Olmayan Hayat

-7-

.
.
.
.
.
.
.

Uyuşturucu....

Bunu içmek için sebebi neydi? Veya bunu içecek kadar ne olmuştu? Bunu nereden bulmuştu! Ayrıca diğerlerinin bunu bilmediği kesindi.

Kafamı iki yana sallayarak beynimi kemiren düşüncelerden kurtuldum ve Alaza odaklandım. "Alaz!" Yüzüme bakmıyordu. Boynu büküktü ve yere bakarak ağlıyordu.

Alazın yanaklarından tutup bana bakmasını sağladım. Şu an, bana nasıl davrandığı umrumda bile değildi. Bu yüze baktığın an zaten içinde kin besleyemezdin ona karşı, öyle masum bakıyordu.

Korkarak sormam gereken şeyi sordum "Az önce içtiğin şey. Bu değildi de" daha fazla ağlamaya başlarken sessizce "B-buydu" dedi.

Gözlerim kocaman oldu. Onu kolundan tutup lavaboya doğru sürükledim, elimden kurtulup durdu "ne yapıyorsun?" Dedi hâlâ titreyen sesi ile.

Bir şey demeden tekrar kolundan tutup lavaboya götürdüm ve klozetin önüne onu çöktürdüm. "B-bi dakka na-napıyo-" sözlerinin devamını getirmesine izin vermeden elimi ağzına soktum. Öksürerek "Dur" gibi bir şeyler dedi ama boğuk çıkan sesinden anlaşılmadı.

Parmaklarımı iğrenmeden boğazına doğru götürmemle öğürmeye başladı. Öğürdüğü an elimi çekmistim ve çektiğim gibide kusmaya başlamıştı. O kusarken sırtını sıvazlıyordum ve uzun saçlarından alnına düşenleri diğer elimle tutuyordum.

Kusmayı bitirdikten sonra bi kaç kez güçlü şekilde öksürdü. "İyi misin?" Diye sorduğumda kızaran gözleri ile bana baktı. Onu kaldırıp lavaboda elini yüzünü yıkadım ve kendi elimide yıkadıktan sonra onu odaya götürdüm.

Yatağa oturduğunda yatak başlığına yaslanıp dizlerini kendine çekmişti. Kollarını ayaklarına sarıp başını dizine gömdüğünde bende yatakta karşısına bagdaş kurarak oturdum.

O an ona yaptığı şey için kızmak istedim ama o böyle masum masum ağlarken yapamadım. "An-annemlere S-söyleyecek misin?" Sorusuna cevap vermedim. "İyi misin?" diye sordum onun yerine.

"Bu ilk içişindir umarım" dediğimde yutkundu ve ıslak gözleri ile bana baktı. Bende yutkundum "Alaz..." Derin bir nefes alıp devam ettim, "Bu-bu ilkti, değil mi?" Kafasını hızlı hızlı hayır der gibi salladı.

"Aptal!" Dedim sinirle. Gerçekten aptaldı, hangi aklı başında insan uyuşturucu içerdiki. Bağımlı...
Yok ya! Bağımlı falan değildir. Ben abartıyorum.

O hıçkırarak ağlamaya başlarken yerdeki paketi aldım ve ona elimde zehir tutarmış gibi iğrenerek baktım. Komidinin üst çekmecesine koyup kapattım, bir anda biri içeri girerse görmese iyi olurdu.

"Bana bak" dedim yine aynı yerime otururken. "S-sana fotografları attı dimi" sesi hâlâ titriyordu. Bana baktı, öyle masum baktıki bir şey Demesine gerek yoktu. "Ben yapmadım" sadece bunu söyledi.

Öyle bıkmış söylediki ona inanmayacagımdan emindi "biliyorum" fısıltı gibi söylediklerime hızla başını kaldırdı. "N-ne" gülümsedim "sana inanıyorum Alaz." İlk başta inanmadı ama yüzümü bir süre inceledikten sonra gerçekten ona inandığımı anladı.

Kocaman gülümsedi, bu gerçekten içten bi gülümsemeydi ama yorgundu. "Sana sarılabilir miyim?" Nedense bunu sorma ihtiyacı hissetmiştim. Gözlerine baktığımda cevap vermesine gerek yoktu. Sarıldım. Oda bana hemen sarıldı, öyle sıkı sarildiki kaburgalarımdan bir kaçının kırıldığına emindim.

Kokusunu içime çektim. Bu ikizime ilk sarılışımdı...
Çok güzel kokuyordu, Deniz abimin deyimi ile ikiz gibi kokuyordu. Gerçekten ikiz gibi...