E̶x̶c̶i̶t̶a̶t̶i̶o̶

03

"Anlatmak istedik. Sana olan biteni anlatmamızı tembihledi~"

"Dumbledore"

Gür kıvırcık saçlara sahip olan kız çocuğun tamamladığı kısa bir kelime ile ıslak yüzüne yakışır bir şekilde gülümsedi. Başını onaylarcasına salladı ve söz aldı.

"Evet! Cidden Harry,inan bize"
Kızıl saçlı çocuk hemen söz aldı.

"Doğruyu söylüyoruz! Hem annem hemde Dumbledore izin vermedi! Bunun senin için tehlikeli olacağını...Bekle nereye?!"
Kapıyı açıp hızla ilerleyen çocuğun arkasından koşuşturdu ikili.

"Harry bekle!"
Hermione çevik hareketlerle dağınık saçlı arkadaşını yakalamaya çalışırken kiminle yarıştığının farkındaydı. Quidditch'in beden bulmuş hâli zorlanmadan ve kıza zarar vermeden atlattı kızı.

"Abi,beklesene! Toplantı var!"
Çilli çocuk başından akan terlere bri yenisi eklenirken hızla koşuşturdu. Annesinin zihninde yankılanan sözleri zihnine dolaştı.

'Ne olursa olsun Ronald,aşağıya inmek yok. Üstelik Harry'le!'

Hızla yutkunurken yanındaki kızla arkadaşına yetişmeye çalıştılar.Dağınık saçlı çocuğun merdivenlerden hızla inmesi ile Hermione söz aldı.

"Mrs.Weasley tılsımdı Harry. Ondan başkası kapıyı açamaz-"
Sözünü kesen duyduğu gümbürtüydü. Yetişkin bir büyücünün büyüsünü asa kulanmadan yapan çocuğa karşı kaşlarını çattı. Bu normal değildi. Bu Harry değildi. İçindeki şüphe korkuya dönüşürken yanındakinin onu korumak adına belinden çektiğini fark etti. Yerinden çıkan kapıdan onu koruyan kızıl çocuğa başını eğerken yüzündeki kızarıklığa engel olamıyordu. Neden böyle bir durumda koruma  amaçlı dolanan bir kola takılıyordu ki?

İçeridekilerin hoplaması kırılan kapı ile  bir olmuştu. Kapıyı açınca gelen gürültü ile masanın etrafına toplanan onca insan aynı anda ayaklandı. Elleri asalarında bir saldırı öngörüp telaşlanmışlardı. Şaşkın görünen beyaz sakallı adamın bakışlarını üzerinde hisetti. Bu sefer topladığı bakışlar dan rahatsız değildi Harry.

"İçeri giremezdin Harry! Sana ne söyledik? Üstelik kapı...Sarsılmazdı."
Kızıl kadına hızla yeşil gözlerini dikti çocuk

"Hogwarst da öyle değil miydi Molly? Dumbledore?"
Asasının bir hareketı ile yükselttiği sese karşı sırıttı.

" 'Burası görüp görebileceğin en güvenli yer,Harry. Sen içini ferah tut' "

Asasını elinde tutmaya devam ederken keyifle kaşlarını çattı.

"Bunu söylemenin üzerinden bir gün bile geçmeden işkence lanetine ve arkadaşımın ölümüne tanık oldum Dumbledore."
Harry karşısındakine karşı yükselttiği sesi ile masadaki sevdiği tek iki insan olan-Remus ve Sirius'un- pek memnun olmadığını hisedebiliyordu. Umrunda değildi. Bu sefer ilk defa kendini önemsiyordu. Hayata olma ve savaşma amacı Lily & James Potterdan fena şaşmıştı. Harry dilediği gibi ailesinin intikamını almıyor aksine Dumbledore'un bir oyuncağı haline geliyordu.

"Harry....Kendine gel."
Harry ikiliye hızla döndü ve hızla dudaklarını araladı

"Hiç bu kadar kendimde olmamıştım Remus! Görülecek bir hesapımız var ve ben herseyi dökmeye hazırım. Başlayalım mı baylar ve bayanlar?"
Masadakilere döndü ve hızla gözlerini herbirinin üzerinde gezdirdi.

"Ben Harry James Potter. 11 yaşıma kadar ailemden,kendimden habersiz taciz ediliyordum. Hemde Dumbledore'un güvenli diye tabir ettiği evde. Annemin adını ağzına alıp kanıyla ilgili şeyler geveledi ve beni hâlâ da orada bırakmaya  devam etti.Bilmiyordur dedim,bilse ait olduğum yıkık eve götürür, kendime bakabilirim dedim. Ama hiçbiri olmadı. 11 yaşındaki bir çocuğun merdiven altında yaşadığını bildiği yere yolladı mektuplarını. Olabilir. Neden önemsenecektim ki?"