E̶x̶c̶i̶t̶a̶t̶i̶o̶

12

Harry üzerinde oturduğu koca bavulunu içindekileriyle paramparça etmemek için kendini fazlasıyla zorladı. Ne olduğuna anlam veremeyen bünyesi onu terletirken kurumuş dudaklarını diliyle ıslattı.Davranışlarında kontrolünü kaybettiği gerçeği arkadaşına karşı tıslaması ile kanıtlanmıştı.En iyi arkadaşına kanından dolayı hakaret ederken oradaki kimsenin anlamadığından emindi ama söylemiş olması bile onu germeye yetiyordu. O yoldaşlığa kin güdüyordu. En yakın arkadaşına değil.

Kapının tıklatılırken Harry kapıdaki her kimse onu uzaklaştırmak adına konuşmak için dudaklarını araladı

"Hogwarst için hazırlanıyorum,birazdan aşağıda olurum"
Harry'in dediklerine karşı kapı açılırken uzun boylu Weasley çocuğu içeri girdi. Dostunun yanına yerleşirken söz aldı.

"Granger bile Hogwarst'a bir hafta öteden gitmek istemezdi,dostum. İyi olduğuna emin misin?"
Harry başını onaylarcasına sallarken yüzünde,arkadaşının korkutmamak adına, içten bir gülümseme oluşturdu.

"İlk günlerin yoğunluğunu bilirsin,o sırada bir de Snape'in derslerini yarılamak daha zor olur."

"Merlin yardımcın olsun abi,Snape kimsecikler yokken senin gibi bir Gryffindor'u sağ bırakamaz"
Arkadaşının dediğine kıkırdarken dudaklarını araladı.

"Belki de bir hafta içinde en sevdiğim Profesör olur ha?"

"Yo,yo,dostum. Lupin den sonra en iyi  Profesör arandığı nerede görülmüş?"
Dedi ve ekledi.
"Sen ne yap et Quidditch takım kaptanı olmaya çalış. Boşver şu zihin zırvalıklarını."

Harry başını onaylamaz bir şekilde sallarken sırtını soluk renkli duvara yasladı.
"Söylemesi kolay.Herşeye dayanabilirim ama iş en iyi tek iki arkadaşlarıma hakaret etmeye dayanıyorsa asıl zırvalık Quidditch olur"

Mavi gözlü yakışıklı çocuk,kaşları kızıl saçlarında kaybolacak kadar kaşlarını havaya kaldırdı. Yüzündeki muziplik uçuşup giderken dostuna bakındı

"Quidditch bir zırvalık ise işte o zaman korkulmalı,"
Sesindeki heyecan yerini koyu bir sessizliğin başlangıcına dönüşmeden önce söz aldı.

"Bulanık mı dedin?"
Harry bakışlarını bu sefer kaçırarak başını onaylarcasına salladı.

"Odadakilerin çataldilini bilmemesi büyük bir şans. Her ne kadar bir anlığına da olsa başka biri gibi davransan da sen olduğuna emin olsam da bunu afedebileceğimi sanmıyorum."

Harry itirazlarını sıralamadan önce rahat bir nefes aldı ve devam etti.

"Buna izin vermeyecek tek kişi sen değilsin. Hiçkimse yanımızda bir muggle doğumluya hakaret edemez. Üstelik bu kişi Hermioneyse o kelimeleri sökmek bizim görevimiz."
Harry gözlerinden birini kısarken düşüncelerini tarttı.
"Tabii bize Hermioneden sıra gelirse..."

İkili herseyden öte arkadaşları için sırıtırken Ron hülyalı gülümsemesini soldurdu ve çocuğa döndü.

"İnan bana Ron,böyle demek istemediğimi sen de biliyorsun"

"Biliyordum,Harry. Eğer biri bana okulun sonunda gelip o lanet kelimelerin senin ağzından çıkacağını söyleseydi okkalı bir yumruk yerdi. Ama şimdi...Bunu söyleyenlerin kendileriyle sıkıfıkıyken ne yapacağımı kestiremiyorum."
Harry dudaklarını birbirlerine bastırırken Ron da başını duvara yaslamıştı.

"Ginny in bahsettiği Malfoyu kastediyorsan sadece eğlenmek içindi. Bunu sende yapardın"
Ron hafif bir şekilde omzularını salandırarak hıhladı.

"Ben Malfoyun layığını bulduğu zaman eğlenirim. Onunla flörtleştiğimde değil."
Harry'in iğrendiğini hisedebiliyordu ama devam etti.
"İşler senin dediğin gibi isteğin öyle  olsa da eğlence tarzıma uyan birşey değil."