💛❤
"Buralarda günlerdir konuşmayan bir kız varmış."
Kıvırcık saçlı duyduğu sesle hemen arkasına dönerken Harry onu görmezden gelip odanın diğer taraflarında onu ariyormus gibi davrandı.Kapıyı arkasından kapatırken dudaklarını tekrar araladı.
"Hasta olmuş,benim kızım. Odalardan disari adim atmaz bir lokma yemez olmuş."Hermione'nin oturdugu yere doğru gelen Harry sıkıntılı bir nefes verdi. Gözlerinin buluştuğu kızla çarpık gülümsemesi büyüdü.
"Gördün mü onu?"
Harrye karşı gözlerini kısarken hırçın saçlarını kulaginin arkasına sıkıştırdı."Kayıp o."
Hermione arkasına doğru yaslanırken çocuk kaşlarını çattı."Ne zamandır?"
"Annesi babası öldüğünden beri."
Harry başını onaylarcasına sallarken dudaklarinin arasından mirınlandı"Almış olmalı.."
Hermione dogru duzgun duyamadığına karşı kaşlarini çatarken söz aldı."Neyi?"
"Neyi olacak? Intikamını."
Kıvırcık saçlı kız duraksarken Harry gözlerini büyüttü."Ne yani almadı mı?"
"Almadan kayıp olamaz mı?"
Harry yanağını seğirterek başını onaylamaz bir şekilde salladı."Olmaz. Kendimden biliyorum."
Yeşiliklerini kıza dikerken gözlerini ondan kacirmaya calışan kızın kucağına indirdiği ellerini kendi avucu arasina aldı. Dağınık saçlı çocuğa karşı yüzündeki ifadeyi bozan kızın gözleri hızla doldu. Onu elinden tutup kendine doğru çekerken Hermione kollarını Harry'in gövdesine doladı. Ilk başlarda kızın sadece omuzları sarsılırken daha sonra hıçkırmaya başladı. Hıçkırıkları daha da büyürken gözyaşları daha hırçın aktı. Harry omzuna kızın tırnakları daha sert batarken artık araya girme kararı aldı.Omzundaki parmakları kavrayıp kızın yüzünü kendine çevirdi. Kıvırcık saçları yanlara iteklerken gozyaslarinin ıslattigi yanağı eliyle sildi.
"Söyle bana Hermione. Seni bu denli ağlatanları nasıl geberteyim?"
Hermione, gözyaşlarını tutamaya devam etti.
"Harry, ben... ben çok üzgünüm. Onlarsız kendimi kaybettim. Benim ihmalim yüzünden öldüler" dedi titrek bir sesle.Harry, Hermione'ye karşı başını onaylamaz bir şekilde salladı.
"Bu senin suçun değil,Herm.""Ama suçu işleyenlerin cezasını vermemek bizim suçumuz!"
Kızın dediklerine karşı yüzünde büyük bir gülümseme oluştu."İşte şimdi aynı dilden konuşuyoruz."
Dedi ve ekledi.
"Bu gece,Çatlak Kazan!."Hermione kaşlarını çatarken çocuk başını onaylarcasına salladı.
"Bana onların inini buldum de.""Sayılır.''
"Tek başına olmaz."
"Seyirci açığım var,haklısın. Kalın giyinmelisin."
Çocuğun ayaklanıp dolaba yönelmesiyle Hermione onu kolundan yakaladı."Harry.. doğru düzgün anlat şunu.''
1 Hafta Önce
"Draco?"
Genç çocuk odanın kapısını aralarken sorusunun cevabını karşısında görürken gülümsemesini büyüttü."Soğuk mu kaptık?"
Sarışının kızarmış yüzüne yanındaki peçetelerle yorgan altındaki haline kıkırdarken Draco bunu umursamadı. Hapşururken önüne düşen saç tutamanı bile çekecek hali yokken yatağa yaslandı.
![](https://img.wattpad.com/cover/328911068-288-k523382.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
E̶x̶c̶i̶t̶a̶t̶i̶o̶
General FictionHerşey 2 ağustos gecesine kadardı. Eğer Remus ve eğitimleri olmasaydı şu an hayata olmayacak çocuk için birçok şey değişmişti o gece. Cedric'in ölümünün ardından öyle yoğun bir psikolojiye giren çocuk kimse için önemli değildi. Ona verilen bir önem...