Kimse Farkında Değil (Tokyo Revengers)

-4-

Kızlar tuvaletine gittim ve elimi yüzümü yıkadım. Aynada kendime baktım.

💭: Aslında çok belli olmuyor.

Bir kere daha yüzüme su çarptım ve aynada kendime baktım. O sırada aynadan İzana'yı gördüm.

Ayça: İyice kafayı yedim. Burası kızlar tuvaleti.

Suyun soğuk tarafını açtım ve yüzüme bir daha çarptım. Aynaya yeniden baktığımda İzana hala aynı yerde duruyordu.

Ayça: Sanırım artık Şizofrenim-

İzana: Ben gerçekten buradayım.

Ayça: Wtf

Arkamı döndüm ve İzana'ya baktım. Onu gördüğümde vurduğu yer yeniden sızladı. Yanağımı tuttum ve kapıya yöneldim.

Ayça: Özür diledim. Yeniden vurmak için peşimden gelmeyi kes. İlk vurduğun yer zaten yeterince acıyor.

Onu umursamadan kapıyı açtım. 87'lilerin hepsi kapıdaydı.

Ran: Ayça nereye?

Ayça: Ne oldu? İlk aşağılama faslı bitmedi mi?

Rindou: Ayça ne saçmalıyorsun?

Ran ve Rindou'nun arasındaki boşluğa yöneldim ama ikisi de önüme çıktı.

Ayça: Hiç birinizi görmek istemiyorum. Rahat bırakın beni. Yoksa çığlık atarım.

Yüzlerine bakmıyordum ama ikisi de önümden çekildi. Kapüşonlumu yeniden başıma geçirdim ve hızlı adımlarla müdür yardımcısının odasına döndüm.

Geri kalan gün gayet normaldi. Bazen sınıflara gidip öğrencileri falan çağırdım. Bu sırada çoğu Tokyo revengers karakterinin bizim okulda olduğunu gördüm. 10/D'de Smiley, Mitsuya, Hakkai ve Angry vardı. 9/B'de Takemichi ve Hina'yı gördüm.
Son ders defterleri topladım, eve geri servisle döndüğüm için fişleri başka bir çocuk değiştirdi. Serviste kulaklıklarımı taktım. Kafamı cama yasladım ve eve gelince pozisyonumu bozmadım. Eve gelince servisten indim ve doğruca eve girdim. Çantamı odama bıraktım. Elimi yüzümü yıkadım, üzerimi değiştirdim ve kendimi yatağa attım.

1 saat kadar öyle uzandıktan sonra yemek yedik. Annem yemekten sonra üvey babam ile konuşurken kulak misafiri oldum.

Annem: Tercüman mı lazım? Bu akşam için mi? Nasıl bulacaksın?

Üvey babam çok zengin bir adamın evinde her şey ile ilgileniyor. Bahçe, yemekler, temizlik vb.

💭: Bu saatten sonra bulamaz. Aslında yardımcı olabilirim sanırım. Japoncam nerdeyse B2 sayılır. Animeler sağ olsun ama büyük ihtimalle İngilizcedir o da B1 sayılır.

Annemin yanına gittim ve karşısındaki koltuğa oturdum.

Ayça: Anne hangi dil için tercüman lazım? Belki yardımcı olabilir.

Annem: Ayça telefonla konuşurken beni mi dinliyorsun?

Ayça: Sadece kulak misafiri oldum ama İngilizce ise yardımcı olabilirim.

Annem: Japonca lazımmış. Selim Bey (Üvey babamın patronu) 'in japon misafirleri varmış. Türkçe bilmiyorlarmış.

( Arkadaşlar cümlenin başına (J) koyarsam. O cümle Japonca demek. İyi okumalar)

Ayça: (J) Ben yapabilirim.

Annem: Ne diyon Ayça?

Ayça: Japonca konuştum. Ben yapabilirim dedim.

Annem: Ne kadar Japonca biliyorsun ki?

Ayça: B2 seviyeyim. Halledebilirim.

Annem: Musa abinin işi çok önemli umarım batırmazsın.