yaren: Zeynep deminden anahtarı klozete attı sonrada sifonu çekti.

Ayça: NEE!! YAPACAĞINIZ ŞAKAYA SIÇAYIM!

Zeynep: Neyse iyi tarafından bak siz aşıklar iyi vakit geçirebilirsiniz belki.

Yaren: Sen kimin tarafını tutuyorsun Zeynep.

Zeynep: Abi aşık oldukları her yerden belli değil mi?

Yaren: Sen düşmanımız ile kankamızın sevgili olmasını istiyorsan istemeye devam et ben gidiyorum. Bir çilingir bulucam.

Yarenin adım sesleri giderek uzaklaştı. Bende kapıdan uzaklaşıp etrafı kolacan etmeye başladım. Önce direk cama gittim bir umut ama camda demirler vardı. Ordan oflayarak uzaklaştım ve yeniden kapıya gidip kapıyı zorladım. En sonunda arkamı döndüm ve yatakta oturan izana'yla karşılaştım. Eğlendiği her halinden belliydi.

💭: Onun yerinde olsam bende eğlenirim, sonuçta bir psikopatla bir odaya kitlenmiş olan o değil.

İzana: Görende aç aslanla aynı kafese düştün sanacak. Az otur dinlen.

💭: Aslında durum tam olarak bu ama sen bilirsin.

Onun dediğine bir cevap vermedim ve sırtımı kapıya yaslayarak yere oturdum. Bir süre sessizce oturduktan sonra sessizliği midemden gelen gurultular bozdu. Ben utançtan kızardığımı hissettim ve yavaşça kafamı kaldırıp İzanaya baktığımda onun eğlenen gözlerini gördüm.

💭: Tiyatro sergilemiyoruz burda ama sen bilirsin.

Ayça: Duru buralarda hiç stoğun olma ihtimali var mı? Ben açım da.

Duru: Bilmiyorum

Zeynep: Orası benim odam bu bir, ikincisi çalışma masasının en alttaki geniş çekmecesinden istediklerinizi yiyebilirsiniz.

Bi anda enerjim yerine gelmişti. Hemen bir hızla ayağa kalktım ve çekmeceyi açtım. Ağzına kadar bisküvi ve çikolata doluydu. Yine de ilk başta karam var mı diye baktım ama yoktu.

Ayça: Zeynep neden karamın yok?

Zeynep: Bitter sevmiyorum.

Duru: Ayça bu arada telefonlarınızı masanın altından veriyorum.

Ayça: İzana alır mısın?

İzana: tamam.

Ayça: Duru bu arada kanka gidebilirsiniz siz kapıda dikilmeyin bişi olursa ararız.

Duru: Tamam dikkat edin.

Zeynep: En çok da sen Ayça.

Bunun üzerine kendi kendime kıkırdadım ve çekmeceden 2 tane dido ve bir tane bisküvi çıkarım. İzana telefonları almış yatakta oturuyordu. Didonun birini ona fırlattım. Hızlı bir refleks ile tuttu.