Olmayan Hayat

-11-

.
.
.
.
.
.
.
.
.
(Medya: Aleda)

Video bittiğinde herkes kendi arasında fısıldaşmaya başlarken Alaza döndüm. Düm düz ekrana bakıyor ve hiç bir tepki vermiyordu.

Aleyna'nın yanına gitmemizin üzerinden 2 gün geçmişti ve o gün kamerayı görünmeyecek bir yere koyup Aleyna ile, Alaz hakkında uzun bir tartışmaya girmiştik.

İlk başlarda ağzını açmasada her şeyi bildiğimi anlayınca bunu kendinin yaptığını rahat rahat söylemişti ve ben bunu söyletene kadar zor sabretmiştim.

Videonun sonunda ise Aleyna ile ben kavgaya atıldığımızda Burak arkadan tezahürat yapıyordu. Ayırmasını falan beklemiyordunuz heralde?

Alazın elini tutup sıktım ve bana dönünce iyi olup olmadığını anlamaya çalışır gibi yüzüne baktım. O ise bana birden sarılarak iyiyim cevabını vermiş oldu.

Teker teker herkes Alaza bir şeyler söylemeye başlayınca onu kolundan tutup kaldırdım ve sınıfa doğru götürdüm.

Burak annesi rahatsızlandığı için bugün gelememişti. Kerem ile Eren ise arkamızdan boğuşarak geliyordu.

Sınıfa geldiğimizde kapıyı kapattım. Arkamı döndüğümde Alaz bana dolu dolu olmuş gözleri ile bakıyordu.

"Bakma öyle ya" diyerek ellerimi boynuna doladım. Oda ellerini belime sardığında ağzından bi hıçkırık kopmuştu. Burnunu çekince "sümüklü" diye homurdandım. Kulağıma doğru "Teşekkür ederim" diye fısıldayınca gülümsedim. O gerçekten masumdu, fazlasıyla masum.

...

Akşam yemeğini yemiş ve biraz konuştuktan sonra odalara dağılmıştık.

Banyodan çıktığımda üzerime bol bir şort ve yine bol olan siyah bi t-short geçirdikten sonra yatağa geçtim.

Kapı tıklatılmadan açıldığında gelenin Uraz olduğunu anlamam için ona bakmam gerekmemişti.

Uraz birden koşarak üzerime atlayınca ağzımdan küçük bi çığlık koptu. Gözlerimi sıkıca yummuşken Uraz yüzüme bir sürü öpücük konduruyordu. "Canım ablam ya"

Kaşlarımı çatarak Urazın kafasını yüzümden uzaklaştırdım "noluyo ya!?" Uraz tatlı tatlı sırıttı. Hayır kesinlikle tatlı olduğunu düşündüğü ama tatlı olmayan bi şekilde sırıttı.

"Hiç benimle ilgilenmiyorsun artık. İkizin var ya, beni unuttun" birden duygusallaşarak söyledikleri ile kocaman gözlerle ona baktım.

"Ya sinir etme beni! Kapıyı açık bıraktın zaten. Onu kapat sonra at tribini" bana yüzünü buruşturduktan sonra gidip kapıyı kapattı ve bu sefer üzerime atlamak yerine yanıma uzandı.

Uraza kısılmış gözlerle baktığımda oda bana aynı şekil baktı. Arkadan kovboy filmi sesi gelseydi kendimi role daha fazla kaptırabilirdim sanırım.

Birden Urazın üzerine çıktım ve gıdıklamaya başladım "demek üzerime atlamak ha!" Uraz kahkaha atarken elleri ile beni durdurmaya çalışıyordu.

Bende Urazın haline kahkaha atıyordum ama acımak yok!

Uraz aralarda konuşmaya çalışsada gülmekten konuşamayacak durumdaydı ve artık elim yorulduğu için onu bıraktım. Bırakmama rağmen ikimizde hâlâ kahkaha atıyorduk.