Sonsuz Karanlık

3.Bölüm

Multimedia: Cihan

Selammm. Hasta olduğum için bölüm atamadım, kusura bakmayın lütfen... 

Umarım hepiniz iyisinizdir.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen unutmayın. (Satır aralarına yorum yaparsanız çok mutlu olurum.)

İyi okumalar❤...

Umudumuz, acımızdan daha büyük olmalı.

-Cahit Zarifoğlu

-3.BÖLÜM-

.

.

.

Alçin 8 yaşında...

-Küçük bir anı-

Alçin gözlerini açmış yavaşça yataktan doğrulmuştu. Minik ayaklarını yataktan sarkıtıp soğuk zemine bastı. Sonra annesinin sözlerini hatırlamış gibi hızla çoraplarının olduğu çekmeceyi açıp bir tane çorap çıkardı. Annesi sürekli Alçin'i çorap giymesi için uyarırdı fakat Alçin sevmezdi çorap giymeyi. Hasta olup annesi yormak istemediği için ne kadar beceremesede çoraplarını ayağına geçirdi. 

Bugün pazardı evdeki sessizlikten anlamıştı daha kimsenin uyanmadığını. Aklına gelen planla gülümsedi. Annesi ve babasını uyandırmadan kahvaltı hazırlamak için mutfağa yöneldi. 

Annesi Leyla Hanım dün Alçin'e çok hasta olduğunu söylemişti. Sanırım o da çorap giymemişti diye düşündü.

Alçin mutfağa girip sandalyeyi buzdolabının yanına getdirdi. Buzdolabını açıp içinde kahvaltılık olan saklama kaplarını çıkardı ve yemek masasına koydu. Buzdolabını örtüp yemek masasına koyduğu saklama kaplarını sırayla açmaya başladı. 

Küçük kız aynı annesi Leyla Hanım gibiydi. İkisi de en çok kahvaltı yapmayı severlerdi...

Kapları açtıktan sonra sofraya çatal koydu. Her şey hazırdı ona göre. Paytak adımlarla anne ve babasının kaldığı odaya gitti. Kapıyı açıp odaya girdi sessizce. Babası gitmişti ama Alçin bu durumu umursamadı. Annesinin yanına gidip yorganın altına girdi ve ona sarıldı.

Leyla küçük kızının ona sırnaşmasıyla gülümsedi. Bu hayatta onu mutlu eden tek şey şüphesiz kızıydı.

"Güzel kızım." dedi kadın kızına.

Alçin annesinin söyledikleriyle ağzı kulaklarına varana kadar gülümsedi. 

"Annecim sana süpriz yaptım." dedi küçük kız.

"Ne süpriziymiş o bebeğim?" 

"Gel göstereyim." deyip çekiştirmeye başladı küçük kız annesini.

Leyla Hanım vücudundaki yaraların acımasıyla gözleri doldu fakat kızına belli etmemeye çalıştı. Alçin annesini  hazırladığı sofraya getirip annesine bakmaya başladı.

Sonuçta annesi mutlu olsun diye yapmıştı tüm bunları.

Leyla Hanım gördükleri karşısında kızına kocaman gülümseyip konuşmaya başladı.

"Sen mi hazırladın bebeğim bunları?"

"Evet anne, ben yaptım mutlu oldun mu?" dedi hevesle.