CÜCELERE GÜVENMEYE DEVAM MI ETMELİYİZ?
"Halbuki onlar en sadık canlılar"
Kumral adama başıyla katılırken yeşiliklerini gazetede dolaştırmaya devam etti."Tek suçları da sadık olmaları"
Vaftiz babası elindeki kahveyi yudumlaya yudumlaya salona giriş yaparken ekledi.
"Lesterange ailesine sadıklardı ve kasalarını kontrol etmediler. Bundan doğalı ne var?"Seslerdeki suçlulukla Harry gazeteyi katladı.
"Bunu savunanlar da var. Tabii Bakanlık onların ayaklanma çıkardığını düşündürmeye çalışıyor.""Malfoylar tutukladı ve hâlâ onların Lord olmadan toplandıklarını savunuyor. Yine de asistanını Mısıra antik bariyerleri bulması için yolladı. Fudge kendini kolluyor."
Remus sırtını geriye doğru yaslarken Sirius konuşmak için dudaklarını araladı."Draco gelmek üzere. Konuyu kapatsak daha iyi"
"Bu çocuğu buraya nasıl kabul ediyorsun aklım almıyor. Annesi bizzat seni azbakana tıkan kişi!"
Kumral adama bakınan Sirius omuzlarını silkti."Dediklerini Draco mu yaptı? Sır tutucunun benden başka kimsenin olamayacağını söyleyen dediğin gibi Narcissaydı. Tamam belki seve seve kabul etmedim ama kanunlara uygun olan reşit olmayan yeğenimin yanımda kalması."
Harry yüzünü buruşturarak Siriusa bakındı.
"Aynı duruma sen de düştün ve Malfoylar vaftizlikten dolayı beni alabilirdiler. Bunu yapmadılar. Malfoylar beni öldürmek için bile sahiplenmediler. Bu yüzden sen merhametlisin"
Remus oğlana katıldı ve ekledi."Başımıza kalacağını bilseydim aklanmana engel olurdum. Pettigrewi yakaladık niçin? küçük Lucuisa bakmak için.."
Kumral adam iç geçirirken dağınık saçlı çocuk soluk verdi ve konuyu değiştirmek için söz aldı."Bildiğiniz gibi yazın sonuna varıyoruz ve bu zamana kadar iyi iş çıkardık. Siz dışarıda bense okulda hortkuluk avına devam edeceğim. Emin olduğum tek şey bu senenin herşeyi bitireceği... "
Dağınık saçlı çocuk koltuktan kalkarken ikilinin başka bir konu hakkında konuşup kahkahalar attığını duydu.Yukarıya çıkarken hissettiği havayla önünden geçtiği odaya döndü. Sarışın çocuk odaya cisimlenmiş ev ise varise bunu haber veriyordu. Önünde durduğu odanın kapısında ikilemde kalırken kendini toparlayıp kapı koluna uzandı. Kolu kendine doğru çekerken odaya girer girmez bakışları anında aradığı çocuğu buldu.
"Harry?"
Arkasinda kalan kapıyı kapatmadan yatağın üzerinde olan çocuk koşarak ona doğru geldi. Sarışının kolları Harry'in gövdesine dolanırken başı anında göğsüne yaslandı. Harry'in birkaç saniyeliğine kolları havada kalırken zaman kaybetmeden kollarını çocuğa sardı."Iyi misin?"
Yeşil gözleri çocuğun sarı saçlarından başka birşey göremese de üzerindeki kazağın ıslandığını biliyordu. Parmaklarıyla çocuğun saçlarının uçlarını okşarken Draco kesik bir nefes bıraktı."Neredeydin?''
Çocuk çenesini göğsüne yaslarken mavi gözlerini Harryden çekmiyordu."Evimdeydim. Durumundan haberdardım ama vaftizliğinden dolayı Snape'te sanıyordum seni.."
Mavi gözlü çocuk dudaklarının titremesini engellemeye çalışarak başını onaylarcasına salladı. Harry onu yavaş adımlarla yatağa götürüyordu"Işin içinde o da olabilir diye bakanlığa alındı. Ne oluyor bir anlasam! Babamın tüm onları yapmaya cesareti yok ki? Annem hele..! Salazar bilir öyle kirli yerlere ölse girmez."
Harry yatağa oturttuğu gence karşı içindeki vicdan sızıntısına izin vermeden çocuğun başını okşadı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
E̶x̶c̶i̶t̶a̶t̶i̶o̶
Fiksi UmumHerşey 2 ağustos gecesine kadardı. Eğer Remus ve eğitimleri olmasaydı şu an hayata olmayacak çocuk için birçok şey değişmişti o gece. Cedric'in ölümünün ardından öyle yoğun bir psikolojiye giren çocuk kimse için önemli değildi. Ona verilen bir önem...