E̶x̶c̶i̶t̶a̶t̶i̶o̶

02

"Lanet,lanetler olsun!"
Beyaz sakalı büyücü geniş odasında bir köşeden diğer bir köşeye dolaşırken dudaklarını birbirlerine bastırdı.

"Kendine gel Albus,"
Beyaz uzun sakalını okşayarak gözlerini yumdu.

"Bakanlığın zararınà oldu hersey. Ruh emiciler bakanlığının kontrolünde. Bir muggle'a ve yetim bir büyücüye karşı büyük bir tehlike yaratanlar,Bakanlık. Sen değilsin. Ödüllerine bile dil uzatmış pisliklerden ayrıldın. Ayrılmak zorunda kaldın. Sakin ol. Çatlak kurtarıcılarına böyle bir saldırı onları Harrye karşı yumuşatacaktır. Annesi ve babası olmayan muggle'lar arasında yaşamaya mecbur çocuk o. Ailesi büyücülük dünyasının vaktinde farkına varmadığı güç tarafından öldürüldü. Onlar olsaydı böyle olmazdı. Biraz vicdan ve böyle düşünceler...Evet!"

Sevinçle kahkaha attı ve karşısındaki aynadan görünüme bakındı. Uzun resmi büyücü cüppesi,uzun sakal ve saçları ile aynı kılıktaydı hâlâ. Koruyucu Melek....

Keyifle sırıttı ve önündeki gelecek postasını bu sefer sesli olacak şekilde okudu. Gözden bir şey kaçırmamalıydı.

"Evet...Muggle aletindeki görüntü ve sesi nasıl geçirdiler hayret!"
Önündeki gazateden gelen gündelik konuşmalar ile başını onaylarcasına salladı. Posta,seslere dokunamıyorsa ki bu muggle alet mekanizmasına büyülerinin izin vermediğini açıklamıştı. Üstelik eyaletin belediye başkanı da bu duruma izin veremezdi. Ararlarında ki anlaşma da kurallardan biri fazla bir şekilde netti.

Kamuoyunu rahatsız edecek veya tehlikeye sokacak durumda sorumlu tarafın bakanı utanç duygusuyla tüm halkı ile görüntü,ses vs. bozulmadan paylaşılacaktır

Aptal Fudge biraz da bunla uğraşsaydı...

Şişman bir çocuk kadraja giriyordu. Bu Harry olamazdı değil mi? En son hatırladığında bir hayli sıskaydı. İstediği gibi aile şevkatinin olanaklarını görmemiş çocuk görünümü veriyordu. Çocuğun arkasından biri göründü. Hemen ardından elindeki asadan çıkan büyük bir geyik göründü. Bu Harry'in patronusuydu. Beyaz sisin ardından defolan iki ruh emiciden sonra çocuğun yüzü net bir şekilde göründü.

15 yaşında olmalıydı. Ve öyle görünmeliydi.

Aksine biraz daha yapıca irileştiğini fark etmesi ile kaşlarını çattı. Çocuğun yüzü eskisi gibi zayıf ve çelimsiz değildi. Aksine tüm hatları bu yaz biraz daha dolgunlaşmış,babasına daha çok benzer olmuştu. Kısa boyu birkaç santim artmıştı. Görüşmeyeli kaç ay olmuştu ki?

Kaşları çatık bir şekilde izlemeye devam etti. Tüm kareleri yavaşlatıp izliyordu. Harry'in sağ eliyle asa kulanmasına kadar herşeyi izledi. Normaldi. Sıradan Harry di işte-

Fikirlerini kesen yıllar öncesinde duyduğu sözlerdi.

Sizin sonsuza denk burada kalmak istediğinizi anlıyorum. Doğal yani...Hogwarst burası. Yılbaşında Dursley'lerin yerine cennet sayılır

Harry Dursley'lerden de kuzeninden de nefret ederdi. Onları görmek istemez ve hayli de biraz korkusu vardı onlara karşı. Dumbledore bunu biliyordu. Dursley'ler gibi iğrenç bir ailedeydi Harry. Teyzesi onunla ilgilenmez,Eniştesi ondan iğrenirdi. Hele kuzeni....Ona zorbalık yapmaktan keyiflenirdi. Dumbledore basit bir kamuflaj ile kaç defa çocuğun kuzeni tarafından tekme,tokat dövüldüğünü görmüştü. İstediği gibiydi askeri. Hogwarst'ı ve onu kutsal kabul edecekti. Bunun keyfiyle rahattı. Ta ki görüntülerde Harry koşup Dursley oğluna bağırarak sarılıncaya kadar...